विषय क्र. १: इजाजत

ह्या सिनेमात एक सीन असा आहे की प्लॅट्फॉर्मवर असतानाच रेखाला नसीरचे पाकीट उघडून पैसे देण्याची वेळ येते तेव्हा आत पाकीटाच्या आत कोणाचा फोटो आहे हे ति पहाते. पण ते प्रेक्षकांना नाही दिसत. मला तेव्हापासून कुतुहल होते की तो कोणाचा फोटो असतो? माया की सुधा?

अप्रतिम लेख!!

सुमेधाव्ही, रेखा मायाचा फोटो अजूनही आहे का पाकीटात ते बघत असते .. आधी ती नसीरकडे त्या फोटोबद्दल तक्रार करते मग (तात्पुरता) समजूतदारपणा दाखवून तो फोटो परत होता तिथेच सरकवते .. म्हणूनच मग इतक्या वर्षांनीं संधी मिळाल्यावर ती परत बघते की फोटो अजूनही आहे का? (तीच्या मनात आशा असावी की फोटो नसावा किंवा मग असंही म्हणता येईल की फोटो असावा अशी आशा असावी म्हणजे तीने जे केलं (नसीरला सोडून दुसरं लग्न) त्याचं जस्टीफिकेशन तिला मिळेल ..)

माधव, वा ! खुप छान ! >>>कुणी मला विचारले संध्याकाळची कातरता कशी असते तर क्षणाचाही विलंब न करता मी हे गाणे ऐकवतो<<< +१०००००
लाजो>>>खुप आवडता चित्रपट... कथानक, गाणी, दिग्दर्शन, रेखा, अनुराधा... सगळचं... जबरदस्त!!! <<< +१००
बस्के >>>माझी आई या सिनेमाची, गाण्यांची, रेखाच्या साड्यांची फॅन.. <<< माझी सख्खी मैत्रीण असणार ती
रैना >>>पण नासिर ची व्यक्तिरेखा .... आणि ती निर्दोष वाटायलाही नकोय हे मला आवडते.<<< अगदी अगदी
सशल, वा !

'ना कम ना ज्यादा' लिहिलंय तुम्ही >>>>> अनुमोदन !

सुरेख लेख ! स्पर्धेकरता शुभेच्छा.

छान लिहिलय, माधव !

>>नेहमी संध्याकाळी येणारी ही कातरता त्या दिवशी सिनेमाहून परत येताना मात्र टळटळीत दुपारी माझ्या सायकलवर डबलसीट बसून आली होती.

हे खासच

मस्त

सुंदर लिहीलेय, चित्रपट पाहीला नाही पण नासरुद्दीन शहा म्हटल्यावर अभिनय जबरद्स्त असणारच !

>>योग, मायबोलीवरच्या आरडी फॅन्सचे गटग करायचे का - ती डॉक्युमेंटरी बघण्याकरता?

anytime.....

सुमेधाव्ही, रेखा मायाचा फोटो अजूनही आहे का पाकीटात ते बघत असते .. आधी ती नसीरकडे त्या फोटोबद्दल तक्रार करते मग (तात्पुरता) समजूतदारपणा दाखवून तो फोटो परत होता तिथेच सरकवते .. म्हणूनच मग इतक्या वर्षांनीं संधी मिळाल्यावर ती परत बघते की फोटो अजूनही आहे का? (तीच्या मनात आशा असावी की फोटो नसावा किंवा मग असंही म्हणता येईल की फोटो असावा अशी आशा असावी म्हणजे तीने जे केलं (नसीरला सोडून दुसरं लग्न) त्याचं जस्टीफिकेशन तिला मिळेल ..) >> हा प्रसंत मी इतका निरखून नाही पाहिला. धन्य सशल.

छोटीसी कहानी से
बारीशों के पानी से
सारी वादी भर गयी... लाला लाला...
नाजाने क्युं दिल भर गया....
ना जाने क्युं आंख भर गयी....

ही ज्या सिनेमाची सुरुवात असते... तो अप्रतिमच असतो....

हा सिनेमा रेखाचा? नसीर चा ? की अनुराधा चा?..... हा सिनेमा नाहिये !! ही कविता आहे.... फक्त कविता...

मेरा कुछ सामान ... पहाताना... " एक तुम्हारे कांधे का तिल" हे ऐकुन आंगावर येणारे रोमांच...

