दोन मूठ राख

क्या बात है मुटेजी एकदम फिलॉसॉफीकल...:-)
आवडली !!!!

ग्रेट .

जबरी

खूप छान. आवडली.

उत्तम.

सुंदर.....

बिचार्‍या अस्तित्वहीनाला हेही माहित नाही
की अस्तित्वाने तर त्याला कधीच आपल्यात सामावून घेतलंय.....

छान व वेगळी कविता!

मलाही आवडली.

आवडली कविता

Good One.

गंगाधरजी !

अस्तित्वहिनाचीही अस्तित्वासाठीची धडपड.... आणी प्रत्येक अस्तित्वाचा स्वपश्चातही अस्तित्व टिकवण्याचा न संपणारा अट्टाहास.

चांगली वाईट ठरवण्याचा अधिकार आणी पात्रता माझी नाही. (कुठे स्पष्ट बोलुन गेलो असेनही. पण ते वैयक्तीक आहे.) नेहेमिच्या शिळ्या, प्रेम आणी शृंगारिक कवितांपेक्षा वेगळी म्हणुनही आवडली.

खरंच छान!!!

छान !

जबरी!

व्वा!!! मस्त कविता!

क्या बात है मुटेजी एकदम फिलॉसॉफीकल...
आवडली !!!!

लई हानलं त्या अस्तित्वहीनाला ! छानच !!

वाह !

वेगळी कविता....मस्त!!!

आवडली कविता.

वेगळी आणि छान कविता!

नेहमीप्रमाणेच बेस्ट......................

वेगळीच आणि सुस्पष्ट म्हणून आवडली.

नेहेमिच्या शिळ्या, प्रेम आणी शृंगारिक कवितांपेक्षा वेगळी म्हणुनही आवडली.>>> अनुमोदन.

खूप छान खरं तर अस्तित्त्व असलेलं आणी नसलेलं दोन्ही आपल्या आतच असतं... ह्या द्वंद्वातच आपण अस्तित्त्व सिद्ध करत आपल्याला हव ते मिळवतो आणी शेवटच्या दोन मूठी राखेइतपत येऊन पोचतो...
प्रत्येकालाच ते सापडतं असं नाही... तुम्ही तर ते शब्दांत उतरवलंत... खूप सुंदर