शशक पूर्ण करा - पुढच्या वर्षी लवकर या! - ऋन्मेऽऽष

काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो.

"काय रे दिवेलागणीची वेळ झाली. किती झोपणार सणासुदीच्या दिवसात?" आईचा आवाज आला

"कसले सणासुदीचे दिवस? बाप्पा तर गेले ना काल?" हे बोलताना आणि समोरच्या रिकाम्या मखराकडे बघतानाही त्याला रडू फुटले.

त्याचे हे नेहमीचेच होते. पाच दिवस घसा बसेपर्यंत केलेल्या आरत्या, प्रसाद, बाप्पांची भजने आणि नाचगाणी.. त्याही आधीपासून सुरू केलेली सजावट आणि रोषणाई.. गौरीविसर्जनाच्या दिवशी ढोलताशे आणि डीजेच्या तालावर नाचत गात, गुलाल उधळत बाप्पांची निघालेली मिरवणूक.. नदीकाठची ती शेवटची आरती आणि बाप्पांना दिलेला निरोप..

बाप्पांना सोबत म्हणून तो स्वतः नदीत ऊतरायचा. त्यांना पाण्यात शेवटची डुबकी घेताना बघायचा आणि शेवटचे एकदा `पुढच्या वर्षी लवकर या!' म्हणत तिथेच त्याचा बांध फुटायचा.

- - - - - - - - - - - - - - -

तरी एक बरे होते, तो नास्तिक होता.

- ऋन्मेऽऽष

(फोटोतले सारे बाप्पा, आमच्या गावचे आहेत. याच वर्षीचा विसर्जनाचा फोटो आहे)