Submitted by जयवी -जयश्री अंबासकर on 19 November, 2012 - 22:48
सुटला पहाट वारा
अंतरात सळसळ
मन सुगंधी सुगंधी
पसरला दरवळ
नको स्वप्नातून जाग
नको जाग इतक्यात
नीज हलके हलके
पुन्हा आली पापण्यात
कसा मुजोर हा वारा
रेंगाळला खिडकीशी
पावा मंजुळ मंजुळ
जणु कृष्णाचा कानाशी
मन सैरभैर झाले
वेडावले, खुळावले
कृष्ण रंगाने रंगाने
चिंब चिंब भिजवले
रेशमाच्या सोनसरी
आला सोबती घेऊन
ओला पाऊस पाऊस
ढगातून उतरून
सतरंगी झाले नभ
धरा पाचूने नटली
ऊन कोवळे कोवळे
पसरली गोड लाली
आज सृष्टी देते हाळी
ऐक नाविन्याची साद
सुख दारात दारात
दे तयाला प्रतिसाद.
जयश्री
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वा वा ! जयश्री, फार सुरेख,
वा वा ! जयश्री, फार सुरेख, तरल काव्य !
दिवसाची फार सुरेख सुरुवात करून दिलीस
रेशमाच्या सोनसरी आला सोबती
रेशमाच्या सोनसरी
आला सोबती घेऊन
ओला पाऊस पाऊस
ढगातून उतरून
व्वा!!
प्रत्येक कडव्यात एक स्वतंत्र
प्रत्येक कडव्यात एक स्वतंत्र कविता आहे जी सुंदरच आहे.
मात्र एकसंध कविता ऊन वारा पाऊस सगळ्याची सरमिसळ वाटली.
धन्यवाद
धन्यवाद
अप्रतिम - ...एकामागून एक
अप्रतिम -
...एकामागून एक सुंदर सुंदर कवितांची मेजवानी चालू आहे बहुतेक...... येउदेत, येउदेत...
शशांक
शशांक