एक तरी वारी अनुभवावी... - "आषाढ वारी २०१४"

मी पैली!

दरसाल येते आषाढीची वारी
भेटी उराउरी.. वारकरी..

विठू दर्शनाची लागलीसे ओढ
प्रचिंना रे तोड नाही कुठे!!!

लाजवाब!!

जिप्स्या... एकदम झकास..

++++++++ ...

एकदम झक्कास. लिहिलेलं मनोगत एकदम भावलं.
दिवेघाटातील वैष्णवांचा महापूर डोळे भरुन पाहून घेतला. तुझ्या प्रचिंमुळे वारी अनुभवली.

व्वा काय छान ! लिहिलेलं आणि प्रचि दोन्ही. वारीला प्रत्यक्ष गेल्याचा फील आला. जिप्सी खूप खूप धन्यवाद !!!

माऊलींच्या पादुका दर्शनाने मनावर कसलं संमोहन केलं? टाळ मृदंगाच्या ध्वनीने आणि वैष्णवांच्या या अफाट जनसागराच्या दर्शनाने शरीराला आणि मनाला अचानक टवटवी कशी आली? सारी स्पर्शेंद्रिये गोठून गेली. एका जागी थिजून मी हा सारा सोहळा एकटक पाहत होतो. म्हटलं तर मनाला काहीतरी जाणवत होतं, म्हटंल तर मन जाणीव-नेणीवच्या पलीकडे गेलं होतं. क्षणभर वाटलं आपणही माऊलींच्या पादुकांवर वाहिलेलं एखादं पुष्प व्हाव, मग भलेही दुसर्‍या दिवशी निर्माल्य झालो तरी चालेल. आणि त्यात गैर काय आहे? हे ही एक प्रकारचे समर्पणच नाही का? >>>>> काय अफाट लिहिलंस रे... पाणी आले डोळ्यातून अगदी ....

फोटोबाबत तर काही बोलायलाच नको - सगळेच एक सो एक ..... सगळ्या भावमुद्रा भारीएत ....

इथे बसल्या जागेवरुन वारी घडवलीस याला काय म्हणावे बरे ??

थोड्यावेळात पालखी अगदी नजरेसमोर आली आणि माऊलींच्या पादुकांचे दर्शन घेण्यास गर्दीतून वाट काढत पुढे गेलो. "पाया पडू गेले तव पाउलचि न दिसे..". माझे डोळे पाण्याने का भरले? हे नक्की काय होतंय? माऊलींच्या पादुका दर्शनाने मनावर कसलं संमोहन केलं? टाळ मृदंगाच्या ध्वनीने आणि वैष्णवांच्या या अफाट जनसागराच्या दर्शनाने शरीराला आणि मनाला अचानक टवटवी कशी आली? सारी स्पर्शेंद्रिये गोठून गेली. एका जागी थिजून मी हा सारा सोहळा एकटक पाहत होतो. म्हटलं तर मनाला काहीतरी जाणवत होतं, म्हटंल तर मन जाणीव-नेणीवच्या पलीकडे गेलं होतं. क्षणभर वाटलं आपणही माऊलींच्या पादुकांवर वाहिलेलं एखादं पुष्प व्हाव, मग भलेही दुसर्‍या दिवशी निर्माल्य झालो तरी चालेल.

काय सुंदर लिहिलय....वाचता वाचता डोळे भरुन आले.....

प्रचिं बद्दल काय बोलु...? शब्दच नाहीत...

जिप्सी, अतिशय सुरेख लिहिलंयस. प्रचि तर उत्तम आहेतच पण प्रचिंपेक्षाही तुझ्या लिखाणातून भाव थेट पोहोचला.

प्रचि ३५,३६, ३९ मस्त

मस्त!! घाटाच्या माणसांनी फुललेल्या वळणांचे फोटो सगळ्यात आवडले.

छान फोटो आले आहेत

तुझ्या लिखाणातून भाव थेट पोहोचला > +१

सुंदर!

खरच मस्त वर्णन ,,,, घरात बसल्या बसल्या वारीचे दर्शन घड्ले.

प्र.चि. अप्रतिमच ..:)

जिप्सी धन्यवाद....प्रकाशचित्रं अतिशय सुंदर आणि लिहिलेलं त्याहून सुंदर....लहान असो वा मोठे- सगळ्यांचे चेहरे हसरे, प्रसन्न आणि आनंदी.... लहानपणापासून फार समाधान मिळतं हे पाहून....