रेखाची अगतिकता...

कतरा कतरा .. चे अजीब लोकेशन. त्या वर हॅमॉक वर नसीर बसलेला.. बाजुला रेखा आपलं मादक रुप सोडुन साध्या साडीत....

एक दिन ऐसा ही कुछ हुवा था... हो... निंद मे भी जब तुमने छुवा था!!!! बस्स.... अनोखे शब्द... अनोखा शब्द साज आणि अवखळ अनोखा आवाज.....

मला मात्र कुठेतरी नसीर आणि रेखा पेक्षा अनुराधा पटेलच जास्त आवडली. तिने फारच प्रामाणीक अभिनय केला आहे. तिचे डोळे फारच बोलके....

निंबुडा,, या गाण्याचा अर्थ तो चित्रपट बघितल्या शिवाय नाही लागणार, नुसते गाणे नव्हे, तो पूर्ण चित्रपटच !

लौटा दो, म्हणजे काय.. ते पण तेव्हाच कळेल.
>>>
दिनेशदा,
मी सिनेमा पाहिलेला नाहीये. पहिल्यांदा गाणे ऐकले तेव्हाच त्यातला भाव लक्षात आला. "लौटा दो" चा अर्थही कळला. मयेकरांनी दिलेली लिंक पाहिली. मला लागलेला अर्थच त्यातही विशद केलाय. फक्त 'एकसो सोला चांद' हा सिनेमातला काहीतरी स्पेसिफिक रेफरन्स आहे असे वाटले म्हणून विचारले. दर महिन्यातून एकदा पौर्णिमा येते. म्हणजे एकसो सोला चांद पाहण्यासाठी ११६ महिने एकत्र काढावे लागतील. १२ ने भागले तर ९.६ असा आकडा येतो. म्हणजे ९ ते १० वर्षे त्यांचा प्रेमालाप चालला असावा असा मी माझ्या गणिती डोक्याने (?) काढलेला अर्थ आहे. प्रत्यक्ष सिनेमात काय आहे माहित नाही. म्हणून इथे विचारले.

निंबुडा,

काय बोललात अगदी! मीही अशीच आकडेमोड केली होती. शेवटी ठरवलं की साडेनऊ वर्षे फार होतात. मग थोडा अंदाज लावला की पौर्णिमा अधिक मागील आणि पुढील असे २ दिवस मिळून ५ दिवस (शुक्लत्रयोदशी ते कृष्णद्वितीया) चंद्रप्रकाश असतो. त्यामुळे एका महिन्यात ५ रात्री धरल्या तर ११६/५ = सुमारे २४ महिने (= २ वर्षे) येतात. चार महिने पावसाळ्याचे चंद्रदर्शन न धरल्यास २ च्या दीडपट म्हणजे ३ वर्षे होतात.

प्रेमालापासाठी २ ते ३ वर्षे हा आकडा मायाच्या स्वभावास साजेसा वाटतो! प्रत्यक्षात सिनेमात काय आहे ते माहीत/आठवत नाही.

आ.न.,
-गा.पै.

गामा

लोक्सो, इतके होऊनही खरे गौडबंगाल काय ते सांगा की इथेच! चित्रपट पहायचा योग कधी येईल माहीत नाही.

निंबुडा, गामा >
हे `सौ साल पेहेले , मुझे तुमसे प्यार था' सारखं वाटलं मला !

ए रुक्ष गणित्यांनो.... वाइच दमानं घ्या.....

सगळ्या गोष्टी २+२ = ४ नसतात. गाणं नीट ऐका. त्या साठी सिनेमा पहायची गरज नाही.

ती माया त्याला सांगते आहे की जसे माझे कपडे आणि वस्तु पाठवल्यास तसेच माझे ते क्षण पण परत दे.

११६ चांद की राते ---- म्हणजे तुझ्या सहवासात घालवलेल्या तेवढ्या रात्री, ते क्षण, तो सहवास, त्या एकत्र घालवलेल्या रात्री. मग चंद्र आहे की नाही ह्याला महत्व नाही. तु माझ्या जवळ होतास म्हणजे चंद्र आकाशात असण्यासारखेच आहे. .... ( असा अर्थ मी घेतला खरे खोटे गुलजार जाणे. )

तिकडे ११६ रात्री म्हणजे किती दिवस ते करायला ती माया काय गणिताची प्रोफेसर नसते.....

