द एक्स्ट्रॉ मॅरायटल - प्रेमा कतलानी

बेफिकिरजी,
भन्नाट लेख ,शेवटपर्यंत ससंपेन्स टिकवुन ठेवलात !
यावरुन पाऊस हा भल्याभल्यांना पाणी पाजतो असे म्हणता येईल ..!

शेवटी खुप वेळा संधी येऊन देखील आपणच मागे पडलेलो असतो ..

अत्तापर्यंतच्या लेखनातल्या तुमच्या सर्वच स्त्री प्रतिमा , तसेच स्त्रीविषयक दृष्टीकोन मला का खटकत आलाय हे या वाक्यातील "मला स्त्रीचे आकर्षण, भीती आणि कीव एकाचवेळी वाटते. स्त्रीलाही पुरुषांचे आकर्षण, भीती आणि दुर्दैवाने उगाचच दरारा वाटत असतो "
'कीव' या शब्दावरून लक्षात आले.
याबाबत थोडे अजुन स्पष्टी. केलेत तर समजुन घेण्यास फायदा होईल :
बायकांची 'कीव' का वाटते ????
१. केवळ 'बाई' आहे म्हणुनच बाईची कीव वाटते ?? ( यात अगदी इंदीरा गांधी , मेधा पाटकर ई . सामाजिकदृष्ट्या यशस्वी बायका पण का )
२. का फक्त गरीब, असहाय्य बायकांचीच कीव वाटते ? ( जर तुम्ही सिंधुताई सकपाळ सिनेमा बघितला असेल तर त्यांचीही तुम्हाला कीव वाटली का? )
३. का गरीब व त्यामुळे लैंगिक शोषणाला बळी पडणार्‍या ( जसे की वैश्या ई) बायकांची ??

जर मुद्दे २,३ मुळे बायकांची कीव वाटत असेल तर तेच भोग काही पुरुषांच्याही वाट्याला येतात त्यांचीही तुम्हाला 'कीव' वाटते का ??
जसे लहानपणी लै. अत्याचाराला बळी पडलेले मुलगे, जबरद्स्तीने हिजडे बनवले गेलेले पुरुष , अतिशय हलाकीत जिवन जगणारे पुरुष

बरे नशिबाने ज्यांच्या वाट्याला भोग येतात ते सोडून स्वतःहुन आपत्ती ओढवून घेणार्‍यांची कीव येते का? जसे व्यसनाधीन पुरुष जे स्वतःचे सगळे आयुष्यच हरवून बसतात ?

आणि प्रत्येक बाईला प्रत्येक पुरुषाचा 'दरारा'च वाटतो असे तुम्हाला वाटते का? असे असेल तर ते फारच हास्यास्पद आहे. किन्वा तुमच्या वर्तुळात फक्त अशाच स्त्रिया आल्या असतील असे वाटते.
मी हा प्रतिसाद अतिशय प्रामाणिक पणे लिहिला आहे. केवळ विरोध करण्यासाठी नव्हे. पण एकंदरीत तुमच्या आणि त्याआधीच्या जनरेशनच्या बहुतेक पुरुषांची मानसिकता थोड्याफार प्रमाणात अशीच दिसून येते.

मला तरी ओळखीतल्या कोणाही बाईची कधीच कीव वाटली नाही. अगदी आमच्या भांडीवालीची सुद्धा. एकटीच्या जीवावर काम करून तिने घर संभाळले , मुलीचे लग्न करून दिले आणि नवरा मात्र दारू पिऊन पिऊन मेला. तो अतिशय माजात आणि आरामात जगलाही असेल आणि तिने फार शारीरिक कष्ट केलेही असतील. तरीही मला त्याचीच कीव वाटते. स्त्रीला अनेक शारीरिक , मानसिक यातनातून जायला लागते पण अखेर तिला खंबीरपणे जगावेच लागते. पण अनेक पुरुषाचे आयुष्य मात्र या निष्फळ अहंकाराच्या भोवती वाया जाते. आणि त्यांच्या मुलांना त्याचे वाईट परीणाम सोसावे लागतात.

अर्थात माझ्या प्रतिसादाने तुमचे विचार बदलणार नाहीत किंवा तुमच्या मनावरचा पुरुषी अहंगडाचा पडदा हटणार नाही. तरीही इथे हे लिहायचे कारण इतकेच की तुमच्या प्रत्येक लिखाणात कधी उघडपणे , कधी सुप्तपणे , मला काय खटकट होते ते इथे स्पष्ट झाले.

