कुणी नसणार आई....

आता मी काही बोलू का ?

दोन शेरान्बाबत सान्गतो ..आता शेर माझेच आहेत म्हणून मला जे दिसले ते स्पष्ट करून दाखवण्याचा प्रयत्न करतो आहे

चू भू द्या घ्या !!

१)तुला जाऊन आता किती वर्षे उलटली
अजुनही गंध येतो तुझा या पैठणीला

यात ती =आई नाही !! मक्त्यात आई आहे ......
(आई जिवंत आहे म्हटल्यावर तिच्यावर पैठणीचा हा शेर माझ्यातला गझलकार आयुष्यात लिहू शकणार नाही हे मी स्पेशली व्यक्त करू इच्छितो !!)
दोन्ही शेर वेगळे आहेत

ती कोण? = काल्पनिक आहे!! हा शेर ज्या त्या वाचकास जी गवसेल तीच ती समजावी .

पैठणीच का = काफिया म्हणून.... तरीही आधी काफिया सुचला मग शेर केला असे झाले नाही या वेळी काफियाकारता माझ्या मेंदूला खूप राबावे लागले आहे !!

पैठणी बद्दल = अस्सल मराठमोळी चीज ..माझ्या विठ्ठला सारखीच !!
गझल म्हटले की ती एक कवितेची कविता असते असे एका शायरास सांगावे लागत नाही तसेच पैठणी म्हटले की मोर-कोयर्‍या हे मराठी माणसाला सांगावे लागत नाहीच ....त्यामुळे मोर वगैरेचा मुद्दा विचारात घेण्यासारखा नाही वाटत आहे मला तरी

काफिया म्हणून = सुंदर काफिया आहे हा . निभावण्याची हातोटी जमली नाही हे मत वैम म्हणून आदरास पात्र पैठणी ऐवजी बांधणीला असेही करावे वाटले होते पण मराठमोळेपणाचा विचार केला ..जो पहिल्या शेरात करायचा राहून गेला होता !!

अन्वय :बेफीजीन्नी सांगितला आहेच !!
हा शेर संवादात्मक आहे

मला का आवडला =एका जीवित व्यक्तीने (स्त्री/पुरुष ) एका मृत व्यक्तीशी (स्त्रीच) ती गेल्यावर ती आहेच अशा पद्धतीचा हा संवाद साधला आहे . आता या प्रस्तावनेस न्याय देणारी /पुरावा देणारी एक दुसरी ओळ खाली समारोपात आली आहे .
अजूनही गंध आहे...असे लिहिणार होतो मग त्या ऐवजी येतो असे लिहिले. आहे पेक्षा येतो असे म्हटल्याने गंधातला एका प्रकारचा लाईव्हनेस मलातरी जाणवतो. येणे ही प्रक्रिया हालचाल दर्शवते

सुमार का नाही ?= ... आता असलेला/ली एक तो/ती ..... नसलेली एक ती....... एक पैठणी अन तिला येत असलेल्या नसलेल्या तिचा गंध आणि तोही तिला जाउन अनेक वर्षे उलटल्यानंतरही !!
स्पष्ट असे एक चित्र समोर उभे करतो हा शेर !! तसा परीणामाकारक आहे हा .

ती जावून = मरून असा अर्थ न काढता फक्त निघून जावून असा अर्थ मी काढला अन हा शेर माझ्या सासरी गेलेल्या बहिणीनाही लागू होतो असे आढळले

प्राजुच्या आगामी उद्घोषित शेराच्या प्रतिक्षेत

धन्यवाद
_________________________________________

२)इथे दुःखेच दुःखे कुठे जागाच नव्हती
तसे मग सूख बसले मनाच्या वळचणीला

नक्कीच डोक्याचा कीस पाडणारा शेर..... माझ्यासाठीतरी !
सुख ची सूट घेतोय हे लक्षातच आले नाही !!

पर्यायी शेरांचे स्वागत !!
अट : लक्षात ठेवायची बाब हीच की इथे दुःखेच दुःखे(अनेक ) -सुख(एकुलते एक ! ) असाही काँट्रा साधणे अनिवार्य..मला तेच अपेक्षित आहे ....