भावनाओंको समझो मेरे दोस्तों.... दिन गिननेमे क्या मतलब है.

ह्या सिनेमातल्या अनुराधा पटेल ला त्या वर्षीचं "फिल्म फेअर सहय्यक अभिनेत्री" चं नॉमिनेशन मिळालं होतं. पण तुम्हाला माहित आहे की ते तिला न देता त्या वर्षी कोणाला मिळालं?

चक्क सोनु वालियाला !!!! आहे की नाही गम्म्त......

फिल्म फेअरकडून आणखी कोणती अपेक्षा होती?
सर्वोत्कृष्ट संगीत-साठी य चित्रपटाचे नॉमिनेशनही नाही. कसेकतला मिळालेय ते.राजेश रोशन खूभमां साठी स्पर्धेत.
पण गुलजारना गीतकारासाठी मिळालंय, हेही नसे थोडके.

मेरा कुछ सामां साठी आशा आणि गुलजार यांना नॅशनल अ‍ॅवॉर्ड मिळाले. पण संगीतकाराला नाही.

आत्ताच गूगललं तर ११६ चांद की राते बद्दल हे मिळाल :-

Incidentally, the line “ek sau solaah chaand ki raatein, ek tumhaare kaandhe ka til” from the song Mera Kuchh Saamaan from Ijaazat refers to the 116 phases of the moon that are listed in Indian classical literature. What Gulzar means to say is that all the possible phases of brightness that the moon has to offer, cannot even begin to match the tiny dark spot on your shoulder.

<<माझ्या मनात संपूर्ण चित्रपटाइतकेच जागा अडवून बसले आहे ते चित्रपटातले चौथे गा<<>>...
है शाब्बास...
नेहमी संध्याकाळी येणारी ही कातरता त्या दिवशी सिनेमाहून परत येताना मात्र टळटळीत दुपारी माझ्या सायकलवर डबलसीट बसून आली होती.>>>>
मान्या...

त्या छोटीसी कहानी से... ऐकताना येणार्‍या काट्यांनी माझं साळींदर होईल अशी मला नेहमी भिती वाटते.. इतकं कातिल आहे ते गाणं.

आर. डी. ने आयुष्यात केवळ मासूम, घर आणि इजाजत एवढे तीनच सिनेमे केले असते तरीही तो अमर झालाच असता ....

असो. एकूणच अप्रतिम .... सुरेख शब्दचित्र ...
शेवटची ओळ तर खास ठेवणीत जपावी अशी ....
बक्षिसावर हक्क सांगायला हरकत नाही

अश्विनी के, धन्यवाद!

अर्थ मस्तच आहे त्याचा .. (पण ११६ फेजेस् असतात चंद्राच्या हे काही माहिती नव्हतं बुवा .. :))

पाण्याबाहेर काढलेला एक मासा आणि त्याची तडफड>> अनुमोदन!
छान लिहिलसं माधव. गुलजारचा चित्रपट म्हणजे एक कविताच असते की.
कुणी 'खुशबू' वर लिहिलेलं आवडलं असतं. तो गुलजारपटही एकदम साधासुधा सुंदर आहे, त्यातल्या कुसुमसारखा.

आर. डी. ने आयुष्यात केवळ मासूम, घर आणि इजाजत एवढे तीनच सिनेमे केले असते तरीही तो अमर झालाच असता ...>> अगदी अगदी .. आणि आंधी ला ही धरा यात .
माधव , तुम्ही खूपच छान लिहिलंत.
बाकी आर.डी, गुलजार, आशा आणि नसीर व रेखा बद्दल काय बोलावं?

छानच लेख.
[[[[[[ हा माझा आवडता अत्यंत चित्रपट... पण मला परत कधीही बघावासा वाटला नाही ]]]]+१
अनुराधा पटेलचा एक्सिडेंट च प्रसंग पहावत नाही.....
आणि शेवटही.... मायाही नाही आणि सुधाही सोडून गेलेली......

फार सुरेख लिहिले आहे माधव

कतरा कतरा मिलती है
कतरा कतरा जिने दो
जिंदगी है बेहने दो
प्यासी हू मैं प्यासी रेहने दो

हे गाणे माया ला जास्त सूट झाले असते..