नक्षत्रांची शांती - १

ओघवणे शब्दनिर्मिती आवडली. अशीच भर घालत रहा.
इंग्रजीत pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoconiosis असा एक शद्ब आहे. तो तीन चार शब्दांचे एकत्रिकरण करून बनलेला आहे. मराठीत ही सूट असायला हरकत नाही. शब्द आवडला आहे. हा शब्द फुफुसांच्या आजारांशी संबंधित असल्याने मेडीकल टर्म मधे सूट घेता येते असे म्हणता येईल.

Antidisestablishmentarianism हा शब्द १९ व्या शतकातल्या ब्रिटन मधल्या राजकीय चळवळींशी संबंधित आहे. हा अवैद्यकीय शब्द आहे. पण बनवला गेलेला आहे.
( ही कमेण्ट वडे तेलात सोडताना येणार्‍या आवाजाप्रमाणे ऐकू येणारे शब्द याप्रमाणे लिहीली आहे. असे शब्द अस्तित्वात असतीलच याची खात्री हुषार मायबोलीकर करून घेतीलच म्हणा. वडेवाल्याचे भाषेचे ज्ञान हे फारतर मिर्ची किती तिखट होती, बॅटर घट्ट की पातळ यापलिकडे नसते हे सांगून खाली बसतो).

वावे, मला ओघवते हा शब्द चुकीचा ठरतो असे म्हणायचे होते, चुकून ओघवती झालंय तिथे. वत् प्रत्ययापासून वते असे होणार नाही असे वाटते, तेव्हा ओघवते विशेषण ओघवणे क्रियापद समजून बनवल्या सारखा वाटतो.

पाककृती विभागात धागा हलवायची वेळ आलेली आहे...

모로걸기 या कोरियन शद्बाचा अर्थ ओघवणे असा दिला आहे.
모로걸기
(मार्शल आर्टमधे) प्रतिस्पर्ध्याला अचानक समोरच्या बाजूला आणल्यानंतर, प्रतिस्पर्ध्याच्या फुलाच्या बाजुच्या बाहेरील बाजुला जोरदारपणे त्याच पायाने झाकून आणि शरीर गालाकडे वळून जाते. कॉर्नफिल्डमध्ये बाजूला पडणे, बेस ड्रॉप करणे, कमर सोडणे, कमर विरघळणे, बाहेर ओघवणे, फेरी मारणे, कडेकडेने बिछाना, घेर फेकणे, कमर वळवणे .

ओबिंडु या एका भाषेत ओघवणे चा अर्थ पाण्याचा प्रवाह वळवणे असा होतो. ही भाषा कुठे बोलली जाते हे मायबोलीकरांना सांगण्याची (शिकवण्याची) गरज नाही.

च्रप्स

पैशाचा ओघ वळवणे याला एक जर्मन शब्द वापरला आहे. त्याचा अर्थ एका शैक्षणिक संस्थळावर ओघवणे असा दिला आहे. हा शब्द कुठेही कसाही ओघवता येतो.
https://educalingo.com/mr/dic-de/einschleifen

उदा. :
Auch das schrittweise Einschleifen von Direktzahlungen an die Landwirte in den Beitrittsländern - vor allem Polens - macht Sinn.

इंग्रजी भाषांतर
The progressive introduction of direct payments to farmers in the candidate countries - primarily Poland - also makes sense.

चांगला आहे लेख पण धाग्याचे नाव आणि आतला मजकूर यांचा संबंध काही उमगला नाही. क्रमशः आहे म्हणजे पुढच्या भागात नक्षत्र शांतीच्या गमती आहेत का ?

चांगलाय लेख. फोटो झक्कास. परीला एक गोड पापा दे माझ्या कडून

चांगली चर्चा चालू आहे.

ओघळणे वेगळं क्रियापद आहे. त्यावरून विशेषण ओघळता असं होईल. त्या ळ चा व होणार नाही.