हे काही प्रश्न राहिले होते वरती द्यायचे --
१. तुमच्याकडे वैषयिक दृष्ट्रीने पहाणर्‍या ( तुमच्या मते विबासं ठेवणार्‍या ) स्त्रियांची फक्त कीव वाटते का? आणि त्या स्त्रियांना तुमचा दरारा वाटतो ??
२. तुमच्या बायकोचीही कीव वाटते का ? ( संबंध वैवाहिक असले तरी 'रोल' तोच ) आणि त्यांना तुमचा दरारा वाटतो ??

कोणतेही प्रेमसंबन्ध हे मैत्रीपुर्ण नात्यावर टिकून असत्तात/असावे , असा माझा समज / अपेक्षा होती. त्यात जर कीव , दरारा अशा भावनांचा अंतर्भाव असेल तर त्यांना प्रेमसंबंध म्हणणे अवघड आहे.

रच्याकने , नशीब तुमचे की ती प्रेमा चोरांची साथेदार वगैरे नव्हती , नाहितर दिल चाहता है मधल्या सैफ सारखी अवस्था झाली असती तुमची आणि तिला तुमची किव पण नसती आली

डेलिया, मला तुमचा प्रतिसाद अतिशय आवडला! खरंच कीव हा शब्द ह्या लेखात आलाय हे वाचण्याच्या ओघात लक्षात आलेच नाही... का बरं कीव वाटते बेफिकीरजी तुम्हाला स्त्रीयांची? आणि प्रत्येक स्त्रीला पुरुषाचा दरारा वाटेलच असे नाही... संकटात सापडलेल्या, कुठल्यातरी आजाराने जर्जर झालेल्या व्यक्तीची सुद्धा आपल्याला दयाच येते मग ती स्त्री असो वा पुरुष... कीव येत नाही! कीव हे दया ह्या शब्दाचे फार नकारात्मक रुप आहे. त्यात एक प्रकारची तुच्छतेची भावना आहे...

तसेच एखाद्या जबाबदारीच्या पदावर असलेल्या, जसे पोलिस, बॉस, शिक्षक इ. व्यक्तीचा जर ते स्वतः शिस्तप्रिय असतील आणि शिस्तीची अपेक्षा ठेवत कडक धोरण राबवत असतील तर त्यांचा, मग ते स्त्री असो की पुरुष आपल्याला दरारा वाटतो.

कीव आणि दरारा दोन्ही लिंगसापेक्ष भावना नाहीत तसेच तुम्हाला स्त्रीयांची भीती वाटते हे ठीक, पण सरसकट सर्व 'स्त्रीयांना पुरुषांची भीती वाटत असते', हेही विधान पटले नाही...

हा मुद्दा लक्षात आणून दिल्याबद्दल धन्यवाद डेलिया

धन्यवाद सानी !!

सानी , तुम्ही सायकॉलॉजी या विषयाशी संबंधित अहात म्हणुन विचारते , पुरुषांच्या अशा मानसिकतेमागचे कारण काय असावे? माझ्यामते घरातील पुरुषांचे/वडलांचे घरातील बायकांबरोबरचे / आईबरोबरचे वागणे याला काराणीभूत ठरत असावे. जी लहान मुले पहिल्यापासून अशा प्रकारच्या वातावरणात वाढतात त्यांच्या मनात स्त्रीचे दुय्यम स्थान कळत नकळत पणे ठसलेले असते असे वाटते. मी असे अनेक पुरुष प्रत्यक्षात पाहिले आहेत जे बायकांना कळत नकळत , केवळ 'बाई' म्हणुन कमी पणाची वागणुक देतात. त्यापैकी ज्यांच्या घराची मला माहिती आहे त्या बहुतेक घरात गृहीणीला अतिशय हीन स्थान दिले जात होते.

इथे बेफिकीर अभिमानाने त्यांच्या ( त्यांच्या मते ) विबासं विषयी सांगतात. हे सर्व नैसर्गिक आहे आणि होणारच असेही म्हणतात. हे मी मान्य करते. यात मला खरेच काही आक्षेप नाही.

