मक्तू SSSSSSब !!...(The Destiny … ) भाग -९

https://www.maayboli.com/node/82937

मक्तू SSSSSSब !!...(The Destiny … )
भाग -९

यु डी कडची नोकरी बंद झाली तरी माझं बातम्या देणं चालूच होतं , त्यावेळी अधून मधून सुपर्णाची आणि माझी भेट होत असे , तिला पाहिल्यावर मला उगाचच अपराध्यासारखं वाटे . पण ती मात्र नॉर्मल बोलत असायची , माझ्या मनात सतत घालमेल असायची हिला या सगळ्या घडामोडींबद्दल माहिती नाही असं होणंच शक्य नाही , पण ही कधीही ते चेहेऱ्यावर दाखवत देखील नाही ? तिच्या मनात नेमकं काय असेल ? ती यु डी ला घाबरत असेल म्हणून विषय काढत नाहीये की अजून काही कारण असेल ? आणि मग एके दिवशी तिचाच मला फोन आला ,
“हॅलो उल्का , सुपर्णा बोलतेय “
“बोल ना “
“ऑफिस का सोडलंस ? उदयन ने तुलाही पटवण्याचा प्रयत्न केलेला दिसतोय हो ना ? खूप नीच आहे तो , लग्न झालेल्या बाईला पण सोडत नाही . “
“शी !.. असं काही नाहीये “
“मग तु नोकरी का सोडलीस बोल ? “
“आहेत काही माझी वैय्यक्तिक कारणं “
“ उल्का माझ्या नवऱ्याला मी खूप चांगलं ओळखते , ‘ नवरा ‘ हा शब्द उलट्या बाजूने वाचला तर काय होतो माहितीये ना ? रावण .. उदयन तसाच आहे ! तु फार भोळी आहेस ,समोर जे दिसतं तेवढंच जग नसतं . आणि नोकरी सोडली म्हणून तो तुला सोडेल असं वाटतं का ?तु उदयन ला ओळखत नाहीस उल्का ”
“तुझा काहीतरी खूप गैरसमज झालाय त्यांच्याबद्दल , ते तसे नाहीत “
पलीकडून ती मोठ्यांदा हसली , “ हे तू मला सांगतेस ? मी सहा वर्ष संसार केलाय त्या माणसाबरोबर , उदयन काय आहे हे फक्त मला माहितीये “
“असेल तसंही , पण …”
“मला एक सांग उल्का , तुझ्या नवऱ्याने तुझा कधी गळा दाबलाय ? “ एवढंच विचारून तिने फोन डिस्कनेक्ट केला . मी शॉक झाले ,सुपर्णा खरं बोलत असेल ? खरंच यु डी तसे असतील ? सुपर्णाच्या च्या चष्म्यातून यु डी ईतके भयानक वाटत होते की माझ्या मनाशी रंगवलेल्या त्यांच्या एक्स्ट्रा -ऑर्डीनरी प्रतिमेला असंख्य भेगा पडल्या होत्या , माणसं ईतकी दुटप्पी असू शकतात हे माझ्या सहनशक्ती च्या पलीकडे होतं , माझं पाहिलं -वाहिलं प्रेम म्हणजे यु डी होते , माझ्या मनात मी त्याना खूप उच्चसनावर बसवलं होतं त्या मूर्तीची कोणीतरी अशी येऊन तोडफोड केलेली मला सहन होत नव्हती . त्या दिवसात सतत रडत राहणे या व्यतिरिक्त दुसरे ईमोशन्स मला आठवत नाहीत .
काही दिवसांनी पुन्हा एकदा सुपर्णा चा फोन आला , ती मला नगरला तिच्या माहेरी बोलवत होती , मलाही एकदा सविस्तर तिच्याशी बोलायचे होतेच , मानस ची परवानगी मिळाल्या वर मी तिला येते म्हणून सांगितलं , शनिवारी बातम्या देऊन झाल्यावर तिथूनच परस्पर नगरला जायचे असे आमचे ठरले , ती गाडी घेऊन तिकडेच येणार होती आणि मानस निशी ला तिथे सोडणार होता , नगरला जायच्या आदल्या दिवशी संध्याकाळी फोन खणखणला , फोन यु डी चा होता . यु डी चा आवाज ऐकून माझ्या दोन्ही पायांना कापरं भरलं ,ccd ला त्यांनी प्रपोज केलं होतं त्या नंतर मी आजच त्यांचा आवाज ऐकत होते ,माझ्या ऐवजी दुसऱ्या कोणी फोन उचलला असता तर ? …
“, तु सुपर्णा बरोबर शनिवारी नगर ला चाललीयेस असं कळलं , जाऊ नकोस “
“तुम्ही घरी फोन का केलात ? मी आता ऑफिस ला येत नाहीये “
“ ते महत्वाचं नाहीये , तु जाऊ नकोस तिच्याबरोबर .”