मानव दादांनी चांगला मुद्दा काढला. असा शब्द शब्दकोशात आहे का माहीत नाही. ओघवणे हे कर्मणि क्रियापद भासते. जसं चालणे आणि चालवणे तसं ओघणे आणि ओघवणे. मुळात ओघणे असं काही नाही, त्यामुळे ओघवणे असेल का? ओघवती वाणी असा शब्दप्रयोग ऐकला आहे, पण तो कसा तयार झाला हे पाहायला हवं. वत् प्रत्यय ह्यात नक्की नाही, एवढं सांगू शकतो.

अवांतरात अवांतर (पराग अवांतर):
सरस्वती - हा शब्द वत् प्रत्ययापासून बनला आहे. अनेक तलावांनी (सरस्) युक्त अशी सरस्-वती नदी होती. तिच्या पाण्याच्या प्रचंड ओघामुळे आणि नादामुळे ती (ओघवत्या?) वाणीची देवता झाली.

हपा - तुमच्या पोस्ट्स वाचून मला एका सदस्याची आठवण होते. पण काही केल्या नाव आठवेना.

मराठी भाषा ही संस्कृतोद्भव मराठी पेक्षा जुनी आहे. त्यामुळे शब्दांची उत्पत्ती संस्कृत भाषेच्या चौकटीतच बसवायची झाली तर बरेचसे शब्द टाकून द्यावे लागतील. अभिजात भाषेचा दर्जा मिळण्यासाठी कमी पडणाया शब्दांसाठी शौरसेनी, पाली यातून आलेल्या शब्दांचा आधार घ्यावा लागला होता.

ओघ वळवणे या शब्दाचे ओघवणे असे सुटसुटीकरण होण्यास हरकत नसावी. शेवटी भाषा काळानुरूप आणि मैलागणिक बदलतेच. नियम सुद्धा बदलतील.

गलन म्हणजे ठिबकणे, गळणे. अवगलन म्हणजे खाली गळणे, ओघळणे, पाझरणे.
वह वहति = वाहाणे. To flow.
आताशी फ्लो चार्ट साठी ओघतक्ता असा शब्द वापरतात.
ता. क. भाग्यवती मी भाग्यवती असे एक मराठी चित्रपट गीत होते.
आणखी ता. क. : ओघवणे हा शब्द जरी आज अस्तित्वात नसला तरी तो वापरात आणता येईल. तेव्हढीच आपली भाषा समृद्ध होईल. फक्त ह्या शब्दाची ओढवणे ह्या शब्दाशी गल्लत होऊ नये.

आपण मराठीत असे नवीन शब्द चालवून घेतो. उदाहरणार्थ, 'गरजवंताला अक्कल नसते' ह्यात गरजवंत - हा गरज + वतुप् (वत्) पासून बनला आहे. संस्कृत मूळ नसलेल्या गरज ह्या शब्दाला प्रत्यय मात्र संस्कृत वापरला गेला आहे. हे मजेशीर आहे. त्यातही गरजवान असं न म्हणता वंत म्हणजे संस्कृतात तो बहुवचनी प्रत्यय होतो, तो एकवचनी म्हणून वापरला आहे. आपण भगवंत हा शब्दसुद्धा एकवचनी वापरतो, जो खरं तर भगवानचं बहुवचन आहे. अशा मजा मजा होत असतात. भाषा प्रवाही आहे, म्हणून तर टिकून आहे.

छानच लिहिलयं....

पण त्या विधीनंतर काही वर्षातच आमचे एकत्र कुटुंब प्रॉपर्टीच्या वादावरून दुभंगले हे देखील एक सत्य आहे.>>>
अरे! असेच झाले आमच्या कुटुंबात . 2 वर्षात. फक्त प्रॉपर्टीचा वाद न होता दुसरे काही कारण होते. माझ्या मावशीच्या घरचा देखील असाच अनुभव. अर्थात हा योगायोग असणार.

कोणाला घाबरवायचा हेतू नाही पण नारायण नागबळीचा विधी करून आल्यावर काही महिन्यांतच घरात एखादा मृत्यु झाल्याची चार उदाहरणे (त्यातले एक आमचे स्वतःचे आहे) बघितली आहेत. योगायोगही असेल.

