तर तू खरा

आईच्या विरहात
व्याकूळलेल बाळ>>>या कल्पनेवर लिहिलेली कविता,पण अशी परिस्तिथी कुठल्याही बाळावर येऊ नये.

छान कविता....आवडली

’मीच तुझे बाबा
मीच तुझी आई’
असे वागशील
...माझ्या प्रियकरा
...तर तू खरा >>>> इथे कवितेचं सारं सार आहे.... छान

खुप आवडली.. !!!

माय गॉड ! प्रद्युम्न, फार मोठी झेप आहे तुमची या कवितांच्या विश्वात. उण्यापुर्‍या तीन एक महिन्यांपूर्वी सुरुवात करून तुम्ही इतके विषय आणि तेही इतक्या स॑मर्थपणे कवितांमधे मांडलेत ते तुमच्या निरिक्षणशक्तीचे आणि त्या त्या भावनांमधे स्वतःला पूर्णपणे इन्वॉल्व्ह करण्याच्या एबिलिटीचे निदर्शक आहेत. वरचं शेवटचं कडवं तर तुम्ही नुकत्याच प्रकाशित केलेल्या 'मास्टरपीस' कवितेप्रमाणे मास्टरपीस आहे. असेच खूप खूप लिहा. शुभेच्छा.

फारच अर्थपूर्ण संवेदनाक्षम... आवडली..

अप्रतीम मांडणी... कविता खूप आवडली.

मस्त

आई-बाबांचे मर्म सांगणारी सुंदर रचना.... खूप हृदयस्पर्शी......

आवडली कविता,खुप खुप आवडली .(तुमच्या कवितेत नेहमिच एक साधेपणा, निष्पापपणा असतो तोच आवडतो )

तुमच्या सगळ्या कवितेत तुमचं संवेदनशील मन जाणवते. कारण दुसर्‍यांच्या दु:खाशी समरस झाल्याशिवाय अशा भावना व्यक्त करता येत नाहीत. बाळ,आई आणि बाबा सगळ्यांच्या भावना खूप छान मांडल्या आहेत.

असल्याच अर्थाची एक दुसरी कविता तुमचीच आहे ना? ती स्त्री फोटोमध्ये असते, ती बोलते वैगेरे?

.. वेगळा अविष्कार... आवडला

फार उत्तम पद्धतीने इथे तुम्ही कल्पना मांडली आहे. कवितेमधील कारुण्य ओळींपेक्षा त्यातल्या भावाने पोहोचणे हे अतिशय अवघड असते आणि इथे तुम्ही अतिशय सहजपणे करून दाखवले आहे....... खूपच आवडली.