कुठल्याही आधाराशिवाय

दिखावेका जमाना है भाई! मीही त्याच कॉलेजमधून ८८ साली यांत्रिकी अभियांत्रिकीची पदविका पूर्ण केली. तेव्हा 'लेसर' ह्या विषयावर मी सेमिनारसाठी लेख लिहिला होता आणि तो चक्क स्वतः लिहिलेला होता. मीही एक चित्र स्वतःच ड्रॉईंग बोर्डवर काढून ते एक्स्प्लेन केले होते. चांगले गुण मिळाले होते. वाडियातील तेव्हाचे शिक्षकही साधेसुधे असत बिचारे! मात्र पुढे अभियांत्रिकीला प्रवेश घेतल्यावर सगळे विश्वच बदलले. मुंबई, दिल्लीची कॉन्व्हेंटमध्ये शिकलेली अतीश्रीमंत मुले, त्यांची वाहने, सवयी, वस्तू ह्या सर्वांमुळे न्यूनगंड झपाट्याने आला. साधेपणा त्यागावा लागला. खर्च वाढला. डिग्रीचा प्रोजेक्ट खर्चिक झाला. तुमचा लेख वाचल्यावर सगळे आठवले व वाटले की खरंच त्या खर्चाची आवश्यकता नव्हती.

विनोदांना कृत्रिम हासणे, गिव्ह हिम अ बिग हँडचा अतिरेक ह्या सगळ्याचा उबग आलेला आहे. इतकेच काय, विनोदासाठी असलेले शोज आता मुळीच विनोदी वाटत नाहीत.

लेख किंचितसाच विस्कळीत वाटला पण भावनांशी सहमत!

सर्वत्र भडकपणाने गुणवत्तेची जागा घेतल्यासारखे वाटत आहे आता!

अश्या कित्येक गोष्टी आहेत. भेटल्यावरचे एकमेकांना केले जाणारे अभिवादन, चेहर्‍यावरील भाव, अती व्यावसायिकता, हे सगळेच तद्दन दिखाऊ वाटते आहे.

सहमत आहे चेतन गुगळे!

(माझ्यावेळी तर एका वर्षाची फी फक्त ७६३ रुपते होती. असो).

खासकरून विनोदांसंदर्भात!

टीव्हीवर जे कार्यक्रम विनोदी कार्यक्रम म्हणून प्रक्षेपित होतात त्यात कपिल शर्माच्या कार्यक्रमांसारखे काही कार्यक्रम ठळकपणे समोर येत राहतात. त्यात अनेक पात्रे पुरुष असून स्त्री वेशात वावरतात. मुळात ह्यात विनोद काय आहे हे समजत नाही. हा बावळटपणा वाटतो. त्यात दादी वगैरेसारखी पात्रे आलेल्या पाहुण्याच्या गालाचे चुंबन घेऊन लिपस्टिकच्या खुणा उमटवून कृत्रिम हशा आणि टाळ्या मिळवतात. हे बीभत्स आहे असे कोणालाच वाटत नाही का? परवा कपिल शर्माने 'हॅपी न्यू इयर'च्या संचाला आमंत्रित केले व मधेच एक प्रश्न विचारला की ह्या चित्रपटात इतके डान्सेस आहेत तर तुम्ही सगळे नाचून घामाघूम होत असाल. मग कोणाचा बॉडी ओडर सर्वात खराब आहे? ह्यावर सिद्धू, प्रेक्षक आणि हॅपी न्यू इयरची सर्व टीम हासली. एकुण किळसवाणेच प्रकार अधिक होताना दिसत आहेत. एकमेकांना फाडकन तोंडात मारणे, स्त्री वेष धारण करणे, किळसवाणे वेष धरण करणे, बीभत्स हालचाली करणे, अती अंगाशी आल्यासारखे करणे, ह्या सगळ्यामध्ये मुळात स्क्रिप्टच फालतू असते. त्यावर काहीच काम झालेले दिसत नाही. हल्ली विनोदांचा गाजणारा प्रकारही वेगळाच आहे. त्यात निव्वळ शाब्दिक कोट्या किंवा थेट वैयक्तीक टीका आहे. विनोदाच्या नावाखाली जजेसची खिल्ली उडवली जाण्याचाही अतिरेक झालेला आहे. कपिल शर्मा प्रेक्षकांच्या शारीरिक व्यंगावरही ताशेरे झाडून हशे मिळवत आहे.

इतकेच काय तर आता अमिताभ बच्चन ग्रेट आहे हे दाखवण्याच्य हव्यासाचाही प्रचंड उबग आलेला आहे. तोही कुठल्याही ऐर्‍यागैर्‍यासोबत नाचतो वगैरे!

मायबोलीवर सुरुवातीचा बराच काळ मीही स्मायली वापरत नव्हतो कारण आधी मला काही स्मायलींचे अर्थ माहीत नव्हते, नंतर ते कसे काढायचे ते माहीत नव्हते आणि शेवटी का काढायचे ते कळत नव्हते. नंतर हळूहळू प्रतिसादात स्मायली वापरायला शिकलो आणि आता सर्रास वापरतो. ह्याचे कारण येथे शब्दांचा वापर करून दुसर्‍याचा अपमान करणे हे विशेष प्रभावी वाटत नसले तर ते काम स्मायलीद्वारे करता येते हे समजले आहे.

