"ठो उपमा" - प्रसंग-६

दुपारच्या जेवणात तळलेला रावस, पापलेटचं कालवण - भात आणि सोलकढी असा अंजूच्या आवडीचा चमचमीत मेनू शशिकलाबाईंनी निगुतीने स्वतःच्या हातांनी बनवला होता. तरीही अंजूने जेवणाच्या टेबलावर येण्यास नकार देण्याने आणि तिच्याच खोलीत तिचे जेवण मागवण्याने मगाशी दोघांना आलेल्या माशाच्या वासावरच समाधान मानावे लागले.

आपल्या घरातल्यांना आपल्या बदललेल्या वागण्याची खबर मासळीच्या वासाप्रमाणे लागली असणार याची अंजूला जाणीव होती परंतु विचार करुन करुन तिचा बिनडोक मेंदू जडावला होता.. कालच्या आपल्या सुंदर स्वप्नांवर धुतलेल्या मासळीचं पाणी ओतून वास्तवाची जाणीव करुन देणारा"त्याचा" नकार आणि त्यानंतर रात्रीच आईचा आलेला फोन तिला आठवला. "उद्याच इथे निघून ये आम्ही तुझं लग्न ठरवलं आहे."

लग्नाच्या बाजारात जाण्याची मासळी बाजारात जाण्याइतकीच घाई करतात आई बाबा? एकदा मला विचारता नाही आलं माझ्या मनात कोणी आहे का? विचारलं असतं तरी काय सांगणार होते म्हणा मी? नाही म्हणावं तर "तो" मनातून जाता जाईना आणि 'हो' म्हणावं तर? धड एक मासा तरी कुठे गळाला लागलाय माझ्या? आता

आशिका
अनंतचतुर्दशीची आतुरतेने वाट बघताय का?

@ भरत मयेकर - छे हो, अनंत चतुर्दशीला बराच अवकाश आहे, मी तर उद्या घरच्या बाप्पाचं विसर्जन झालं की परवाचीच वाट बघतेय आणि स्वप्न रंगवतेय.....

क्या खूब लिखा हई.. माशा अल्लाह ..

मासळीच्या वासाने माश्या आल्या का रून्मेष?
आशिका, लय भारी!

जबरी ...

नाही आशूडी, पण मी लहानपणी मासा न बोलता त्याला माशा बोलायचो.. आई मला माशा दे ना .. मला नाही आठवत, आईनेच सांगितले .. असो, पण हे जमलेय मस्त !

सुंदर स्वप्नांवर धुतलेल्या मासळीचं पाणी ओतून >>> मस्त लिहिलंयस.

मस्त !

आशीका, मत्स्यपुराण मस्त.

आशीका, लय भारी.

आशिका ... भारी

दुपारच्या जेवणात गाई एवढे खाऊन बकरी एवढेच ठेवणारा अंजूच्या आवडीचा मेनू शशिकलाबाईंनी निगुतीने स्वतःच्या हातांनी बनवला होता. तरीही अंजूने जेवणाच्या टेबलावर येण्यास नकार देण्याने आणि तिच्याच खोलीत तिचे जेवण मागवण्याने मगाशी दोघांना आलेल्या संशयाला फेवीक्विकचा जोड मिळाला.

आपल्या घरातल्यांना आपल्या बदललेल्या वागण्याची हिंट लागली असणार याची अंजूला जाणीव होती परंतु विचार करुन करुन तिचा नोबिता झाला होता.. कालच्या आपल्या सुंदर स्वप्नांवर तंबाखुच्या पानाची पिंक टाकणारा "त्याचा" नकार आणि त्यानंतर रात्रीच आईचा आलेला फोन तिला आठवला. "उद्याच इथे निघून ये आम्ही तुझं लग्न ठरवलं आहे."

लोच्याच करतात आई बाबा? एकदा मला विचारता नाही आलं माझ्या मनात कोणी आहे का? विचारलं असतं तरी काय सांगणार होते म्हणा मी? नाही म्हणावं तर "तो" मनातून जाता जाईना आणि 'हो' म्हणावं तर? माझे रजिस्ट्रेशन कॅन्सलच झाले आहे आता?

आशिका, मत्स्य.. आपलं ते मस्त जमलंय.

दुपारच्या जेवणात खिमा पावचा सुटसुटीत पण तोंपासु बेत शशिकलाबाईंकडून किचनचा ताबा घेत अंजूच्या बाबांनी स्वतःच्या हातांनी बनवला होता. तरीही अंजूने जेवणाच्या टेबलावर येण्यास नकार देण्याने आणि तिच्याच खोलीत तिचे जेवण मागवण्याने मगाशी दोघांना दालमे कुछ काला है वाटलेलं ते पूरी दाल काली निघाल्यासारखं वाटलं

आपल्या घरातल्यांना आपल्या बदललेल्या वागण्याचे सिग्नल्स फ्लॅश झाले असणार याची अंजूला जाणीव होती परंतु विचार करुन करुन तिचा भेजा फ्राय झाला होता.. कालच्या आपल्या सुंदर स्वप्नांची ट्रेन ओव्हरहेड वायर तुटून ठप्प झाल्याप्रमाणे "त्याचा" नकार आणि त्यानंतर रात्रीच आईचा आलेला फोन तिला आठवला. "उद्याच इथे निघून ये आम्ही तुझं लग्न ठरवलं आहे."

अशी हुकूमशाही कशी करु शकतात आई बाबा? एकदा मला विचारता नाही आलं माझ्या मनात कोणी आहे का? विचारलं असतं तरी काय सांगणार होते म्हणा मी? नाही म्हणावं तर "तो" मनातून जाता जाईना आणि 'हो' म्हणावं तर? त्याच्या मनावर कुणा दुसरीचाच स्टँप उमटलेला?

आशिका, नरेश, कविन मस्त जमलंय!

वा! बोलेतो आज की स्टाईल हां कविन!
नरेश मानेंचंही छान आहे

नरेश माने, कविन - छान रंगवलायत प्रसंग