“पण का ? “
“ नाही जायचं “
“का ? ती तुमच्याबद्दल मला नको नको ते सांगेल म्हणून ? पण तुम्ही जर खरे असाल तर का घाबरता ? ”
“ उल्का मी माझ्या संबंध आयुष्यात कधीही कुणालाही घाबरलेलो नाही , मी जे करतो ते जाहीर पणे करतो , कुणालाही खोटं बोलून फसवणं माझ्या स्वभावात नाही , पण सगळी माणसं तशी नसतात, सुपर्णा कुठल्या थराला जाऊ शकते हे मला माहितीये आणि तु खूप निष्कपट स्वभावाची आहेस उल्का , ती तुझ्या या स्वभावाचा गैरफायदा घेईल , म्हणून म्हटलं की नको जाऊस , पण तरीही तुझा हट्टच असेल तर मी काय म्हणणार यावर ? Anyways एका गोष्टीसाठी मला तिचे आभार मानायला हवेत , आज तिच्यामुळे तब्बल एक महिना , बावीस दिवस , पावणे चार तास , तीन मिनिटे आणि साडे -अकरा सेकंदांनी तुझा आवाज ऐकतोय , किती आनंदाचा क्षण आहे माझ्यासाठी तुला कल्पनाही नसेल ,आणि त्यांनी एकदम गुणगुणायला सुरूवात केली , “मुझको अगर भूल जाओगे तुम , मुझसे अगर दूर जाओगे तुम , मेरी मुहोब्बत में तासीर है , तो खिचके मेरे पास आओगे तुम , sss देखो हमारी होगी जीत .. .. … “ मी ऐकत राहिले , ते स्वर आणि ते शब्द मनात पुन्हा रुतत गेले. पलीकडून फोन डिस्कनेक्ट झाला ,तरी कितीतरी वेळ मी तशीच उभी होते .
खरं तर मी जॉब जरी सोडला होता तरी माझ्या मनातून मी यु डी ना काढू शकले नव्हते , पदोपदी त्यांची आठवण मला छळत होती , सुपर्णाचा मला नगर ला नेण्याचा आग्रह का चालला होता हे न कळण्याईतकी मी दूधखुळी नव्हते , पण कुठेतरी मनाला असं वाटत होतं की सुपर्णाने ईतक वाईट -साईट सांगू दे मला यु डी बद्दल की माझ्या मनातून ते उतरले पाहिजेत .पण यु डी च्या त्या एका फोनने माझा सगळा डोलारा डळमळाला. तरीही मी नगरला गेले . तिची आई , बाबा, भाऊ, आजी आजोबा सगळेच माझ्याशी खूप चांगले वागले ,जणू मी त्यांच्या घरातलीच एक आहे . निशी पण अनय बरोबर खूप छान रमली . पण मला वाटले तसे काही झाले नाही , ना त्यांनी मला यु डी बद्दल काही वाईट सांगितले ना मी त्यांच्याशी या विषयावर बोलले पण बहुधा यु डी च्या घरच्यांची आणि यु डी च्या घरच्यांची शेवटची बैठक असणार होती , त्यात काय ते फायनल ठरणार असावं म्हणून सुपर्णा पुरावे गोळा करत होती . ते सर्व ईतके चांगले वागल्यामुळे मी सुपर्णा च्या बाजूने बोलेन असा त्यांना विश्वास होता , कारण नगर हून आल्यानंतर दोन -तीन दिवसांनी जाई चा फोन आला , ऑफिसला येतेस का ? यु डी च्या आई ऑफिसला येणार आहेत त्यांना तुझ्याशी बोलायचंय कारण तु सुपर्णाची मैत्रीण आहेस आणि तिच्या बरोबर नगर ला जाऊन आलीस हे त्यांना कळलं आहे . मी हो म्हणाले , जवळ जवळ दीड -दोन महिने झाले मी घरी होते , या दरम्यान ना मला दुसरी नोकरी मिळाली होती , ना घरच्या परिस्थितीत तिळमात्र बदल झाला होता . कुठेतरी ते हरवलेलं रंगेबिरंगी आयुष्य पुन्हा सुरू व्हावं अशी मनाला ओढही लागली होती . एकदा वाटे जाई म्हणते तसं त्यांनी आपल्याकडे मागितलंच काय होतं ? फक्त माझ्या आसपास रहा एवढीच याचना केली होती , तिथेही आपण आखडू पणा केला . आता पुन्हा काहीतरी निमित्ताने बोलावणं येतंय तर नाही का म्हणा . मानस ला सांगितलं की मी ऑफिस ला जाऊन येते तसा त्याला खूप आनंद झाला . त्यानेच पुन्हा गाडीवर नेऊन सोडवले . यु डी ने प्रपोज केलं आहे हे वगळता बाकी सर्व गोष्टी मी त्याला सांगितल्या होत्याच .
