मदत

धक्का!!
शशक आहे का? (मला मोजण्याचा कंटाळा)
छान आहे.

हम्. टाइम आऊट झाले त्याचे.

रच्याकने: वेलकम बॅक, लिहीत रहा.

मस्त जमली आहे.
आधीच माफी मागतो. हे थोडं फार त्या गझलेत आपल्या पदरचे शेर घातल्यासारखं आहे. सॉरी. पण आवडली म्हणून लिहितोच.
एखादा शब्द बदलून तो बघणारा आधी दानव वाटून मग तोच आपण समजतो तो देव आहे. आणि सो कॉल्ड देव त्याच्या भक्तांच्या जिवावर उठला आहे असं करता येऊ शकलं तर आणखी धक्का बसेल का? का त्याने डायल्युट होईल?

बापरे.. आवडलीच.‌‌..!

अवांतर..
मला अशीच सवय आहे. वाहतं पाणी बघत पुलावर एक दहा मिनिटे थांबयची..
आता आजुबाजुला पण नजर जाणार कोणी धप्पा द्यायला टपून नाही ना याकडे..

आईशप्पथ जबरीच!

जमलीय.... मस्त!!!

मस्तच

ही भारी होती
मदत

भारी आहे कथा.

छान ट्विस्ट.
ही क्लिप आठवली

एकदम जबरदस्त!

मस्तच ! शशक आवडतात आणि स्वप्ना शशक क्वीन आहे.

आवडली.

मस्तच. शेवट जबरी.

आवडली.
तुझे पन्ने बरेच दिवसात आले नाहीयेत ते वाचायला उत्सुक आहे मी

मस्त आहे
ब्लॅक कॉमेडी

ऐसे नव्हे मृत्यूस् आम्ही, केव्हाच् नाही पाहीले
खुप आहे पाहीले त्या, प्र्यत्येक् जन्मी पाहीले
मारीले आहे आम्हीही, मृत्यूस या प्रत्येकदा
नुसतेच ना मेलो आम्ही, जन्मलो प्रत्येकदा

मृत्यो अरे येतास जरका, होऊनी साकार् तू
सांगितले असते तुलाही, कोण् मी अन् कोण् तू
तुजसवे लढण्यात काही, शान् असती वाटली
घरच्या घरी मरण्यात् ऐसी, लाज नसती वाटली

हे खरे की तुच असते, अंती आम्हाला मारिले
काय मोठे त्यात् आहे, देवधीका तु मारिले
नसता जराही खेद मेलो, असतो जरी ऐसे तरी
लाभता बहूमान् स्वर्गी, वीरचक्राचा तरी

मृत्यो अरे तु का कुणाला, येऊ नयेसा वाटतो?
येतो असाही काळ् जेव्हा, तुच यावा वाटतो
असते जरी काळी अशा, तूही कुणा सन्मानिले
देवहूनीही जास्त असते, आम्ही तुला सन्मानिले

कंठतो आयुष्य नूसत्या, आशेत ह्या आता तुझ्या
येतो मनाला धीर नूसत्या, कल्पनेनेही तुझ्या
आहे जसा की ध्यास मृत्यू आन जीवाला लागला
हाय्! पण दारी तुझ्याही केवढा क्यू लागला

– भाऊसाहेब पाटणकर

जबरदस्त!