एक अनामिक दुपार

भर उन्हातली निष्क्रिय दुपार प्रचंड सुंदर असते.

नानबाने ही कविता एका धाग्यावर दिलेली होती. या कवितेमुळे मी 'समग्र इंदिरा संत' किंडलवरती घेतला.

ही निळीपांढरी शरदातील दुपार
तापल्या दुधापरी ऊन हिचे हळुवार
दाटली साय की स्निग्ध शुभ्र आकाशी
फिरतात तशा या शुभ्र ढगांच्या राशी
या दुपारीतले ‘गोड जाड्य’ पाहून,
दिस भरलेली ही काय तरी गर्भार
टाकीत पावले चाले रम्य दुपार
(निळीपांढरी-शेला)

मला दुपारचे फार आकर्षण आहे. पुण्यातील, अनेक दुपारी स्मरणंआत आहेत. मग ती रंगपंचमीतली भिजणारी गारेगार दुपार असो, की आंब्याच्या सीझनमधली घमघमती दुपार. कॅरम, पत्ते,व्यवहार खेळत मजेत घालवलेल्या दुपारी असोत की उशीरा ऑफिसला जातानाची मुंबईतली रेल्वेतली/बसमधली दुपार असो. अशा दुपारच माझा साथी पळस. हा एक जुना लेख -
_________
अविस्मरणिय पळस
________________
लहानपणी मे च्या सुट्टीत, पेटलेल्या दुपारी
लाल ज्वाळांनी वेढलेला पळस
गॅलरीच्या कठड्यावर रेलून,
अंगावर थंड वार्‍याची झुळुक घेत,अनुभवलेला पळस
आईची मेमधील सुट्टी ,नाचर्‍या आनंदी घरदारात
अनुभवलेली निव्वळ शून्यातीत दुपार
मूड त्या दुपारसारखाच,निरभ्र, निवांत
माठातील वाळ्याचा उन्हाळी सुगंध
माझ्या बालपणाचा साथीदार- भारदस्त पळस
काळाच्या डोळ्यात डोळे घालून म्हणणारी दुपार
"तुझा जुलमी अंमल माझ्यावर चालणार नाही
मी अक्षय आहे,
गॅलरीत ऊभ्या असलेल्या त्या लहान मुलीच्या
मनात माझे स्थान चिरंतन,
अविनाशी, अढळ आहे,
मरतेवेळीही जे काही अमृतक्षण तिला आठवतील
त्यामध्ये माझा नंबर अव्वल असेल."
--------------------------------------------------------------

लग गयी आग; बन में पलाश, नभ में पलाश, भू पर पलाश।
लो, चली फाग; हो गयी हवा भी रंगभरी छू कर पलाश॥
.
आते यों, आएँगे फिर भी वन में मधुऋतु-पतझड़ कई।
मरकत-प्रवाल की छाया में होगी सब दिन गुंजार नयी॥
- नरेन्द्र शर्मा

कविता फार आवडली, पटली, भावली खूप मस्त!!!

अर्थहिन

हीही