पण त्याच वेळी ज्या दुसर्‍या स्त्रीने यात भाग घेतलाय तिच्याविषयी त्यांच्या मनात आदर नक्कीच नाही. फार तुच्छतेची भावना दिसते. कमीत कमी मला तरी ती तशीच जाणवते. हे मला फार खटकते. त्या स्त्रीचा होणारा अपमान , हा मीही एक स्त्री असल्याने मला खटकतो.
त्या स्त्रीच्या ( प्रेमा म्हणा किन्वा मागे एकदा त्यांनी कोणा एका स्त्रीला कपडे बदलताना चोरून पाहिले असे लिहिले होते ती स्त्री घ्या ) जागी त्यांची बहिण , पत्नी , आई असेल तर ते असे लिहू शकतील का ? लिहितील का ?
किंवा उद्या कोणा तिसर्‍या माणसाने त्यांच्या बहिणी/ पत्नी / आई विषयी असे लेखन केले तर ते शांतपणे वाचू शकतील ? जर या बायकांविषयी ते असे जाहिरपणे लिहू शकणार नाहीत, वाचू शकणार नाहीत तर कोणा एका 'प्रेमा' बद्दल का लिहावे ? आणि स्वतःला बेफिकीर म्हणवुन घ्यावे ??

केवळ विबासं बद्दल लिहिलेय म्हणुन आवडले नाही असे अजीबात नाही. असा गैरसमज कृपा करून इथे कोणी करून घेउ नये. पण केवळ स्वतःची फुशारकी आणि दुसर्‍याची नालस्ती करणारे जर लिखाण असेल तर नक्कीच ते खटकते. विबासं जरी असले तरी ती दुसरी 'स्त्री' प्रथम माणुस आहे, तिच्याही काही भावना आहेत हे लक्षात घ्या. she deserves some respect as a human being.
मला जे म्हणायचेय ते समजण्यासाठी Mr. & Mrs. Ayer आणि रीटा वेलणकर हे दोन पिक्चर पहा. दोन्हीमधे फारच सुंदर रीतीने गोष्ट मांडली आहे. दोघांना योग्य न्याय, आदर देऊन जर कोणी काही लिहिले , तर त्यात आक्षेप घेण्यासारखे काहीच नाही.
बाकी ज्याची त्याची मर्जी.

"Frailty, thy name is woman."----Hamlet----William Shakespeare

श्शी ! डिसगस्टींङ ! मलातर शेक्स्पीयरचीच कीव वाटते ! किती तो पुरुशी अहंगंड !
अर्थात माझ्या प्रतिसादाने शेक्स्पीयरचे विचार बदलणार नाहीत किंवा शेक्स्पीयरच्या मनावरचा पुरुषी अहंगडाचा पडदा हटणार नाही.

( अवांतर प्रतिसादाबद्दल क्षमस्व )

शेकस्पिअरने हॅम्लेट स्वतःच्या आयुष्यावर लिवले होते की काय??? मला इतके दिवस वाटत होते की ते काल्पनिक आहे, तो केवळ एक पात्र रंगवतो आहे आणि तसे त्याचे वैयक्तिक मत नसेलही. ऐतेन
अतिअवांतर प्रतिसादाबद्द्ल अजिबात क्षमस्व नाही, कारण माझ्या प्रतिसादाने बाकी काही बदलले नाही तरी निदान या लेखाचा टीआरपी वाढलाच की!!!

द एक्स्ट्रॉ मॅरायटल - प्रेमा कतलानी हे ललित आहे ...कन्फेशन नाही ....यात बराच ...कल्पनाविलास आहे ...असणार ..., अहो , साहित्यिक जेव्हा साहित्यात " मी " वापरतो तेव्हा तो कथेतला ...काल्पनिक मी असतो ... लेखत अन तो " मी " एकच असेल असे नाही ..
.
शिवाय " कोणताही कल्पना विलास न करता केवळ अनुभव लिहायला बेफीकीर समीक्षक / पत्रकार नाहीत "

आगावा

ही तर अजूनच मजा आहे! म्हंजे असं की स्वानुभव म्हणून टीका झाली की कल्पनाविलास आणि कल्पनाविलास म्हणून कमी लेखले की स्वानुभव, बहोत खुब!!!
ल्हानपणी गावाकडे या बोटावरची थुंकी त्या बोटावर नेण्याची एक जादू असे तिचा आविष्कार फारा दिवसांनी बघायला मिळाला!

आगावा पण हे काही जणांनाच कसं काय जमतं रे बुवा?

