शब्दपुष्पांजली: मला भावलेले गोनिदां. माझ्या वडीलांच्या नजरेतुन

अरे वा. किती सुंदर अनुभव आहेत हे.

वाह!! या उपक्रमा च्या माध्यमातून गोनिदांचे असेही रूप पाहायला मिळालं , !!! खूप छान वाटलं!!

.

मस्त लेख
अजुन आठवणी वाचायला आवडतील

खुप छान आठवणी!

मस्तच. तुमच्या बाबांना गोनीदांचा एवढा बहुमोल सहवास लाभला. आणखी आठवणी वाचायला नक्कीच आवडतील.

हो.
लेख अजून थोडा मोठा हवा होता.
तुमच्या वडिलांना गोनीदांचा सहवास लाभला हे छानच!

चांगले लिहिले आहेस मुग्धे. दुर्गभ्रमणगाथेत राजा दांडेकर म्हणून उल्लेख येतो, तेच का वडील?
अजून वाचायला आवडेलच, सध्या वेळेअभावी शक्य नसेल तर पुन्हा कधीतरी नक्की.

मस्त आहेत आठवणी . अजून वाचायला आवडेल

मुग्धा कित्ती सुंदर, अजुन लिहीना. छान वाटलं वाचायला. तुझ्या बाबांना खरंच छान सहवास मिळाला. अजून वाचायला आवडेल.

मस्त आहेत आठवणी . अजून वाचायला आवडेल>>+१

मस्त आहेत आठवणी . अजून वाचायला आवडेल >>+११

मस्त लेख.
तुमच्या वडिलांना गोनीदांचा सहवास लाभला हे छानच!>>> +1

लेख अजून थोडा मोठा हवा होता.
तुमच्या वडिलांना गोनीदांचा सहवास लाभला हे छानच! +१

अरे वा....मुग्धटली समवेत गो.नी.दांडेकरांच्या संदर्भात मागे एकदा चर्चा झाली होती त्यावेळी तिचे त्यांच्यासमवेत असलेले हे नात मला फ़ार भावले होते. आज तिने आपल्या वडिलांच्या स्मरणी असलेले गोनीदा या संदर्भाने केलेले हे लिखाण वाचताना खूप समाधान झाले.

त्यांच्या हाताला झालेल्या त्रासाबाबत खुद्द गोनीदा रात्रभर त्यावर उपाय करत होते हे वाचून तर त्यांच्याबद्दलचा आदर आणखीन दुणावला.

मस्त आहेत आठवणी . अजून वाचायला आवडेल >> +११

मुग्धा, छान लिहिलंयस. शक्य असेल तर तुझ्या बाबांचं नाव लिहीता येईल का?

गुडघ्याच्या परिसराबद्दल थोडंसं, पडघवलीत आलेली वर्णने आणि गुडघं अगदी तसंच्या तसं सारखं आहे का, गोनीदांचं घरगुती व्यक्तिमत्त्व, त्यांच्या लेखन करतानाच्या काही सवयी असतील तर त्या, त्यांना भेटायला येणारी उंबरे-भिकुले ते मंगेशकर ह्या अफाट विस्तारातली माणसं, तुझ्या वडिलांना त्यांनी काही संथा दिली का, ते किती वर्षे त्यांच्यासोबत रहात होते, असं आणखी काही वाचायला मिळालं तर आनंद होईल.

Mugdha khup sundar lihilayes he. Ek gtg karuyat na. Tyat fakt tu bolashil. Mala anakhi aikayala avadel tyanchyabaddal. Lucky manas g hi.
Tuzya babanitaki shrimat kadhi honar mi?

व्वा...... वडील नशिबवान तुमचे, खरच.
>>>>> १९६१ साली मी आप्पा व प्रा, पद्मा नित्सुरे रायगडावर मुक्कामासाठी गेलो होतो <<<<
यास पण अरे व्वा........ आमच्या कुलातील कोणीतरी गोनिदांच्या इतके जवळ होते....
तरीच १९८६/८७ चे सुमारास मी त्यांना तळेगावात भेटलो तेव्हा माझे आडनाव ऐकल्यावर त्यांनी कोण कुठले वगैरे विचारले होते. (त्यावेळेस माझी अशी अगत्याने विचारपुस करावी इतका वयानेही मोठा नव्हतो, कर्तुत्वाने तर नाहीच नाही, शिवाय दिसायलाही किरकोळ काडी पैलवान...... तेव्हा आश्चर्य वाटलेच होते, आता कारण कळले,
शिवाय पेशवाईच्या इंग्रजांविरुद्धच्या ऐन धामधुमीतील काळात तळेगाव पासुन पुढे जवळच असलेल्या लोहगड किल्ल्याचे किल्लेदार आमच्याच कुलातील... तेव्हा हे ठाऊक नव्हते, पुढे गोनिदांच्याच दुर्गभ्रमणगाथा या पुस्तकातून पान ३४४/४५ वर संदर्भ मिळाला.

