आस पंढरीची

पुन्हा जीवा तीच आस
पुन्हा मनी तोची ध्यास
ओढ पंढरीची खास
या आषाढी पावलास

झिरपलं पाणी रानी
ओल तव पाझरोणी
तृण बहरासी आलं
रोमरोम झकांरलं

वर सावळी सावली
संगती तुका, माऊली
अंतरी विठू कल्लोळ
वाटेलागी संतमेळ

तुझा दूत हा पवन
त्यानं धरियले बोट
वाट सरे फुलावाणी
नाही पावलाशी कष्ट

सुर्यदेवाच्या रथाला
अश्व भावाचा जोडला
पर्वत अडी नडीचा
पार लिलया म्या केला

विठू अनंता व्यापून
परी विरक्ती अंतरी
सजे तनमन भरजरी
आगळे रितेपण ऊरी

ठायी ठायी हो पंढरी
एका विठूच़ीच वैखरी
सर्व सुखाचे आगर
चाले नामाचा जागर

आता आलं माझं गाव
झालं जलमाचं सोनं
नाही परतोनी जाणं
याची पायी स्थिरावणं

© दत्तात्रय साळुंके