कोन मारी मेथड. आवरा तो पसारा!!

बघितलाय तिचा व्हिडीओ

घर नीटनेटके ठेवायला हवेच ह्याबाबत सहमत

एक काळ असा होता की वस्तुंवर अतोनात प्रेम केले. मग एकदिवस सगळ्याचा कंटाळा आला आणि अक्षरश: गरजेच्या वस्तु सोडून बाकी सगळे वाटुन टाकले. आठ दिवस बायको हताश होऊन पहात होती पण तिलाही नंतर पटले. आता गावी माझ्या पुस्तकांची एक विनामुल्य लायब्ररी सुरु आहे.

नाव ऐकून शोधलं तेव्हा सात मार्गदर्शक तत्त्वे दिसली. तीही लिहा की इथे.

कारण त्या जपानीत बोलतात. व अडगळ / पसारा दिसला कि शिव शिव करत चक्कर आल्याचा अभिनय करतात. पण मग घर आवरायला मदत करतात.>>>> मी पाहिल नाहीये अजुन ,, पण त्यांचा अभिनय इमॅजिन केलाच.जपानी लोक शिव शिव कसे करत असतील ते .

http://www.reclaimingheart.com/seven-lessons-konmari-taught-me/

SORT BY CATEGORY.
This is a different rule of tidying up which we learn in Konmari. We usually tidy up room by room. Konmari asks us to do it by category. Instead of cleaning up bedroom then kitchen, here in Konmari, we do it, like first clothes then books etc.
हे मला नवं वाटलं.

>>त्याला जपानी बाई कशाला हवी.
खरंय. हेच म्हणणार होते. पण कोनमारी हे नवीनच ऐकलं म्हणून उत्सुकता होती.

माझं स्वप्न आहे घरात फक्त गरजेच्या वस्तू ठेवायच्या असं. मी एका पायावर तयार आहे अख्खं घर पिंजून काढून मिनिमलवर आणायला. पण एक वस्तू जरी बाहेर काढायची म्हणली तरी खूप वादविवाद होतात. मग कोनमारी करू पाहिलं तर झालंच मग.

मग कोनमारी करू पाहिलं तर झालंच मग. >>> मग कोनमारी राहिल बाजूलाच.......मारामारी व्हायची

कोनमारीबाईच्या सांगण्यानुसार कपडे घडी घालून ट्रीपला नेले,तसेच घडी घालून आणले.कमी जागेत भरपूर कपडे बसले. एरवी तिचे बरेच काही पटत असूनही करवत नाही.

देव तारी त्याला कोण मारी

पसारा आवरणे ही मानसशास्त्रिय समस्या आहे

सर्वात प्रथम वाढदिवस बंद करायचे. लग्नातले आहेर बंदच झालेत. नको त्या वस्तू उगाचच गोळा होतात.
साड्या घेणे आणि एकदाच नेसणे बंद करा. म्हणजे वस्तू जमवायच्याच नाहीत. भारतात कुठेही ट्रिपवर गेल्यास खरेदी अजिबात करायची नाही.

आजकाल ऊठसूट ज्ये.ना.चा सत्कार करायची टूम निघालीय. बाबांना मिळालेल्या शालींचं दुकान टाकावं लागेल मला.

ॲडमिन, वाचताय ना?

इथेपण लै पसारा आहे

चक्कर आल्याचा अभिनय करतात >>> बाप्रे. आमच्याकडे आल्या तर कोमातच जायचा अभिनय करावा लागेल बाईंना.
प्रचंड पुस्तके, खेळणी, कपडे, धान्य साठवण, अंथरूण/पांघरूणं, जुन्या फायली , कधी काळी परदेशात जाऊन आल्याने त्या भल्या मोठ्या सुटकेसेस.. त्यात बिल्डरने एकही खोलीला लॉफ्ट दिला नाहीये. त्यामुळे सगळे जास्तीचे सामान रेल्वेच्या प्लॅटफॉर्म सारखे जिकडे तिकडे पडलेले. घरी कोणी येणार असेल तर तात्पुरते आवरतो.
काही टीप्स असतील तर जरूर द्या.

आमच्या कडे डिझास्टर कोपरे आहेत.वर्किंग डेज ला त्यावर पसारा होतो.वीकेंड ला तो आवरला जातो.परत हळूहळू पसारा साचत जातो.पब्लिक ची लहान मुलं असूनही इंटिरिअर च्या जाहिराती सारखी दिसणारी घरं डोळ्यात साठवतो.कधीतरी आमचंही तसं असेल.कोनमारी बाईंना बोलवावं का एकदा? ☺️☺️

पसारा करणं हा माझा आवडता उद्योग! घरी कुणी नसलं, तर जुन्या पुरान्या पेपरची पाने सुटी करून वाचणे हा माझा आवडता छंद. पण 5s को ओरडीनेटर म्हणून नेमणूक झाली, आणि जेव्हापासून 5s शिकलोय, अंगात भिनलय, तेव्हापासून पसारा करावासा वाटत नाही.
वर्कप्लेस आणि घरही प्रचंड स्वच्छ राहातय. वस्तू वेळच्या वेळी आणि नीट सापडल्याने पैशाचीही बचत होतेय!
या कोनमारी बाईपेक्षा 5s कित्येक पटीने उत्तम!
5s वर एखादा लेख लिहावासा वाटतोय!

