चित्रावरून लिखाण - मुखवटा

प्रेरणा - https://www.maayboli.com/node/84725
छन्दिफन्दी ही घे, चित्रावरुन कथा माझाही प्रयत्न.
_____________________________
--------------------------------------

'सिंगल मिंगल' या कार्यक्रमात, हर्षदला खरं तर भाग घ्यायची तितकीशी इच्छा नव्हती पण मित्राच्या आग्रहावरुन तो तयार झाला. त्याचे सिलेक्शनही झाले आणि आज तो मुख्य दिवस होता जेव्हा, त्याला कोणीतरी मैत्रिण भेटण्याची संधी होती. म्हणजे असे समजू नका की त्याला मैत्रिणी नव्हत्या पण अगदी घट्ट अशी मैत्री कोणाशीच झालेली नव्हती. डेटा अ‍ॅनॅलिस्ट म्हणुन काम करताना, अनेक सहकारी तरुणी त्याच्या वर्तुळात होत्या पण शुक्रवारी घरच्या घरी हॉट डॉग, पॉपकॉर्न, पिझ्झा खात एखादीबरोबर सिनेमा पहाण्याइतकी त्याची सलगी नव्हती. आणि तसं पाहता जंक फुडच्याही बाबतीत त्याचा कटाक्ष होता - नाही म्हणजे नाही. आणि ग्रीन टी पित, सॅलड खात शुक्रवारी सिनेमा पहाण्यात कोण्याही मुलीला तसाही रस असण्याची शक्यता निगेटिव्हच होती. मिस्टर परफेक्शनिस्ट हा खिताब त्याला सहज सूट झाला असता.

केसांना पोमेड लावुन, पर्फ्युम स्प्रे करुन (हलका बरं का, ओव्हरपॉवरिंग नाही) सुटाबुटात तो जायला सज्ज झाला. पांढरा शर्ट व रॉयल ब्लू चमकदार ब्रॉकेडीश डिझाईन असलेला टाय आणि काळी पँट. खूप देखणा दिसत होताच. खरं तर मुली त्याच्यावर सहज लट्टू होउ शकल्या असत्या. पण हाच अति चोखंदळ आण अतिवर्कोहोलिक असल्याने तसे काही झालेले नव्हते. त्याचे करीअरशीच लग्न झालेले होते म्हटल्यास वावगे ठरले नसते.

एक सुंदर सजविलेले स्टेज होते आणि त्या स्टेजच्या एका बाजूला वीस एक पुरुष जमलेले होते काही कॅज्युअल अटायरमध्ये तर बरेच जण फॉर्मल अटायरमध्ये. दुसर्‍या बाजूला बंद खोलीत त्या कार्यक्रमात सिलेक्ट झालेल्या वीस मुली. होस्टने आवाहन केले की प्रत्येकाने आवडेल तो मुखवटा घालावा. आणि आपापल्या लव्ह सीट/सोफ्यावर स्थानापन्न व्हावे. थोड्याच वेळात मुलीही मुखवटा घालून येतील व मुखवट्याची जोडी जमेल त्या त्या जोडीने खेळ खेळावेत. अं हं मुखवटा न काढता. पार्टी गेम्स अरेंज केलेले होते, डान्सेस होते. खेळ खेळता खेळता एका विविक्षित क्षणी मुखवटे गळून पडणार होते आणि तदुपरान्त, वाटल्यास आपल्याला आपला जोडीदार स्वॉप (स्वॅप) करता येणार होता. पण परस्परसंमतीने. डीजेज इंग्रजी व हिंदी गाणी वाजवत होते. एक मुखवटा, हर्षदलाही मिळाला व तो स्थानापन्न होउन, आतुरतेने त्याच्या जोडीदाराची वाट पाहू लागला.