बायदिवे, पूर्वीही माबोवर कुठेतरी लिहिलय, परत सांगतो, तर त्यावेळेस त्यांचेकडे गेलोच का होतो?
तर माझ्या आयुष्यात केवळ अन केवळ नशिबाने आलेल्या आयुष्यास वळण/दिशा देणार्‍या विविध संधी/प्रसंग यांचेतील एक बाब म्हणजे माझा तत्कालिन मित्र (नंतर चुलत सासरा झाला) विहिप ची कॅलेंडर घेऊन घरोघर विकण्यासाठी म्हणुन घेऊन आलेला, तर यांचेकडेही जावे म्हणून मला सहज सोबत म्हणून घेऊन गेलेला....
गोनिदां हे अतिशय साधे पण ऋषितुल्य व्यक्तिमत्व, त्यांचेबद्दल बरेच ऐकलेले, वाचलेले. पण प्रत्यक्ष समोर बघुनही मला फार काही "भारावल्यासारखे" वगैरे झाले नव्ह्ते अन मनाचे आतिल कोपर्‍यातील आदर उगाचच जिथे तिथे पाया पडत वा अन्य पद्धतीने व्यक्त करण्याचे तेव्हांचे दिवसही नव्हते. केवळ नजरेच्या कटाक्षातुनही आदर व्यक्त होऊ शकायचा, व समोरील आदरणीय व्यक्ति "तो कटाक्ष" नजरेतील भाव ओळखुही शकायच्या. हल्लीच्या पुढार्या मानकर्यांसारखे जिथे तिथे हारतुरे घेउन चेहर्यावर कमावलेले लाचार हास्य खेळवत कमरेत वाकायची गरज पडायची नाही. अन तसे केले असता, गोनिदां सारख्या व्यक्तिमत्वालाही ते खपले नसते हे निश्चित.
तेव्हा फक्त निघताना वाकून नमस्कार करुन बाहेर पडल्यावर मित्र म्हणाला, अरे तुला कळले का की आपण कोणाला भेटलो आत्ता?
मी उत्तरलो... "हो, गोनि दांडेकरच ना हे? "
मित्र.... तू ओळखतोस?
मी.... त्यांना कोण ओळखणार नाही? हां, चेहरा फारसा परिचित नव्हता पण ओळखले, व ते इथे तळेगावात रहातात हे माहित नव्हते...
मित्र.... अरे पण तुला काहिच वाटले नाही? येवढी मोठी व्यक्ति भेटली.... तू काहीच दर्शविले नाहीस त्यांचेसमोर....
मी..... आता यावर काय बोलू? तसे काही "उघड प्रदर्शनीय" दर्शवायची पद्धत नै रे आमच्यात.... (मित्र देशस्थ आणि मी व दांडेकर कोकणस्थ... तेव्हा इतका फरक पडणारच ना व्यक्त होण्यात? )
यावर मित्र अवाक..... अन बरेच काही झाला.... !

मुग्धा, मस्तच लिहिलंय!!!

अजून आठवणी वाचायला नक्कीच आवडतील.

मस्त आहेत आठवणी . अजून वाचायला आवडेल>>+१

खूपच सुंदर आठवणी ...

मुग्धे, छान लिहीलयस. अजूनही असतील त्यांच्याकडे खूप आठवणी. विचार आणि लिही ना. तुझे बाबा खरचं भाग्यवान!

छान लिहिलंय.अजोून अशा आठवणींचा खजिना येत राहू दे.

व्वा, मस्त लेख मुग्धे, पण इतका आटोपशीर का?? अजुन येऊदे!

मस्तच. तुमच्या बाबांना गोनीदांचा एवढा बहुमोल सहवास लाभला. आणखी आठवणी वाचायला नक्कीच आवडतील. >> +१

किती छान आठवणी! गोनीदांच्या बरोबर हिंडून गड किल्ले बघताना काय मजा आली असेल! ह्या आठवणी इथे लिहून काढल्याबद्दल अनेक आभार!