कक्षा
Posted
11 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
11 वर्ष ago
5
कालपरवा लाडक्या शिरिषाच्या
झुळुका घरभर खेळत होत्या
रोजच्या रख्ख उन्हाला
गुलाबी फुलांचा सहवास होता!
सुसह्य होते माझे दिवस
कुणाची तरी सावली शिरी होती
सुंगधित होत्या माझ्या रात्री
ती मौज मी लुटली होती!
माझे घर रस्त्यावर होते
सगळे काही वाहत असताना
तेवढे हे एकच झाड
निश्चल उभे डोलत होते!
आपली कक्षा रुंदावण्यासाठी
नभाची पोकळी त्याने घेतली होती
मात्र..अरुंद रस्त्याच्या मधे येऊन
रुजत जाण्यात चुकले होते!
यशवंत/बी
विषय:
प्रकार:
शेअर करा
छान..
छान..
काळजाला भिडणारी, शब्द अपुरे
काळजाला भिडणारी, शब्द अपुरे आहेत कवितेबद्दल सांगायला, खूप आवडली.
छान कविता. नभाची पोकळी घेणारे
छान कविता.
नभाची पोकळी घेणारे जर झाड असेल तर 'त्यानी' ऐवजी 'त्याने' करा.
जर झाड कापणारे असतील तर 'त्यानी' ऐवजी 'त्यांनी' करा.
गंमत म्हणजे कवी यशवंत आणि कवी
गंमत म्हणजे कवी यशवंत आणि कवी बी दोघंही मराठीतले जुन्या काळचे नावाजलेले कवी आहेत.
तुमच्या कवितेखाली दोन्ही नावे पाहून त्या योगायोगाची गंमत वाटते.
धन्स साती
धन्स साती