यु डी च्या आई भेटल्या , त्यांना मुलगा जे काही करतो आहे याचा भयंकर राग होता , त्या पूर्णपणे सुपर्णाच्या बाजूने होत्या . आपल्या घरातून एका मुलीवर अन्याय होतो आहे हे त्यांना सहन होत नव्हते आणि यु डी चा स्वभाव असा होता की सगळ्या गोष्टी जाहीरपणे सांगायची त्यांना सवय होती . लपून वैगेरे करणे त्यांच्या स्वभावात नव्हते . त्यामुळे मुलगा वाईट आणि छंदीफंदी आहे याचं त्यांना प्रकर्षाने वाईट वाटत होतं असं दिसलं . माझ्याविषयीही त्यांना कळले होतेच त्यामुळे मला वारंवार सावध करून त्या गेल्या . यु डी ना आपल्या आई बाबांबद्दल प्रचंड आदर होता असे निदान त्यांच्या बोलण्या वागण्यातून वाटायचे , असे असले तरी सुपर्णा च्या बाबतीत ते ठाम होते त्यांना तिच्याबरोबर संसार करायचा नव्हता . अखेर सध्या सुपर्णा रहात असलेला २ bhk फ्लॅट ,लग्नातले सर्व दागिने , अनय च्या शिक्षणाची तसेच त्या दोघांच्या उदरनिर्वाहाची पूर्ण जबाबदारी यु डी ने घ्यायची या अटींवर ती घटस्फोटाला तयार झाली . त्या गोंधळात ईकडे मी रोज ऑफिसला कधी यायला लागले हे माझ्याच काय कुणाच्याच लक्षात आले नाही.
पुन्हा माझे रूटीन सुरू झाले , यु डी चे ही पूर्वीसारखेच सगळ्यांना घेऊन भटकणे , हॉटेलिंग , मूव्ही ई गोष्टी चालू झाल्या , पुन्हा सारे पुर्वीप्रमाणेच चालू झाले फरक फक्त माझ्यात पडला होता . माझ्याही नकळत मी बंडखोर होत चालले होते , हल्ली मी वहिनींचे निमूटपणे ऐकून घेत नव्हते त्यांना उलटं बोलत होते , सासूबाईंनी सांगितलेल्या बऱ्याच गोष्टींकडे कानाडोळा करत होते , मानस आणि माझ्यातही खूप वाद -विवाद वाढले होते , त्यातच तो पुन्हा एकदा जिव्हारी लागेल असे बोलला ,मला म्हणाला, ‘मला माहितीये आम्ही कोणीच तुला आवडत नाही , पण केवळ दुसरा ऑप्शन नाही म्हणून गपचूप आम्हाला झेलतीयेस , ज्या दिवशी दुसरा ऑप्शन मिळेल त्या दिवशी जाशील निघून , “ हे ऐकल्यावर मला त्याला ओरडून सांगावंसं वाटायला लागलं की अरे दुसरा ऑप्शन केव्हाच मिळलाय पण नाही जाऊ शकत तुम्हाला सोडून , कारण नको ते चांगुलपणाचे संस्कार आहेत माझ्यावर . मला मीच खूप त्यागी , सज्जन वैगेरे वाटू लागले अशा तर्हेने माझं स्वतः:चहि भान सुटू पाहतंय हे माझ्या लक्षात नव्हतं येत .मी बदलत चालले आहे हे मला कळत नव्हतं .