डीजेंनी अगदी स्लो सुरावटीत, 'माना हो तुम बेहद हंसी ...' रिमिक्स सुरु केले आणि स्टेजच्या दुसर्‍या बाजूने मुलींची एन्ट्री झाली. सर्वांच्या चेहर्‍यावरती मुखवटे होते. हर्षदच्या शेजारी तसाच मुखवटा घातलेली एक तरुणी येउन म्हणाली "मे आय सिट हियर?" आणि हर्षदने "ऑफ कोर्स" म्हणत तिला जागा करुन दिली.

एकेक खेळ सुरु झाले जसे - आईस ब्रेकर होता, दुसरा गेम होता - प्रत्येकाने स्वतःबद्दल, तीन पॉइन्टस सांगायचे - २ फॅक्टस आणि १ फिक्शन(खोटे.) आणि जोडीदाराने एकंदर आतापर्यंतच्या संभाषणावरुन जज करुन, ते एक खोटे पकडायचे. आतापर्यंत हर्षदला एवढेच कळलेले होते की तिचे नाव आहे प्रमिता आणि ती एका रिटायर्ड ज्येनांच्या कम्युनिटीकरता काम करते. तिचे जॉब प्रोफाईल अ‍ॅडमिनिस्ट्रेटिव्ह असून, तिला चित्रपट/नाटके/पुस्तके आवडत. ती एक्ट्रोव्हर्ट वाटत असून, कदाचित त्याच्यासारखीच परफेक्शनिस्टही होती. आवाज किनरा नव्हता पण गोड व नाजूक होता. पुढे ट्रुथ ऑर डेअर वगैरे टाइप खेळही झाले. नंतर काही वेळाने इंग्रजी-हिंदी गाण्यांवरती एकत्र नाचण्याची संधी होती. डिस्को बॉल, खाण्या पिण्याची रेलचेल , संगीतमय आणि सुगंधी असे एकंदर heady माहौल होता. खरे तर हर्षदला तिचा सहवास आवडला होता कारण बोलताना मृदू असली तरी शी वॉज इन्टेलेक्च्युअल व ठाम मते असलेली होती. तिची विचारपद्धती सॉर्टेड होतीच पण एकंदर ती ब्रॉड माईंडेडही होती. सर्व खेळांच्या तसेच कार्यक्रमाच्या शेवटी, जोड्यांनी मुखवटे काढणे, फोन नंबर्स देणे, व पुढे जुळुन यावे असे काहीसे अपेक्षित असलेला हा कार्यक्रम 'क्ष' चॅनलवरती २ आठवड्यात, टेलिकास्ट होणार होता. आणि पुढे १ महीन्यानंतर याच सर्व जोड्यांचे रियुनिअनही असणार होते. एका क्षणी मुखवटे गळून पडले आणि - हर्षदला ती प्रथम भेटीतच आवडून गेली. तरतरीत नाक आणि चेहर्‍यावरची बुद्धीमत्तेची चमक. थोड्याच वेळात, त्यांनी एकमेकांना आडनाव सांगीतले मात्र आपल्या देखण्या हिरोचा चेहरा एका बेसावध क्षणाकरता पडला, फिकुटला. तिने तो क्षण बरोब्बर झेलला आणि कदाचित कॅमेर्‍यानेही. आणि तिला विलक्षण हसू आले. हर्षद सावरुन म्हणालाही "हासतेस का?" आणि ती म्हणाली "नाही!! कळलं मला. गरज नाही फोन नंबर्स देण्याघेण्याची" हर्षद क्षीण आवाजात, म्हणणार "अगं पण का?..." आणि ती म्हणाली "अरे मुखवटा गळून पडला ना? आता सांगण्या-विचारण्यासारखं उरलच काय असो तुला गुड लक. यु विल नीड इट." आणि ती सहजच हर्षदचा हात सोडून ग्रुपमध्ये मिसळून गेली.
आणि हर्षद काढलेल्या मुखवट्याकडे पहात विचार करत राहीला, आज जे झाले ते त्याला नक्की किती काळ हाँट करणार होते - कदाचित आयुष्यभर!...