एक चिऊ... गोजिरवाणी!

तू पाहिलेल्या चिऊसारखीच गोड कविता..!!

मला एकदम "लाडकी बाहूली होती माझी एक" हेच आठवले..तश्याच वळणाची वाटतेय कविता..

छान गं!

अरे व्वा! गोड्ड आहे हं चिऊ

गोड कविता.
"ती भुरकन जाते, आली तशीच उडूनी
अन् साठवते मी , आत-आत ती चिमणी,
मग मलाही वाटे, घ्यावे शिकून जरासे
हे तंत्र खुशीचे, आनंदाची गाणी..." >>> या ओळी सर्वात विशेष.

अतिशय गोजिरवाणी कविता - प्रचंड आवडली .....

ती भुरकन जाते, आली तशीच उडूनी
अन् साठवते मी , आत-आत ती चिमणी>>>

व्वा

मस्तच.. नेहमीपेक्षा वेगळा प्रकार सुंदर हाताळलायेस.. अभिनंदन

सो क्युट.

वाह !
ही चिमणी अगदी आत आत स्पर्शून गेली !
कायम स्मरणात रहावी अशी गोड कविता !

(एक निरीक्षण. सुचवावं की सुचवू नये असं मनात येऊनही
वृत्त किँवा मात्रांच्या संख्येकडे दुर्लक्ष करून लिहितोय. या कवितेतल्या ज्या ओळी एक गुरू किंवा दोन लघुंनी सुरू होताहेत, त्या लयीत न अडखळता वाचता येताहेत. ज्या ओळी एका लघुने सुरू होताहेत , त्या वाचायला सुरूवात करताक्षणीच लय भंगते आहे. अशा ओळी खरं तर खूप कमी आहेत या कवितेत, या कवितेची अवीट गोडी आणखी वाढवण्यासाठी त्या ओळींची सुरूवातही एका गुरूने किंवा दोन लघुंनी करावी असं मला वाटतं. हे वै म आहे. कृ ग न.)

कशलं गोडेय

मस्तच..

सुंदर ... आवडली!

सुंदर!!........... खूप आवडली.

के. अंजलीशी सहमत.