कथाशंभरी २ - रघू - अज्ञानी

दरवेळी माझ्यासोबतच सर्व सण साजरे व्हायचे. आज तर विशेष महत्व म्हणून पुरणाचा बेत असायचा. फुलांच्या माळा आणि मस्त झूल सुद्धा. आनंदाने माझ्या अंगावर रोमांच उठायचे आणि त्याचबरोबर घुंगराची लयबद्ध किणकिण... त्या आवाजासरशी प्रत्येकवेळी माझ्याकडे कौतुकाने पाहिलेली ती प्रेमळ नजर...डौलदार वशिंडावर मारलेली मायेची थाप... आज सर्व सर्व काही तिव्रतेने आठवतंय. धनी अचानक गेल्यावर कर्जफेडीसाठी उरलेली पूंजी म्हणजे मीच होतो फक्त ! त्यानेही भागले नाही म्हणून घरावर जप्ती झाली.. आणि माझी बैठक सावकाराच्या घरी !!
अंगणात येऊन रघूने गेले सहा महिने बंद असलेल्या शेजारच्या घराकडे सवयीने पाहिले आणि ..... मागल्या दुष्काळात धनी ज्या चिंचेच्या झाडाला लटकताना दिसले त्याच्यासमोरच बसकण मारुन शेवटचा श्वास सोडला.