भुभु आणि माऊ बाळांच्या गंमती जमती ३

नव्या धाग्याची सुरुवात किस्स्याने

आम्ही नेहमीच्या प्रमाणे ग्राउंडवर जायला निघालो, मोपेडवर हा समोर उभा पायात. वाटेत कॅनाल रोडला सिग्नल असतो म्हणजे ट्राफिक वॉर्डन थांबवतात तसं थांबलेलो. शेजारून एक मोपेड आली, आई आणि केजी किंवा पहिली दुसरी च्या वयातली मुलगी, पाठीला दप्तर टाईप सॅक वगैरे, बहुदा डे केअर मधून घरी जात असावेत. ती छोटी पोरगी हातात क्रीम बिस्किटाचा पुडा घेऊन एक खात होती. गाडी बऱ्यापैकी खेटून थांबली आम्हाला. ओडिनला बघताना कन्येने आईला उत्साहात सांगितले ते बघ कसलं भुभु आहे ते.
आईने एकदा बघून न बघितल्यासारखं केलं.
तोवर त्या पोरीला काय वाटलं, तिने तिचे बिस्कीट ओडिन च्या तोंडासमोर धरलं आणि विचारलं खाणार?
आता तिची काय अपेक्षा होती की ओडिन म्हणेल नाही नको माझं जेवण झालंय नुकतंच, किंवा नाही नको तू खा वगैरे.
ओडीच्या नाकासमोर बिस्कीट म्हणताक्षणी त्याने झुपकन ते कधी घेतलं कधी त्याच्या पोटात गेलं कळलंच नाही. त्या मुलीलाही दोन सेकंद काही कळलं नाही आणि मग एकदम तिला स्राईक झालं की आपलं बिस्कीट याने खाल्लं.
झालं तिने एकदम ठणाणा करत रडायला सुरू केलं, सगळेच बघायला लागले.
मला एकदम वाटलं की याचा दात लागला म्हणून रडते का काय, पोटात एकदम धस्स झालं म्हणलं आता होतोय राडा.
पण सुदैवाने तसलं काही नव्हतं एकदम सर्जिकल सफाईने त्याने बिस्कीट काढून घेतलेलं.
ती पाय आपटून रडत म्हणायला लागली डॉगी ने माझं बिस्कीट खाल्लं.
तोवर सिग्नल सुटला तिची आई पण कँफुज की काय आता. मी थोडं पुढे जाऊन थांबलो आणि म्हणालो मी विकत घेऊन देतो थांबा एक बिस्कीट चा पुडा.
पण सुदैवाने आई खूपच समंजस निघाली, ती म्हणे छे हो, त्या कुत्र्याची काय चूक, हिने त्याच्या तोंडासमोर धरल्यावर तो खाणारच ना.
मी म्हनलं दात नाही ना लागला,मला ते बिस्कीटपेक्षा ती धास्ती जास्त. आईने विचारलं तर मुलगी रडत रडत नाही म्हणाली.
आई म्हणे तिला तू दिल त्याने खाल्लं आता नाई रडायचं आणि अक्खा पुडा आहे तुझ्या हातात, तो खा आता गपचूप. असं म्हणत मायलेकी निघून गेल्या
या सगळ्यात ऑड्या कमालीच्या स्थितप्रज्ञ अवस्थेत मस्त निवांत मज्जा बघत होता.
म्हनलं अरे असं बिस्कीट घेतात का कुणाचं, तर म्हणाला तिच्या हातात असताना नाही घेतलं, तिने विचारलं त्यानंतरच मी घेतलं.
आणि ग्राउंड आलं तसा काहीच न घडल्यासारखा निवांत हिंडायला लागला
म्हनलं कर्म माझं

फनी आता वाटतंय तेव्हा माझी तांतरली होती
बरं हे इतक्या फास्ट झालं की अगदी माझ्या डोळ्यासमोर
म्हणजे थोडं जरी वाटलं असतं की ती बिस्कीट पुढे करेल वगैरे तर मी तिला आधीच नाही नको वगैरे म्हणालो असतो
पण तिने अगदीच अनपेक्षितपणे बिस्किटाचा हात पुढे केला
बर दोन गाड्या इतक्या जवळ होत्या की तिने अगदी हात असा खूप लांब वगैरे पण नाही केला, जस्ट असं दाखवायला गेली असावी किंवा काय देव जाणे डोक्यात काय आलं असेल तिच्या
असं तो हातातून बिस्कीट गायब करेल याची तिला बिलकुल कल्पना नसणारे

सगळ्या भूभूंच्या फोटोचा कोलाज करून लावला पाहिजे या धाग्यावर.>>>

मला करून पाठवा, माझा लॅपटॉप अगदीच डबघाईला आलाय
त्यावर हे कोलाज वगैरे जमणार नाही
मी हेडर मध्ये टाकतो
आधीच करायला हवं होतं, सगळ्या बाळाचा एकत्रित फोटो

भलामोठा लॅब एस्केलेटरवरून खाली जायला घाबरत होता.>>

हे होतं आमच्याकडे पण, एकदम वरच्या गच्चीवर जायला लोखंडी जिना आहे, पट्ट्या मारलेला, त्यावरून चढून जातो पण येताना घाबरतो आणि तिथंच कुई कुई करत रडत बसतो. म्हणलं येता येत नाही खाली तर जातो कशाला
दोन चार वेळा उचलून आणला खाली. इतकं धूड त्या बारक्या जिन्यावरून आणणे ही मोठी कसरत आहे, आपणच तोल जाऊन पडायची भीती. मग एकदा पेशन्स संपला आणि त्याला दिलं ढकलून खाली. कडमडत कसातरी आला मग कळलं त्याच त्यालाच की उतरता पण येतं. तरी अगदी हळूहळू सावकाश अंदाज घेत घेत उतरतो.
अजून इस्क्लेतर पहिला नाहीये त्याने, काय करेल माहिती नाही पण एकंदरीतच जीवाला जपून असल्याने नसते धाडस करणार नाही

वाह मैत्रियी कसलं मस्त केलाय कोलाज
सगळेच आलेत यात
खूपच सही

पिवळा चेंडू असलेला भूभू कोण आहे?>>
सिलू