ग्रेट मला ३५ पासून सर्व आवडले

जिप्सी... __/\__ मानलं तुला!!
काय भावमुद्रा टिपल्या आहेस!! सगळेच सात्विक!!
घाटातला वैष्णवांचा महापुर आवडलाच. पितळी तुळशीवृंदावन आणि वैष्णवध्वजाचा फोटो अतिशय प्रतिकात्मक!

जबरदस्त फोटो

मनाच्या काळोख्या गाभार्‍यात सकारात्मक विचारांची धूनी पेटलीय आणि ती कायमची अशीच पेटत राहु दे हिच त्या विठ्ठल चरणी प्रार्थना.

मी स्वतःसाठीदेखिल हीच प्रार्थना करेन

"पाया पडू गेले तव पाउलचि न दिसे..". माझे डोळे पाण्याने का भरले? हे नक्की काय होतंय? माऊलींच्या पादुका दर्शनाने मनावर कसलं संमोहन केलं? >>> तुझ्या ५१ व्या फोटोतून ते थेट पोहचले माझ्यापर्यंत.

आजपर्यंत तुझ्या गणपतीच्या फोटो-फिचरची वाट पहायचो. आता त्यात वारीच्या फिचरची भर पडली (सलग २ वर्षे आल्याने).

अफाट... निव्वळ अफाट !! _/\_

योगेश, यार तुझ्या फोटोग्राफीबरोबर तुझ्या लेखणाच्याही प्रेमात पडायला होतय राव आजकाल. माझा एक भाऊ आहे ओंकार म्हणून त्याने हे फोटो पाहीले, पण त्याचा इथे आय.डी. नाहीये. तेव्हा त्याने मला फोन करून या धाग्याबद्दल आणि छायाचित्रांबद्दल तुझे आभार मानायला सांगितले. धन्स मित्रा !

जिप्सी, प्रचिच्या आधी तुमचा लेख वाचला आणि पुर्ण चित्रच तुम्ही डोळ्यापुढे उभ केलेत. प्रचि तर एकापेक्षा एक सरस. वारकर्‍यांच्या ज्या भावमुद्रा टिपल्या आहेत त्या तर लाजवाब. म्हणुनच वाटतय तुमच्या लेखाच्या शिर्षकाप्रमाणे.. एक तरी वारी अनुभवावी.

नेहमी सारखे अ प्र ती म.... मस्तच.

अप्रतिम , शब्दाला जागाच नाहि.

मस्त लिहिलंय, भाव पोचला. फोटो पण मस्तच!

अफाट सुंदर!!!
अगदी वारी स्वतःच्या डोळ्यांनी अनुभवल्यासारखं वाटतयं! डोळ्याचं पारणं फिटलं फोटो बघुन

अप्रतिम लिहिलेय......
फोटोबद्दल तर शब्दच नाहीत….

काय भावमुद्रा टिपल्या आहेस!! सगळेच सात्विक!!:)
घाटातला वैष्णवांचा महापुर आवडलाच. पितळी तुळशीवृंदावन आणि वैष्णवध्वजाचा फोटो अतिशय प्रतिकात्मक!:)
++++१

माऊलींच्या पादुका दर्शनाने मनावर कसलं संमोहन केलं? टाळ मृदंगाच्या ध्वनीने आणि वैष्णवांच्या या अफाट जनसागराच्या दर्शनाने शरीराला आणि मनाला अचानक टवटवी कशी आली? सारी स्पर्शेंद्रिये गोठून गेली. एका जागी थिजून मी हा सारा सोहळा एकटक पाहत होतो. म्हटलं तर मनाला काहीतरी जाणवत होतं, म्हटंल तर मन जाणीव-नेणीवच्या पलीकडे गेलं होतं. क्षणभर वाटलं आपणही माऊलींच्या पादुकांवर वाहिलेलं एखादं पुष्प व्हाव, मग भलेही दुसर्‍या दिवशी निर्माल्य झालो तरी चालेल. आणि त्यात गैर काय आहे? हे ही एक प्रकारचे समर्पणच नाही का? >>>>> काय अफाट लिहिलंस रे... पाणी आले डोळ्यातून अगदी ....++++१

मान गये गुरु......

सुंदर लिहिले आहेस : फोटो तर छानच.

___/\___

सर्वच प्रचि सूंदर, छान लिहीले आहे.

व्वा! काय छान लिहिलय रे. फ़ोटो तर आहेतच छान.

. एक तरी वारी अनुभवावी.>>>>>>>मनात खूप आहे. बघू पांडूरंग कधी बोलावतो ते.