मराठी माणसाला एकही धंदा जमत नाही

शमत्,दमत्,चमचमत्,घमघमत हे फार आवडले.

एकाच गझलेतील काही शब्दांचा वारंवार झालेला उच्चार गझलेच्या रसास्वादात बाधक ठरतो अशी काहिशी मागे झालेली एक चर्चा आठवली.

हवेसे एकमेकांना तरीही एकमत नाही
मराठी माणसाला एकही धंदा जमत नाही

हे सत्य कधी गझलच्या परिवेषात येईलसे वाटले नव्हते शेर घमघमताहेत.

सगळे शेर नेहमीप्रमाणे हटके सगळे आवडले

सगळे खतरनाक शेर....सुपर्ब गझल!

मतला भन्नाट !

रमत, नमत, शमत अफलातुन !

मला वृद्धापकाळाची नशाही मारते डोळे
तुझे तारुण्यही आता पुरेसे चमचमत नाही << हा हा....मस्त...व्वा ! .>>

काही सुटे सानी मिसरे पण छान आहेत.

दोन, तीन, पाच हे शेर आवडले.

जगाला वाटते की पातळी खालावली याची
तिथे मी पोचलो आहे जिथे मीही नमत नाही...
हा शेर एकदम मस्त................

अहो असं कसं काय?

ते चि**ळे* नाही का आहेत धंद्यात...

सध्या हेच एक उदाहरण आठवले ... बाकी बरीच आहेत. (ह. घ्या.)

फुगाही चार आण्यांचा समाधानी करत होता
दिली इस्टेट सारी पण अता पिल्लू रमत नाही

घरी जा शांत चित्ताने कधीची भंगली कवटी
अहं असल्यामुळे मित्रा चिता माझी शमत नाही

मला वृद्धापकाळाची नशाही मारते डोळे
तुझे तारुण्यही आता पुरेसे चमचमत नाही

ऋतूंना घेउदे जिम्मा सुगंधाच्या प्रसाराचा
तसाही 'बेफिकिर'चा शेर हल्ली घमघमत नाही

शेर फार आवडले.

फुगाही चार आण्यांचा समाधानी करत होता
दिली इस्टेट सारी पण अता पिल्लू रमत नाही

घरी जा शांत चित्ताने कधीची भंगली कवटी
अहं असल्यामुळे मित्रा चिता माझी शमत नाही

>> मस्त !!

बेफी जबरदस्त गझल.

काही शेर विशेष आवडले.

पुलेशु!

जब्रा गझल. आवडली.

'चमचमत' आणि 'घमघमत' हे सर्वात विशेष वाटले.