कौमार्यकळ्यांचे दुख

संयमवेशीवरील लावण्यतडागात,
कौमार्यकळ्याना
वासनेचे स्थलांतरीत पक्षी
जेव्हा हुंगायला लागले
तेव्हा तू
आससक्तीच्या वैराग्य जलचक्रात
स्वप्न त्यागल्या मीनांना
धुंडाळत होतास !

स्थलांतरीत पक्ष्यानी
कळ्यांचे फूल केल्यानंतरही
तू वाट चुकलेल्या स्वप्नमीनांचे माग
सोडले नाहीस,
तळे गोठले,
पक्षी मार्गस्थ जाहाले तरी
तू तसाच तळ्याकाठी
निशब्द राहिलास
का ? कशासाठी ?

कळफुललेल्या पाकळ्यानी
गोठिव तळमंच
फुलारून गेला तरी
तुझी वैराग्यजाळी गोठणतळ्याखाली
तशीच विहरत होती ,
गोठल्या तळ्याबरोबर तुही
कसा गोठलास ?

ह्या वसंतात बलात्कारी
पक्ष्यानी तडागच त्यागला,
कळ्यान् शिवाय तडागही
भरलाय,
तू मात्र
जाळे तसेच ठेउन तळ्याकाठी
विसावलास
स्वप्नत्यागल्या मिनांनी
ना जाळे धरले
ना तू वैराग्य त्यागले
तळे विरक्ताप्रमाणे भरतच आहे !

विजयकुमार.................................

13 / 01 / 2009