मात्र मूळ लेखनाच्या धाग्यात मी स्मायली वापरत नाही, ह्याचे कारण हेच की स्मायली वापरले तरच आपल्या म्हणण्याची दखल घेतली जाईल हे अजब अलिखित गृहीतक अजिबात पटू शकत नाही.

(मराठीचा अभिमान - ह्या लेखाच्या 'फक्त शीर्षकात' मात्र मी जाणीवपूर्वक स्मायलीचा वापर केलेला आहे)

लेख आणि प्रतिसाद दोन्ही आवडले.

लेख आणि प्रतिसाद दोन्ही आवडले.
प्लस वन
आणि पटलेही ..

चांगला लेख आणि त्यावरचे प्रतिसादही छान. हे कॉमेडी शो म्हणजे खरच अत्याचार असतात..मी जे काही ४-६ वेळा पाहिले त्यावरून मला कपिल शर्मा हा बर्यापैकी हुशार वाटतो मात्र तो तरी रोज उठून कुठून नवे जोक आणणार? स्त्री वेश, गालगुच्चे वगैरे प्रकार खरच किळसवाणे असतात.

मी जे काही ४-६ वेळा पाहिले त्यावरून मला कपिल शर्मा हा बर्यापैकी हुशार वाटतो मात्र तो तरी रोज उठून कुठून नवे जोक आणणार?
>>>>>
सहमत आहे, मागणी वाढली दर्जा घसरला. मी फार आधी कॉमेडी सर्कस बघायचो तेव्हा काही निवडक लोकांचेच स्किट बघायचो, तेव्हा हा एक अग्रस्थानी होता. पण त्यानंतर हा सध्याचा त्याचा शो मी कधीच बघत नाही कारण हे वरचेच.

लेखातील स्माईलीबाबत मी त्यादिवशीच एका ठिकाणी प्रतिसादात तशी सूचना केली होती. कारण ते लिखाण हलकेफुलके नर्म विनोदी होते पण त्यात अध्येमध्ये स्माईली जबडा वर खाली करत हसणार्‍या. अर्थात लेखिकेने सूचनेला मान देत तसा बदलही केला.

प्रतिसादाबाबत मात्र योग्य ठिकाणी स्माईली असाव्यात, खास करून कोणाशी चर्चा करताना वा संवाद साधताना. कारण या इथे समोरच्याला आपले फक्त लिहिलेले शब्द वाचता येतात. आपल्या आवाजाचा टोन आणि चेहर्‍यावरचे एक्स्प्रेशन्स नाही. त्यामुळे स्माईली अश्यावेळी त्या शब्दांमागील योग्य त्या भावना पोहोचवायचे काम करतात. समोरच्याचे बोलणे योग्य त्या स्पिरीटमध्ये न घेतल्याने गैरसमज होताना पाहिलेत.

बेफिकीर आणि चेतन,

दिखाऊगिरीचा जमाना आहे हे तुम्हा दोघांचं निरीक्षण समर्पक आहे. दिखाऊ पद्धतीचं सादरीकरण बाजारबाजीसाठी (मार्केटिंग) ठीक आहे. पण अभियांत्रिकी विदामंथनार्थ (सेमिनार) भपका टाळायला हवा. कारण विदामंथनात श्रोत्यांचे लक्ष एकाग्र होणे अभिप्रेत असते. भपक्यामुळे नेमका त्यातच व्यत्यय येतो.

आ.न.,
-गा.पै.

चेतन जी..सहमत!अन्तर्मुख करणारा लेख आहे
ही दिखावु गिरी सगळ्या क्षेत्रात घुसली आणि फ़ोफ़वली आहे.
प्रेम व्यक्त करायचय- येता जाता लव्ह यु म्हणा,
राग आला- सतत हेट यु म्हणा
आंनद- धिंगाणा घाला
दुख:- सगळ्या जगाला वेठिस धरा
अनंत गोष्टी आहेत.

आचार, विचार, पोषख, शिक्षण, ..कुठे ही साधे पणा चालत नाही..सगळा कसा भव्या दिव्य म्हणजे शोई हव.

येथे शब्दांचा वापर करून दुसर्‍याचा अपमान करणे हे विशेष प्रभावी वाटत नसले तर ते काम स्मायलीद्वारे करता येते हे समजले आहे >>>

सर्वसाधारण विचार कळला. बर्याच अंशी पटला. काही ठिकाणी देखाव्याची, त्यातून होणार्या परिणामांची गरजही असते. साधेपणा (च) हवा असंही नाही. जिथे ज्याची गरज आहे, तिथे ते केलं तर ते अवाजवी वाटत नाही. जर कृती 'जेन्युईन' असली तर बेगडी वाटत नाही. अकारण भपका जसा भडक वाटतो, तितकच अस्थानी साधेपणा चा अतिरेक (ह्याला काहीतरी पर्यायी शब्द सापडला असता तर बरं झालं असतं) सुद्धा अयोग्य वाटतो.