माझा चित्रपट .....!!!!

Submitted by Girish Kulkarni on 1 October, 2009 - 04:53

****************************************************
****************************************************

आई नेहमी म्हणायची....आयुष्य चित्रपटासारख सरकतं
लहानपणी कधी कळलच नाही हे म्हणजे नक्की काय असतं
तेव्हां काय सगळं कस प्रवाही वाटायच
आई-वडील हे जग कित्ती मोठ्ठ वाटायच
मोहाचे रंग गहीरे नव्हते अन मत्सराशी तर नातेच नव्हते
घरातल ते जग अन बाहेरची ती दुनिया इतकं सारं सोप्प होतं
नसलेल्या सुबत्तेला मायेच विरजण अन जगणं कस निर्लेप होतं

मग धीरे धीरे जगाच नव रुप अन दुनियेचा नसता हुरुप कळायला लागला
आईचा वेळ देवापाशी आमच्यासाठी बरच काही मागण्यांत जायला लागला
मुळं-फांद्या-पारंब्या सगळ्यांसहीत घराचा पसारा गहीरा व्हायला लागला
बाबा नावाचा संत भला मोठा ग्रंथ होऊन जगायच्या दिक्षा द्यायला लागला

घरचं बाळकडू आकार घेत-घेत कर्मयोगात भिजायला लागलं
सगळ्या भावडांना समजुन न उमगायच उत्तम जमायला लागलं
कळत नकळत आयुष्याच वर्तुळ मोठ-मोठ व्हायला लागलं
त्याच ऐटीत हातावरच्या रेषांच नेमानं पुढे-मागे व्हायला लागलं

धीरे धीरे डाव नियंत्याचे कसे सैरभैर पसरु लागले
देता-देता घेत जायच्या खेळात नवे-नवखे फसू लागले
आई-बाबा घराच कोंदण जन्माच आंदण हातातुन निसटू लागलं
एक दिवस असाही आला आधारवॄक्षावाचूनच तांबड फुटू लागलं
मग काय...सारच कठीण..आईचही मन सगळ्यातनं तुटू लागलं
जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला

जुनं जाऊन नवं या नियमावर चित्रपटाच कथानक सरकतय
नव्या लाडक्यांच चित्रपटात आता चांगलच बस्तान बसतय...
त्याचा तारणहार होण्याऐवजी माझ अन मुलाच दोस्तीतच जमतय
एक नवा चित्रपट अन नव कथानक सुरु व्हायची वाट बघतय

मुळ चित्रपटही पुढे चाललाय..कधी रडण्याचे सीन्स तर कधी हसणं
'शो मस्ट गो ऑन' म्हणत थिएटरमध्ये अंधार-उजेडाच असणं-नसणं....
कधी मनासारखा अवखळ पसारा तर कधी योगायोगानी दैवाच तुटणं...
नवे ग्रीष्म..नवे शिशीर..पुन्हा पालवी अन पानगळीच हळुच सगळं पुसणं
संपलेल्या रीळांतन जगलेल आयुष्य टपकतय झिरपतय..
पुढच्या अज्ञात यात्रेसाठी अनावर मन तयार होऊ बघतय
'सुरु झालेल्या चित्रपटाला अंत असणारच'...निराकाराशी नातं जमतय
'खाली हाथ आये थे खाली हाथ जाय'...यावरच येऊन सगळ थांबतय

"आता एव्हढच व्हाव...या चित्रपटाचा अंत मात्र सुखद शांत व्हावा
आप्तांसह इतरांचेही डोळा पाणी अन ठेवा आठवांचा अनंत पुरावा"
हे पण आईचच वाक्य...इतर अनेक शिकवणींसारख आजन्म पुरतय...
"आयुष्य चित्रपटासारख सरकतं".......आत्ता कुठे चांगल कळतय ...!!!!

****************************************************
****************************************************

गुलमोहर: 

मोहाचे रंग गहीरे नव्हते अन मत्सराशी तर नातेच नव्हते
घरातल ते जग अन बाहेरची ती दुनिया इतक सार सोप्प होत
नसलेल्या सुबत्तेला मायेच विरजण अन जगण कस निर्लेप होत

मस्त वर्णन -प्रवाही.

