आंब्याची सांदणं

मी पहिली !! मस्स्त रेसिपी
हा प्रकार छानच लागतो !! ममो फोटो विसरलीस कि मला दिसत नाहीयेत?

सांदण म्हंटल की मनात उठणारे तरंग, ह्या शब्दभोवती असणाऱ्या आठवणी , ह>>>>>> +१.
सांदणं..... याचा उच्चारही सान्नां / सांदणां होत जातो.

मस्त ! करून पाहीन....

किती सुरेख दिसतेय रंगसंगती! सुरेख पिवळं-केशरी सांदण आणि शुभ्र दूध मध्ये. लगेच खावंसं वाटतंय.

याची चव नक्की कशी असते? गोडूस/जरा अगोड (अर्थात आंब्यांच्या स्वादासहीत/ फणसाच्या स्वादासहीत) इडलीटाईप्स का चांगलं दणदणीत गोड असतं हे? आणि नादूमध्ये काही घातलेलं नाहीय म्हणून प्रश्न.
कधीही खाल्लेलं नाहीय हे ही एक आहेच

वा वा!! काय आठवण करून दिलीत!!!
फोटोही भारी! कलिजा खलास झाला!

वा! काय सुंदर दिसताय्त! कधी खाल्लेली नाहियेत मीही.

व्वा! किती सुरेख दिसतायत! आता केल्याशिवाय जीव शांत व्हायचा नाही!

अहाहा! ....पुन्हा एकदा समस्त कोकणवासियांचा हेवा वाटला.

व्वा! किती सुरेख दिसतायत! >>> + १००० .

मस्त दिसतायत. आमच्याकडे कोकणात हे कधीही खाल्लेलं नाही किंवा केलेलं बघितलेलं नाही.

फारच सुंदर दिसत आहेत. हा अगदी नविन पदार्थ आहे माझ्यासाठी. कधीच खाल्लेला नाही. इथे टाकल्याबद्दल धन्यु

मस्त दिसत आहे. पहिल्यांदाच पाहिले.

ममो, फोटो सुपरकातिल आहे! उचलून खायला घ्यावीत असं वाटतंय!

पण आम्ही सांजण म्हणतो.
फणसाची सांजणं मला अतिप्रिय आहेत. आंब्याची क्वचितच केली होती, पण तीपण आवडली होती. फणसाची सांजणं असली की मी किती जेवतेय याकडे लक्ष नाही देत. आई अजूनही घरच्या कण्या वापरूनच करते त्यामुळे ती खास चव आवडतेच. त्यामुळे सांजणांबरोबर आंब्याचं लोणचं आणि दूध-तूप घेऊन दिवसभर चरऽत बसायचं. भात, भाजी, पोळी वगैरे मंडळी दुय्यम असतात त्या दिवशी.

काय देखणी दिसतायंत सांदणं !!! नारळाच्या दुधाबरोबर खायची म्हणजे तर आहाहा... नक्की करणार.
गेल्यावर्षी आम्ही कोकणात गेलो तर वीकडेला गेल्यामुळे त्या छोट्या रिसॉर्टमध्ये आम्ही दोनच फॅमिलीज होतो. मग त्यांनी ब्रेकफास्टला मुद्दाम सांदणं, केळ्याचे आप्पे वगैरे करुन खिलवले होते. आंबा-फणसाचा सीझन नव्हता तेव्हा. त्यांनी गुळाची सांदणं केली होती वरुन बदाम-काप पेरुन.

सुरेख दिसतायत ! कधिच खाल्ली नाहियेत , पारपारिकरित्या इडली पात्रात न करता केळिच्या/हळदिच्या पानात वाफवतात ना!

कय सुंदर रंग आला आहे ईडलीला

सुरेख पाकृ

हि मी केलेली फणसाची सांदणं/ सान्ना( कोंकणी उच्चार)

छान !!! फोटो आहाहा !!!

आमच्याकडे नारळाच्या दुधातली सांदणं देखील करतात. आंबे फणसाचा सिझन नसतो तेव्हा ना. दु. घालून करतात. आंबेमोहर तांदळाचा रवा, केशर, वेलची आणि नारळाचे दुध. बेकिंग पावडर नाही घालत.

वाह!! मस्त दिसतायत आणि खूप छान आठवणी जाग्या झाल्या. आमहीपण गावाला गेल्यावर केली जायचीच. केली पाहिजेत पुन्हा.

