पुन्हा पुन्हा मी भांग पाडतो
केस पांढरा तरी न लपतो
मनात अजुनी विशीतला मी
हा नालायक वय दाखवतो !
प्रवासात शेजारी माझ्या
असते जेव्हा सुंदर तरुणी
डोळ्यांवर गॉगल लावुन मी
चोरुन बघतो नजर फिरवुनी
संवादाच्या सुरुवातीला
तीही हसते, मीही हसतो
मग ती म्हणते 'अंकल' जेव्हा
सारा उत्साहच गळपटतो
मनात अजुनी विशीतला मी
केस पांढरा वय दाखवतो
फेसबूकवर चिकना मुखडा
मित्र विनंती मला पाठवे
जुन्या काळची अवखळ वृत्ती
क्षणात फिरुनी मनी जागवे
त्या ललनेशी चॅट कराया
असा उचंबळ दाटुन येतो
आणि तिचा संदेश वाचता
सुरुवातीला 'दादा' असतो !
मनात अजुनी विशीतला मी
केस पांढरा वय दाखवतो
किती जरी दिलफेक वागलो
जाणिव एकच मनात असते
गेले आता ते दिन गेले
फिरून त्यांचे येणे नसते
पिकल्या केसाला ना औषध
तरुण मनाला मी सावरतो
जरी उधळले मनात वारू
लगाम घालुन मी आवरतो
मनात अजुनी विशीतला मी
केस पांढरा वय दाखवतो..
....रसप....
१६ मे २०१३
http://www.ranjeetparadkar.com/2013/05/blog-post_16.html
डिस्क्लेमर: ही व्यथा माझी नसून हा दुसर्यांच्या हृदयाच्या चुकल्या ठोक्यांचा हिशेब लावायचा प्रयत्न केला आहे!
जबरी ...... लई भारी ......
जबरी ...... लई भारी ......
जबराट !!! जाम मजा
जबराट !!!
जाम मजा आली

________________
तरी तू नशीबवानय्स रे बाबा आमच्याकडे तर विमानतळ तयार झालय
छान
छान
व्वा ! रणजित, वार्धक्याकडे
व्वा ! रणजित, वार्धक्याकडे झुकणार्यांची व्यथा मस्त मांडल्येस.
बर्याच लोकांना फार छळतात हे पांढरे केस.
(अवांतर : या बर्याच लोकांमधे मी नाही...... माझी केस वेगळी आहे..... :))
व्वा , व्वा... छान हं...
व्वा , व्वा... छान हं...
बहोत खूब...
बहोत खूब...
कलप करत जावे पुन्हा आरशात
कलप करत जावे
पुन्हा आरशात पहावे
मुखी रोज म्हणावे
गेले ते दीन गेले (पांढर्या केसांचे)
कलप करत जावे पुन्हा आरशात
कलप करत जावे
पुन्हा आरशात पहावे
मुखी रोज म्हणावे
गेले ते दीन गेले (पांढर्या केसांचे)
मस्त !!
मस्त !!
भारीच!!!
भारीच!!!
ब्येस कविता रसपभाऊ...! आमच्या
ब्येस कविता रसपभाऊ...!
आमच्या दोन ओळी येथे अर्पण!!
लाईन मारण्या जातो मी पण
केस पांढरा कडमडतो....
डिप्रेस होतसे फारच मन अन्
मी असंबद्धसा बडबडतो....!
कधी तिला कळणार कळेना
माझी येगळी आहे 'केस'
डिवचित आणि चिडवीत जाते..
पांढरा पाहूनी माझा केस..!!!
>> तरी तू नशीबवानय्स रे बाबा आमच्याकडे तर
विमानतळ तयार झालय<<
माझ्याही २ ओळी त्या केसावरी
माझ्याही २ ओळी
त्या केसावरी लावता कलप जरी
मधे मधे 'तो' ना लपतो
एकेक जरी ही बट रंगविली
तरीही अवेळीच तो फडफडतो
कितीही रंगवा, जपा न दिसण्या
त्याला कुठे रंगाची चिंता
मूळ रुप घेतले पांढरेच त्याने
जिव गेला तरी तो ना जातो!!
वाह सुशांतभौ अन् आदिती ताई...
वाह सुशांतभौ अन् आदिती ताई...
___/\___
___/\___
तो केस पांढरा ...
तो केस पांढरा ...
फारच छान काव्य
फारच छान काव्य
(No subject)