ओढ

तिला घरट्याची ओढ
त्याचे कामाला जुंपणे.
तिचे मन तुटे तीळ,
दिस रिताच संपणे.

बाळ तान्हुला सोनुला,
घरभर शोधे फिरे.
बाबाच्या आठवाने,
तोही मनी हुरहुरे.

ती बाळास निजवे,
याची उद्याची तयारी.
याच्या वाटेकडे मन,
उगीचच भास होई.

बाळा बोलता येईना,
माये सांगता येईना,
भरल्या घरीदारी,
अश्रू ढाळता येईना.

असा कशाले जगतो,
कुणासाठी रे खपतो,
कुठल्या ध्येयामागे,
टाहो फोडुन धावतो.

दोन क्षण उगी व्हावे,
बाळ माये कुशी घ्यावे,
तुचि मांडल्या खेळात,
कधी जिंकावे हरावे,
कधी हरावे जिंकावे......

सचिन किनरे
१० जुलै २०१३.