आई-वडील हे जग कित्ती मोठ्ठ वाटायच
मोहाचे रंग गहीरे नव्हते अन मत्सराशी तर नातेच नव्हते
घरातल ते जग अन बाहेरची ती दुनिया इतक सार सोप्प होत
नसलेल्या सुबत्तेला मायेच विरजण अन जगण कस निर्लेप होत

आईचा वेळ देवापाशी आमच्यासाठी बरच काही मागण्यांत जायला लागला

बाबा नावाचा संत भला मोठा ग्रंथ होऊन जगायच्या दिक्षा द्यायला लागला

एक दिवस असाही आला आधारवॄक्षावाचूनच तांबड फुटू लागल
मग काय...सारच कठीण..आईचही मन सगळ्यातन तुटू लागल
जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला

गिरिश! अप्रतिम कसे म्हणू? जीवनाची कथा तू नेमकी मांडलीस. त्यातली व्यथा, असहाय्यता, क्लेश मी समजू शकतो. गृहितकांवरचे आपले आयुष्य! वास्तव समजू व पचवू शकत नाही म्हणूनच एवढी व्यथा.... खूप जीवघेणी

मुळं-फांद्या-पारंब्या सगळ्यांसहीत घराचा पसारा गहीरा व्हायला लागला
बाबा नावाचा संत भला मोठा ग्रंथ होऊन जगायच्या दिक्षा द्यायला लागला.

....अप्रतिम ...

राधाजी, साज्, स्मिता, वैशू, अलकाताई, शशांक्,राहुल,कविता, दिलीप अन चिंगु :

मनःपुर्वक आभार !!!!!

गिरीश

वाह !... काय बोलु..... बोलायला काही उरलेच नाहीये.... सगळे तर तुम्ही कवितेतूनच बोललात....

सही!

मी पाहिलेल्या हॉलीवूड, बॉलीवूड, मराठी, बंगाली व मोजक्या इतर भाषिक चित्रपटांतील माझ्या सगळ्यांत आवडत्या
दहा चित्रपटांत आतां तुमचा "चित्रपट" घुसला आहे . अप्रतिम !!!

couldnt write in marathi - as I read this, you reminded me of ma and pa, whom we tend to easily forget after growing up in life. Thanks for this.

फार फार सुंदर...
थेट भिडली..
उशीरा का होईना, वाचल्याचं समाधान आहे, एवढंच.. Happy

संजीवनी, क्रांती, भाऊ, विशाल, प्रकाश, शालू,आनंदयात्री अन छाया :

मनःपुर्वक आभार ...... चित्रपट आवडल्याचे - यावरुन हेही कळत आपले चित्रपट जवळजवळ सारखेच असतात फक्त पात्र बदलतात !!!!

सस्नेह : गिरीश

कळत नकळत आयुष्याच वर्तुळ मोठ-मोठ व्हायला लागल
त्याच ऐटीत हातावरच्या रेषांच नेमान पुढे-मागे व्हायला लागल

जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला
जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला
>>>>>>>>>>
आपल्याला या चित्रपटासाठी (कवितेसाठी) सुवर्ण कमळ पारितोषिक आणि ऑस्कर पारितोषिक जाहीर करित आहोत......... अभिनंदन

कळत नकळत आयुष्याच वर्तुळ मोठ-मोठ व्हायला लागल
त्याच ऐटीत हातावरच्या रेषांच नेमान पुढे-मागे व्हायला लागल

जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला
जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला
>>>>>>>>>>
आपल्याला या चित्रपटासाठी (कवितेसाठी) सुवर्ण कमळ पारितोषिक आणि ऑस्कर पारितोषिक जाहीर करित आहोत......... अभिनंदन

कळत नकळत आयुष्याच वर्तुळ मोठ-मोठ व्हायला लागल
त्याच ऐटीत हातावरच्या रेषांच नेमान पुढे-मागे व्हायला लागल

जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला
जपाचे बोल क्षीण अन देवघरातला भोळा सांबही पोरका झाला
रोजच्या जाणीवा-नेणीवांना फोटोंचाच केव्हढा आसरा झाला
>>>>>>>>>>
आपल्याला या चित्रपटासाठी (कवितेसाठी) सुवर्ण कमळ पारितोषिक आणि ऑस्कर पारितोषिक जाहीर करित आहोत......... अभिनंदन

पल्लवी-मिलींद-वैभव्-दिपक : खुप धन्यवाद !!! उशीराबद्दल दिलगिरी मित्रांनो...
वैभव : शुक्रीया-धन्यवाद-धन्स अन तत्सम सगळ काही एकत्र.... !!!!

सस्नेह : गिरीश

मोहाचे रंग गहीरे नव्हते अन मत्सराशी तर नातेच नव्हते
नसलेल्या सुबत्तेला मायेच विरजण अन जगण कस निर्लेप होत

अख्खी कविताच अप्रतिम.

Pages