चक्रव्यूह

Submitted by श्यामली on 3 June, 2010 - 01:52

कदाचित दोष नसावा कवितांचा वा त्यातल्या शब्दांचाही,
कवितेची वळणं; तिथवर नजर पोचायच्या आधीच नाहिशी होतायत
आणि अर्थाचा गहिरेपणा उथळ झाल्यासारखा वाटतोय..
या शब्दांच्या भोव-यात अडकलं की असं होतं का?
का जखम कोरडी होत आली की असं होतं?
का दोनही गोष्टीत हेच होतं?
...
शब्दांची गरज म्हणून भोवरा फिरत राहतो आठवांचा
आणि हेच धरून ठेवायचं म्हणून शब्द जुळत राहतात.
चक्रव्यूहासारखं झालंय;
सगळं काही विसरावं तर शब्द हटून बसतात
शब्द सोडावेत तर मनातला नंदादीप अखंड तेवत असतोच...
.........................................................................

~श्यामली~

गुलमोहर: 
कविता
शेअर करा

तुला विसरावं तर शब्द हटून बसतात
शब्द सोडावेत तर मनातला नंदादीप अखंड तेवत असतोच...>>> व्वा श्यामली!!! जीयो!!! Happy

Submitted by सुमेधा आदवडे on 3 June, 2010 - 03:01

सगळं काही विसरावं तर शब्द हटून बसतात
शब्द सोडावेत तर मनातला नंदादीप अखंड तेवत असतोच...
.........................................................................
मस्त ग श्यमले.... लिहित रहा............. अखंड नंदादीपा सारखे ...):

Submitted by lopamudraa on 13 June, 2010 - 03:59