सानी , तुम्ही सायकॉलॉजी या विषयाशी संबंधित अहात म्हणुन विचारते , पुरुषांच्या अशा मानसिकतेमागचे कारण काय असावे? माझ्यामते घरातील पुरुषांचे/वडलांचे घरातील बायकांबरोबरचे / आईबरोबरचे वागणे याला काराणीभूत ठरत असावे. जी लहान मुले पहिल्यापासून अशा प्रकारच्या वातावरणात वाढतात त्यांच्या मनात स्त्रीचे दुय्यम स्थान कळत नकळत पणे ठसलेले असते असे वाटते. मी असे अनेक पुरुष प्रत्यक्षात पाहिले आहेत जे बायकांना कळत नकळत , केवळ 'बाई' म्हणुन कमी पणाची वागणुक देतात. त्यापैकी ज्यांच्या घराची मला माहिती आहे त्या बहुतेक घरात गृहीणीला अतिशय हीन स्थान दिले जात होते.>>>
डेलिया, तुम्ही मला प्रश्न विचारलात, आणि तुम्हीच त्याचे छान उत्तरही दिले आहे... मी स्त्रीमुक्तीच्या धाग्यावर ह्या प्रश्नाचे उत्तर दिले आहे. ते तुम्ही वाचले नसल्यास ही त्याची लिंक.

डेलिया, तुमचा दुसरा मुद्दा: ते कपडे बदलतांना स्त्रीला पाहण्याचा... अर्थातच अशी परिस्थिती कोणी पुरुष आपल्या आई, बहिण, पत्नीवर आल्याचे लिहू, वाचू किंवा कल्पना करुच शकत नाही आणि करत असेल तर त्याला अ‍ॅबनॉर्मलच म्हणावे लागेल... तुम्ही ज्या कथेविषयी बोलत आहात, त्या काल्पनिक कथेतल्या- 'ऑल्ड मंक लार्ज' कादंबरीतल्या नायकाचे नैतिक अधःपतन कसे झाले, हेच त्यात मांडलेले आहे. तुम्ही जर परत तो प्रसंग वाचायचा प्रयत्न केलात तर ते तुम्हालाही जाणवेल. त्या नायकाने जे केले, ते त्या कथेत अजिबात समर्थनीय पद्धतीने मांडलेले नाही. आत्मानंदला आपल्या वागणुकीचा किती तीव्र पश्चाताप झाला हेच पुढे लिहिलेय आणि तेच लक्षात रहाते... शिवाय त्यात ज्या स्त्रीला तो पहातो, ती त्यावेळी आत्महत्या करत असते आणि सगळा आरोप त्याच्यावर जाणार असतो ह्या विचाराने तर असे काही चुकूनही करु नये हाच विचार विकृत विचार करणार्‍या आणि तशी कृती करणार्‍यांच्या मनात येऊ शकतो!

बाकी तुम्ही म्हणता ते केवळ स्वतःची फुशारकी आणि दुसर्‍याची नालस्ती करणारे जर लिखाण असेल तर नक्कीच ते खटकते. विबासं जरी असले तरी ती दुसरी 'स्त्री' प्रथम माणुस आहे, तिच्याही काही भावना आहेत हे लक्षात घ्या. she deserves some respect as a human being.>>> एकदम मान्य! कोणीही ह्या बाबतीत कायम विचार करावा...

"आपण पुरुषाला पुरुष म्हणतो हीच चूक आहे. स्त्रीने निर्मिलेला आणि स्त्रीला प्राप्त करण्याची आकांक्षा बाळगणारा व त्याचबरोबर स्वतःसाठी सर्व प्रकारची भौतिक, अध्यात्मिक वगैरे सुखे मिळवण्याचा प्रयत्न करणारा व स्त्रीला प्रजनन करण्यास सहाय्यकारक ठरणारा दुराभिमानी माणूस! एवढे दर वेळेस बोलायचा कंटाळा म्हणून पुरुष म्हणायचे! "

पटले. पण शेवटी हे सहजीवन आहे. नाही का ?

मंदार जोशींप्रमाणेच टायटल आणि कथा यात गोंधळल्यासारखं झालं.

छानच्........बेफिजी तसे फार छान आणि प्रामाणिक भावना पोहचवता तुम्ही तुमच्या लिखाणातुन, खरे तर सगळ्यांकडेच असतात त्या पण त्या पण उघडपणे आणि प्रामाणिक पणे मांडण्याचे औदार्य फार कमी लेखकामध्ये असते.........आणि तुमच्यासारख्या "बेफिकीर" यांनी का तमा बाळगावी कुणाची...................मस्त लिहिता तुम्ही लिहीत रहा असेच..........

नी;शब्द झालो.

जरा स्पष्टच लिहितो, तुम्ही मनाला लावून घेणार नाहीत अशी अशा आहे.

