नोकरी हवी आहे

तो जेमतेम ओळखीच्या लोकांशी बोलतो जसे की काका व त्यांची फॅमिली. बाकी कुठेही जात नाही. कारण त्याला हिच भिती आहे की लोकं त्याला विचारतील की शिक्षण काय आहे? शिक्षण का सोडले वगैरे.

जुन्या मित्रांच्या नुसत्या नावाने घाबरायचा. कोण कुठे भेटेल ह्या भितीने(इति त्याचे दादा).

भारतात तशीही काही नालायक लोकांना सबंध नसताना फालतु चौकश्या करायच्या, दुसर्‍याची चेष्टा करायची, कुचाळल्या करायच्या, कोणी भित्र आहे पाहिले की आणखी घाबरावायचे. नावं ठेवायची असे प्रॉबलेम्स आहेत.

त्यामुळे त्याला जरा जरी कोणी भूतकाळाबद्दल विचारले की बिथरतो. आधी सुद्धा भारतातच नोकरी होती मिळालेली, तिथे तीन दिवस गेला मग सांगायला लागला की मी जाणार नाही ते किती मार्क्स मिळाले वगैरे विचारत होते कलिग असे सांगतो. काकांनी समजावले की, मग बाहेर जावून कसे टाळणार हे प्रश्ण व अशी माणसं? तर सांगतो तिथे मी अनोळखीच असेन ना, इथे कोण ना कोण कुठून ना कुठुन ओळख निघते...

माहित नाही नक्की काय प्रॉबलेम आहे त्याला. पण मुलगा खूप प्रामाणिक आहे. काकांची बँकाची कामं करताना पैसे वगैरे व्यव्स्थित आणतो, डिपॉझिट करतो. खोटं बोलत नाही. वेळेवर यायचा. पण मध्येच तो डेप्रेस झाला की पुन्हा येणं बंद. मग पुन्हा सुरळीत कामं. जरा जरी त्याला कोणी भूतकाळाबद्दल विचारले(कुठल्या कॉलेजात होतास? का सोडले कॉलेज वगैरे) की झालं हा मारामारी करणार घरी जावून असे त्याचे दादा सांगतात.

डॉक्टरांकडे त्यावेळी(जेव्हा १६-१७ वर्षाचा असताना ) घेवून गेलेले त्याचे वडील धमकावून वगैरे. पण आता बदललय ना, तो मोठा झालाय आणखी. तोच वडीलांना मारतो. धमकावतो. वडीलांची ताकद नाही आता त्याला जबरदस्तीने डॉक्टरांकडे घेवून जायला.

दिलेली कामं बरोबर करतो जोवर त्याला कोणी खाजगी प्रश्ण वा भूतकाळाशी सबंधित( तेच ते फेल झाला, शिक्षण सोडले वगैरे) विचारत नाही. जरा जरी बाहेर कोणी विचारले की सोडेल ते काम व घरी येवून बेदम चोपतो तो बापाला. मग ते दादा काकाच्या ऑफीसात येवून रडारड करतात की तुम्ही काहितरी करा.

जरा त्रासलेच आहेत काका. पण एक प्रयत्न म्हणून मदत करायचाय.

असा एजंटचा काही पत्ता/साईट?

काही अनुभव आहेत का अश्या एजंटाद्वारे काम मिळवलेले इथे?(हे विचारण्याचे कारण त्या म्हातार्‍या बापाचे पैसे घेवून चुकीचा अनुभव आला तर तेच दादा दोषही देतील काकाला; उगाच ताप होइल तेव्हा अनुभवी कॉन्टक्ट असेल तर बरा).

बरेच वर्षानी प्रतिसाद.

तो मुलगा आहे तसाच आहे. फक्त ते दादा ज्यास्त मार खातात मुलाकडून आणि हा अजून शिव्या देतो. नशीब एक की दारू, सिगरेट व्यसन नाही. त्याला कित्येकदा सांगितले की थोडाफार अनुभव लोकं बनवून(मसाला लावून) सांगतातच,त्यात फसवणूक नाही..

भारतात कॉल सेंटर मध्ये २५ वर्षे वयमर्यादा आहे. दूध,पेपर वगैरे काम नाही करणार. लोकांच्या चेष्टेचा विषय झाला होता जेव्हा तो पेपर काही दिवस टाकायचा. भारतात तसेही नालायक लोकं सदानकदा अश्या लोकांना पिळायला असतात. मानसिक दृष्ट्या विकल असलेल्यंना पण त्रासवतात.
त्यानंतर तो बाहेर जायचा बंद झालाय. घरीच बसतो बर्‍याच वेळ. माझ्या काकांनी काम सांगितले तर एकतो कधी कधी. पन रोज एकत नाही. मग काका तरी पैसे कसले देणार.
मध्ये पुर्ण वेळ नोकरी मिळत होती, तिथे जॉइन होण्याच्या आधी मुर्खासारखं सांगितलं की बारावी नापास झालो. तिथे शिक्षणाची गरज न्हवती तर चेक्स आणायचे/पोचवायचे ग्राहकांचे प्रोफाईल बनवायचे. हा शेवटच्या क्षणी घाबरला की मी नापास होतो हे कुठूनतरी कळले तर माझी बदनामी होइल. झालं.
मग जॉबवाल्यांनी नाही सांगितलं.

काय दुर्दैव ना, शाळेत हुशार असलेला मुलगा(सातवी पर्यंत वगैरे) एकदम कुठे घाबरला, मित्रांनी त्रास काय दिला काहि कल्पना नाही. पण बिघडलाच.

त्याचा कोणावरच विश्वास नाही, त्यामुळे तो कुठलेही औषध घेणार नाही.
तरी दुसरे काही उपाय सुचवा.

ते दादा खूप म्हातरे झालेत. वर मुलगा मारतो, जखमी करतो कधी कधी. मग स्वतःच रडतो व त्या दादांना मलमपट्टी करतो. भरवतो.
नक्की काय प्रॉबलेम आहे कळत नाही.

आमच्याशी खूप अदबीन बोलतो. नजर वाईट नाही, मुलींवर वा कोणावर घाणेरडे कमेंट्स नाही. खोटे बोलत नाही.फक्त बापाशी मधेच राग करून मारतो.