देव कंटाळला

Submitted by प्रकाश कर्णिक on 17 August, 2012 - 06:12

आपण जेंव्हा म्हणतो धाव माझ्या देवा
असतो खेळत जुगार देव कोठेतरी तेंव्हा
वारा नसतो वहात अन हालत नसते पान
सर्वत्र असतो अंधार अन काहीच नसते छान

देवाला पण हवी असते कधीतरी फुरसत
का म्हणून त्याने रहावे कामात व्यग्र सतत
होतो खूप प्रलय तेंव्हा नाही का येत धावून मग
आपण का धरावे गृहीत माणसासाठी केले त्यानी हे जग

का म्हणतो माणूस मीच आहे सर्व श्रेष्ठ
देवाला सेवेला का ठेवले सांगा बरे स्पष्ट
त्याला काही का काम नाही मुंग्या चिमण्यांचे
प्रत्येक वेळीस माणसाने देवास का वेठीस धरायचे

आता पुरे झाले देव म्हणे मला नको बोलवू सतत
आहे बरेच काम राहिले माझे नको मागू मदत
केले आहे प्रांगण एवढे मोठे अन सुंदर
अरे माणसा खेळू दे सर्वाना, होऊ नको बिलंदर

माझीच सर्व मुले तुम्ही होऊ नको स्वार्थाने अंध
नाहीतर माणसा मला करावे लागेल अस्तिव तुझे बंद

विषय:

काव्यलेखन

शब्दखुणा:

कविता

Groups audience:

गुलमोहर - कविता

Group content visibility:

Public - accessible to all site users

शेअर करा