मला वाटतं विधी केला तर करून मनातून सोडून द्यावा.करायचा नसेल तर कोणाला विचारूच नये(म्हणजे पत्रिका दाखवून.)उगीच मनात ती निगेटिव्ह भीती नको.

सर्व व्यवसायांचा मूळ पाया कोणाची तरी भीती आणि आपण त्यावर योग्य तोडगा देत असल्याचे आश्वासन हा असतो.गॅस तपासायला येणारा चार ठिकाणी काड्या पेटवून बटन किंवा सुरक्षा नळी बदलायला लावतो.आम्ही गिऱ्हाईकांना 'प्रायव्हेट क्लाऊड घ्या साहेब, महाग पडेल पण झकास सिक्युरिटी' सांगतो.गाडी सर्व्हिसिंग ला दिल्यावर एका छोट्या भागा ऐवजी पूर्ण ब्रेक वायर असेंम्बली बदलायला लावतात.तसेच हे अभिषेक, महापूजा,नागबळीचे, अमकया क्रिस्टल, तमका पिरॅमिड, अमका जेमस्टोन विकायचे बिझनेस.प्रत्येकाला पोट आहेच.1 खोली कडून बंगला ही वाटचाल,भरभराटीची महत्वाकांक्षा प्रत्येकाच्याच मनात आहे.ही करताना लोकांच्या अंगावर पाय ठेवून, गळे कापून पुढे जाणे किंवा न जाणे हे प्रत्येकाच्या स्वभावानुसार.

ह्या असल्या पत्रिका प्रकारावरून मी घरी भांडणे केलीत आजीबरोबर. आणि तिच्या ईच्छेनुसारच असायचे , त्यामुळे आई बाबा काहीच करु शकत न्हवते.
मला कुठलीतरी पूजा करायला सांगितलेली. आजीशी बरेच वाद केले आणि नाशिकला गेले. आणि पूजा चालू असतानाच मध्येच पाळी आली. आजीने, अक्ख्या प्रवासात इतकं एकवलं की नकोसे करून रस्त्याभर आमच्या वादाने बाबा कंटाळलेले इतकच आठवतं.
आजीचे म्हणणं असे की , ईच्छा नसताना गेलीस , म्हणून पाळी आली अचानक. खरे तर मलाही तारखेच्या आतच पाळी आली म्हणून कमाल वाटलेली. पण मी इतकाच विचार केला, अर्धवट झोप, नको तेवढे वाद, वगैरे स्ट्रेसने झालं असेल.
बाकी, तिकडच्या भटजी लोकांची ती घरं आणि सर्वांच्या भावना लुबाडून गोळा केलेले, साहित्य इतके होते खोलीभर एका भटजीकडे की अचंबित झाले. ते खच्चून खोलीत भरलेले नारळ, साड्या, ओटी पीस, फळं, तांदूळाच्या पोती, डाळी, सुका मेवा पाकिटं, तीळाच्या पिशव्या. ज्या भटजींकडे उतरलेलो त्यांच्या त्या खोलीत चूकून गेले तश्या भटजीण बाई पळत पळत मागे आल्या.
त्याच त्र्यंबकेश्वराच्या भटजीने काय काय सांगितले, मुलगी लग्न करणार नाही, साध्वी बनेल. तुमचे एकणार नाही.(आजीच्या आठ्य पाहूनच अंदाज काढला असेल भटाने). काय नी काय..
लग्न वगैरे झालं तेव्हा भटजीला चोपायला जायला हवे होते. सोडला तो विचार... भरपूर लुबाडलेले आम्हाला. साडी, खण वगैरे, भरपूर पैसे, वगैरे. आजीने त्यानंतर पण कैक पुजा केल्या माझ्या लग्नासाठी. त्या काळात, २०००० वगैरे दिलेत. तिचे म्हणन्र होतं कि पूजा केल्याने माझं लग्न झालं. मला काही असं वाटत नाही. प्रेमविवाह केला उलट.
भटजीने सांगितलेले की, बिन्लग्नाची मुलगी गेलीय तुमच्या घराण्यात. म्हणून आजीचा खटाटोप होता.
इतकं खोटं