असाच एक शेर मी केला होता त्यावरून हा मुद्दा लक्षात राहिला होता तो "उकरून" काढला मग..हा शेर करताना !!

मी म्हणालो "या सुखांनो !".... एकदा
दु:ख मी बोलावले कितिदातरी !!!!

कावळोजीरावांनी सौख्य असे करायला सांगितले ....सौख्य ही एक संकल्पना आहे सुख हे त्याचे मूर्त स्वरूप असते हा एक्झ्याक्ट फरक मी विचारात घेतला व म्हणून बदल स्वीकारला नाही

देवसरांच्या पर्यायीत परसदार इत्यादी इत्यादी आले आहे माझ्या पहिल्या ओळीतल्या 'कुठे ' मध्ये ते आलेच आहे असे मला वाटते. वळचणीकडे सहसा कुणाचे लक्ष जात नाही ...माझे ही लक्ष "कुठे जागाच नव्हती" असे म्हणून झाल्यावर तिकडे गेले ..........त्यामुळे त्या 'कुठे'त तीच तेवढी नाही आहे

दु:खेच दु:खे मनभर एकुलते एक सुख आले तरी ते मनाच्या वळचणीला बसणार ...पहा माझी काय अवस्था झाली आहे नै !! ------------हेच सान्गायचे होते

असो

सर्वांचे पुनश्च धन्यवाद

चर्चा छान होते आहेच अशीच सुरू रहावी ही विनंती ..आता मी बोललो म्हणजे संपली असे नाही आहे !!
सर्वांचे पुनश्च धन्यवाद

आपला नम्र ,ऋणी
वै व कु

भारतीताई धन्यवाद !!

फारच आग्रह आसेल तर पुर्ण गझल लिहून देऊ का???<<<

इच्छा तुमची, हे कोणतेही आव्हान वगैरे नाही. मला फक्त पैठणी हा काफिया कसा अधिक निभावला जाऊ शकेल हे पाहण्याची उत्सुकता आहे. बाकी काही नाही.>>>>

>>>> बेफीजी इर्शाद !!

(इर्शादच म्हणतात ना ? की चुकलो मी ....चुभु द्याघ्या!!)

गझल कराच ही विनन्ती

अमित . प्राजक्ता कुलकर्णी , धन्यवाद

प्राजु ....विशेष आभार तुझा शेर मी माझ्या शेराशी मुळीच कम्पेयर करत नाही आहे
मला तो जास्त नाही आवडला ... कारण
१- व्रुत्तात जरा गड्बड जाणवते
२- मी तुला फार आधीच सान्गणार होतो..पण म्हटले आधी तुझ्या शेराची वाट पहावी . प्राजु पैठणीत कशिदाकारी नसते जरीकाम असते ...कशिदा हा कर्नाटकी मुसलमानी प्रकार आहे . त्यामुळे मला नाहीच आवडली कशिदाकारी पैठणीवर
(आता तू पैठणी काधिन्कधी वापरली असशील तुलाच माझ्यापेक्षा जास्त माहिती असण्याचीही एक शक्यता मी गृहित धरतो आहे माझी माहीती चुकत असल्यास क्षमस्व बरका !!)
आसो
कधी कधी मला वाटते आपल्या मनातला अर्थ आपल्या शेरात जसाच्या तसा उतरवणे अन तो वचकानाही जसाच्या तसा जाणवणे ही खरी कामियाबी आहे
तुझ्या शेरात तुला जे मनात आहे तेच उतरवता आले आहे अन तुला जे म्हणायचे आहे ते मला जसेच्या तसे समजले आहे ...हे माझ्याकरता जास्त महत्त्वाचे !!!!

पुनश्च धन्स !!

तुझ्या सा-याच, आई, स्मृती रेशीमस्पर्शी!
कसर लागे न केव्हा स्मृतींच्या पैठणीला!!

चान्गला शेर आहे ....प्राजु म्हणत होती तशी पैठणीची वैशिष्ट्ये आली आहेत
एक जरीचा पदर/काठ असता तर अजून मजा आले आसती ...(प्राजुला नक्कीच आली असती )

धन्यवाद खुरसाले
आवर्जून शोधून वाचलेली दिसते ही गझल तुम्ही .त्यासाठी विशेष धन्स