Submitted by कल्पी on 19 February, 2011 - 12:20
वादळ अंतरीचे क्षमायचे कधी
नशिबास खेचुनी आणायचे कधी
विसरुन वेदना हसुन घे जरा
आयुष्य उरलेले जगायचे कधी
एकाच वाटेने जाऊ नको गडे
वाटा अनेक येथे चालायचे कधी
रेशीम गाठी अशा उधडु नये सखे
नेसुनी वस्त्र भरजरी मिरवायचे कधी
झुगारुन सावलीला बाहेर ये जरा
आधार वास्तवाचा व्हायचे कधी
झोपु नकोस वेडे प्रत्येक रात्रीला
माळुनी ता-यास मग झिंगायचे कधी
कल्पी जोशी
१९/०२/२०१०
गुलमोहर:
शब्दखुणा:
शेअर करा