पब्लिक ची लहान मुलं असूनही इंटिरिअर च्या जाहिराती सारखी दिसणारी घरं डोळ्यात साठवतो.>>>माझ्या एका नातलगाचे असं घर होतं.बेडवरील चादरपण बिनासुरकुतीची.केव्हाही गेलो की टापटीप.लहानपणी तिथे गेलो की घराबाहेर आल्यावर मोकळा श्वास घेत असू.घरातल्या सर्वांना वस्तू जागच्याजागी ठेवण्याची आवड असली पाहिजे.

की माझे तर लाजून पाणीच होईल. ते ठेवायला एक ड्रम लागेल......

अमा

अमा अगदी अगदी झालं. मला वाटलं माझाच फ्रिज असा आहे की काय!

बादवे फ्रिजही काढावा या विचारात आहे.

लिहा ना सर्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र>>>>>
हे असलं सर्रर्रर्रर्र वाचून माझ्या अंगावर सर्रकन काटा आलाय
नका ना म्हणू सर. तुपारे पासून कुणी साधं सर म्हटलं तरी चिडवतोय असं वाटतं!

कोन मारी मला गुजराथी शब्द वाटला होता.
हे आणि मिनिमलिस्टिक मधे काय फरक आहे?
आणि जर नुसता पसाराच आवरत असतील तर त्याला कोनमारी कशाला हवी?

अमा, फ्रीजबद्दल +१००
की माझे तर लाजून पाणीच होईल. ते ठेवायला एक ड्रम लागेल....>>>

आमचा पसारा असाच आहे. नवर्‍याला नवीन वस्तु घेण्याचा छंद. माझे कपडे, मुलीची खेळणी, पुस्तके, अ‍ॅमेझॉनची खोकी ( हो खोकीच, कारण अंगात त्राण उरले नाहीये ते आवरायला ) साबा व साबुचा जुना संसार, त्यांची कपाटे, जुन्या खुर्च्या, टेबले. एक मोठा स्टुल, एक शिडी, आमच्या परदेशातुन आल्यावर ३ मोठाल्या बॅगा, एक जुनी लोखंडी ट्रंक व अजून बरेssssssच काही असा भव्यदिव्य पसारा आहे.

दर शनीवार-रविवार ठरवते आवरायला, पण बोंबलायला सारखी नवीन कामे व कार्ये निघतात. आधीच उल्हास त्यात फाल्गुन मास !!

अमा

अमा चांगला लेख.

मिनिमलिस्टिक म्हणजे कमीत कमी गोष्टी मध्ये जगणे. जपान मध्ये काही लोक घरात फक्त १५० वस्तु वर जगतात.

कोनोमारी ही ह्याचा वरची स्टेप आहे. यात घरी मिनिमलिस्टिक पेक्षा जास्त गोष्टी असु शकतात पण त्या नीट ठेवायला शिकवतात. अगदिच नाही लागणार ते टाकुन द्यायला सांगते.

कोनोमारी मध्ये मुलाना लहान पणापासुन पसारा न करायला शिकवते. त्यात कमी जागेत जास्त गोष्टी कश्या बसतिल आणि तरीही वस्तु सहज सापडेल ह्यावर जोर असतो

लहानपणी मुंबईत जेव्हा चाळी मध्ये राहात होतो तेव्हा कोनोमारी च्या मिळतीजुळती पध्धत होती. कदाचित तुमच्या घरात पण असेल. हल्ली जागा वाढली , उत्पन्न वाढले घरात चार गोष्टी आल्या त्यामुळे पसारा वाढला.

सर्व कपाटे खण, ड्रावर फडताळे रिकामी करा, जरुरीपुरतेच ठेवा व बाकीचे देउन टाका नाहीतर टाकून द्या. असे ताई म्हणतात बहुतेक.>>>
कोनमारी मेथड मुख्यतः आधारीत आहे, स्वतःला आनंद देणार्‍या , चांगल्या स्म्रुती जागृत करणार्‍या बघितल्यावर स्पार्क निर्माण करणार्‍या वस्तुच ठेवा. उदा. साधी पायजम्याची पँट असेल तर ती तुम्हाला अ‍ॅब्सोल्युटली आवडलेली असली पाहिजे. उगाच आवडत नाहीये पण पैसे घालून आणली आहे तर घातली पाहिजे ह्या विचाराने ती ठेवू नका.

गरजे पुरते शॉपिंग वगैरे ठिक आहे. काही लोक ते करतात. कोनमारी मेथड फक्त मिनिमिलिस्टीक यावर आधारीत नाही. तर वस्तु सॉर्ट करणे, ऑर्गानाईज कशी करावी ह्यावरही आहे. साहिलनी अगदी अ‍ॅक्युरेट लिहिल आहे.

मला तीची मेथड आवडते किंवा मी तिची मेथड फॉलो करते असं अज्जिब्बात नाही. पण उगाचच , ह्याला जपानी बाई कशाला वगैरे कमेंट लिहून काय मिळत कळत नाही.

जपानी लोक प्रचन्ड शिस्तित जिवन व्यतित करतात त्यामुळे कोनमारी वाचुन नवल वाटले नाही, मागे एक व्हॉटसअ‍ॅप व्हिडियो पण पाहिला होता.एवढा छोटासा देश असल्याने घर पण छोटी त्यामूले आपोआप गरजेपुरते वापरायची सवय होत असावी.