वाह सुंदर लेख आणि फोटो दोन्ही.

देविकाचा फोटो पण भारी.

मला सांदणं म्हटलं की गावची आजी आधी आठवते, बाबांची आई. रोवळी घेऊन तांदुळाच्या बारीक कण्या (बहुतेक तांदूळ रवा) धुणारी मग फणस किंवा आंबा सांदणं करणारी. ढोकळ्याच्या थाळ्या काढतात तसं करायची आजी, केळीच्या पानात बहुतेक. अर्थात मी गोड खात नाही फार आणि मला हे आवडत नाही कुठलंच पण करतानाचा दरवळ आवडतो. जसं पातोळे आवडत नाहीत पण तो सुवास, दरवळ आवडतो. अर्थात आजीचा मायेचा हातही होता त्यात म्हणून तिच्या समाधानासाठी थोडं खायचे मी.

मागच्यावर्षी गावाहून आंब्याची आलेली पण इडली साच्यात केलेली. सध्या नवरा गावी गेलाय.

पण हा पदार्थ म्हटला की मला माझी आज्जीच आठवते, एकहाती सर्व करणारी आपल्या नातवांसाठी. कारण बरेचदा आम्ही मुलंच जायचो गावी.

व्वा! सुंदर दिसतायत सांदणं.. मला फणसाचे गरे फारसे आवडत नाहीत तेव्हा आंब्याचे सांदण चालेल

मनीमोहोर,
मस्त!

धातुच्या चाळणीवर गरे ठेऊन घोटून बरक्याचा रस काढता येतो. सासुबाई असाच काढतात दर वर्षी!

~साक्षी

वाह सुंदर लेख आणि फोटो ! करुन बघेन

>>>>मला सांदणं म्हटलं की गावची आजी आधी आठवते, बाबांची आई. रोवळी घेऊन तांदुळाच्या बारीक कण्या (बहुतेक तांदूळ रवा) धुणारी मग फणस किंवा आंबा सांदणं करणारी<<<

>>>>एकहाती सर्व करणारी आपल्या नातवांसाठी. >>>>ढोकळ्याच्या थाळ्या काढतात तसं करायची आजी, <<<<<

अगदी अगदी.

अंजू,
तुमची आठवण वाचून अगदी अगदी हेच वाटलं. एकदमच सारखी आठवण आहे. माझी आजी (आईची आई) आदल्या रात्री भिजवलेले तांदूळ असेच दुसर्‍या दिवशी दुपारी रोवळ्यात काढून दुपारी ठेवायची, मग थोड्याच वेळात जात्यावर रवा काढायाची. रात्री एकटीने फणस ( पिकलेला बरका असल्याने पटकन हातानेच ) हाताने फोडून बांबूच्या चाळणीत गरे फेटायची. आम्ही एकडची तिकडची धरून, आळीतले नातेवाईकांची मुलं धरून तीस एक असायचो.

तीन तीन फणस फोडून, रात्री उशीरापर्यंत गरे फेटताना गाणी म्हणायची. आम्ही असेच आजूबाजूला सतरंजी टाकून गाणी एकत झोपायचो.
दोन तीन किलो तरी असेल तांदूळाचा रवा. तो रवा छान खमंग असा घरच्या तूपात परतायची. त्यात ती ओले खोबरे, केसर, वेलची , काजू टाकायची. कधी कधी नारळाचे दूधही घालायची गर खूपच घट्ट असेल तर. गोड आठवणी आहेत.,दुसर्‍या दिवशी सकाळी हळदीच्या पानातच वाफवायची. खाताना मात्र नारळचेच दूध घ्यायचो. मस्त न्याहरी असायच्दे दुसर्‍या दिवशी सकाळी.
आब्यंची सान्ना फक्त गणपतेतच प्रसादाला. आंब्याचा मावा नारळाच्या दूधात ओला करून, बाकी सेम . पण फणसाचा मौसम असतना आम्ही आम्ब्याचा क्वचितच करायचो.
खूप मेहनत असल्याने सगळीच नाही करत हा पदार्थ.

>>>धातुच्या चाळणीवर गरे ठेऊन घोटून बरक्याचा रस काढता येतो. सासुबाई असाच काढतात दर वर्षी!<<<

मी सरळ ब्लेंडर वापरते आणि डीप फ्रीझ करते फणसाचा गर , मग अगदी नोव्हेंबर मध्ये सुद्धा सांदणं.