तू

Submitted by मंदार-जोशी on 8 December, 2011 - 08:52

तू......एक नि:स्वार्थ प्रेयसी
जीव ओवाळून टाकणारी
मिळेल त्यापेक्षा अंमळ
अधिकच देणारी

तुझा सुगंध
आसमंतात दरवळणारा
कवटाळायला जाताच हातून
हलकेच निसटणारा

तुझी चाहूल
नेहमीच सुखावणारी
दाराबाहेरचा कानोसा मात्र
रिकामाच ठेवणारी

तुझी वृत्ती
हात न सोडणारी
दुराव्यातही माझ्यावर
सावली धरणारी....

गुलमोहर: 
कविता
शब्दखुणा: 
तू
शेअर करा

मंदार

वेगळाच फॉर्म रे.. सहीय्ये !!
(तू फॉर्मात यायला लागलास हे पाहून मनापासून आनंदलेला बाहुला )

Submitted by Kiran.. on 8 December, 2011 - 09:37

प्रेयसीबद्दलचं प्रेम, कृतज्ञता चांगली व्यक्त होत आहे.

फक्त शेवटच्या कडव्यातला
'हात न सोडणारी वृत्ती' आणि 'दुरावा' हा विरोधाभास
माझ्या तरी नीटसा ध्यानात आला नाही.

Submitted by UlhasBhide on 8 December, 2011 - 10:55

किरण Lol मंदार हातात तलवार घेवुन शोधतो आहे तुला आणि तुझी सुपारी दिली आहे बर्‍याच भाई-दादांना. Happy

Submitted by मीरा.. on 8 December, 2011 - 11:32

भिडे सर म्हणतात ते बारोबराय पण मला वाटत कि त्या शेवटच्या कडव्यातून दोन नवीन वेगवेगळी कडवी असतील तर हा आक्षेप खोडून काढता येईल.
कविता छान आहेच !!

Submitted by वैवकु on 8 December, 2011 - 11:46

.

Submitted by प्रज्ञा कुलकर्णी on 8 December, 2011 - 20:35

खुप आवडली. मनापासून लिहिलीयेस.
मला वाटतं की अबोला काय, दुरावा काय अन विरह काय? यापैकी कोणताही शब्द तिथे असता तरी त्यामागची भावना बदलत नाही ना. मग की फर्क पैंदा हय ?? Happy
पुलेशु.

Submitted by टोकूरिका on 8 December, 2011 - 22:28

तुझी वृत्ती
हात न सोडणारी
दुराव्यातही माझ्यावर
सावली धरणारी....>>> सुं द र

Submitted by बेफ़िकीर on 8 December, 2011 - 23:13

छान Happy

Submitted by विशाल कुलकर्णी on 9 December, 2011 - 01:26

Pages