तुमचे सर्वच लेख मी वाचतो(गझल वगळता, एकदा प्रयत्न केला पण झेपली नाही गझल, पुन्हा त्या वाटेला गेलो नाही), मला तुमची लेखनशैली खूप आवडते. खूप ओघवती भाषा आहे तुमची, लेखासोबत मीसुद्धा वाहवत जातो आणि लेख संपल्यावरच पुन्हा वास्तवात येतो.

पण हा लेख वाचून निराशा झाली, अतिशय पांचट लेख वाटला, खूपच पाल्हाळ लावला होतं, एवढं पाणी तर राजवाडेही एल्दुगो मध्ये घालत नाहीत. कंटेन्ट खूपच कमी होता.

थोडंसं तुमच्याविषयी, स्वतःच्या चुकीच्या(अर्थात काही लोकांना ते चुकीचे आहे असे वाटणार नाही) गोष्टींचे समर्थन करतानाही, मी कसा चांगला आहे असं तुम्हाला सांगायचं असावे असे वाटते. राहून राहून असे वाटते कि हा लेख लिहिताना तुमचे मन तुम्हाला खात असावे. एखादी गोष्ट करू नये असे मन सांगते पण शरीर मनाविरुध्द काहीतरी करायला प्रवृत्त करते, आणि नंतर आपला आपल्याला वाईट वाटते, असं काहीसा. हा लेख लिहिताना तुम्ही भावनिक झाला होता का? लेखात खूप ठिकाणी "मी" स्पष्टपणे जाणवतो.

असो लोभ असावा, चू भू द्या घ्या.

बेफिकीर जी खर सांगू का मी तुमच लिखाण गेली दोन वर्षे वाचतो आहे. मायबोलीचा सभासद न होता. पहिल्यांदा छान वाटायचं तुमच लिखाण पण आता तुमच्या लिखाणामध्ये तोच तोच पणा जाणवत राहतो. म्हणजे एकंदरच तुमचे ललित या भागात प्रसिद्ध होणारे लेख "बाई, सेक्स आणि तुम्ही" याच प्रकरणात मोडणारे असतात. म्हणजे कितीहि तुम्ही ते कविता किवा चारोळ्या लेख मध्ये घातल्यात तरीही तुमचे ललित लेख त्याच अनुषंगाने जातात. म्हणजे हा ज्याचा त्याचा प्रश्न कि कोणी काय लिहावे पण तुमच्याकडे इतर विषयांवर लिहिण्याची प्रतिभा असताना सुद्धा अस का होत हा प्रश्न पडला म्हणून. प्रतिक्रियेबद्दल क्षमस्व. कोणाला दुखविण्याचा हेतू नाही पण असा वाटल म्हणून लिहील.

सुवर्णकालारंभ स्मरणरंजन

आजच हा लेख वाचला
(अर्थात बेफीजींचे या सीरीजचे धागे मी क्लिक करतो तेच मुळी त्या एका शेरासाठी )

सुरुवातीला दुसर्‍याच परिच्छेदात समजले की ह्यात बरच पाल्हाळ असणार ...मला त्या प्रेमा कतलानी बद्दल तिच्या व्यक्तित्वा बद्दल व्यक्तिमत्त्वाबद्दल अजून सविस्तर लिहिलेले आवडले असते जसे बेफीजींच्या इतर मैत्रिणीबद्दल ते लिहितात यात तसे काहीच नव्हते त्यामुळे आधी निराश झालेलो

मग प्रतिसादवाचन सुरू झाले स्रीवर्गाची लेखाबाबत नाराजी काय आहे ते समजले
वर कुणीतरी म्हटले आहे की सस्पें स कॅरी केला आहे वगैरे व ते वाचून विचारात पडलो ते विचार असे .....

१) एकतर असे आहे की जीघटना घडली ती शीर्शकात एकाच वाक्यात दिली आहे व ती कोण होती तिचे नावही सांगीतले आहे बाकीचे नाट्य रंगवून न सांगता अगदी वेगळी स्टाईल वापरली आहे की विषय व्यवस्थित भरकटवू द्यायचा मुद्दा येवू द्यायचाच नाही ...सांगायचे तर आहेच पण काय सांगू कसे सांगू असे झाले की पुरुष असे भलते सलते विषय काढत राहतात जे काय बोलायचे त्याचा रोख कायम ठेवून मुद्दे अनाकलनीय पद्धतीने व्यवस्थित झुलवत ठेवतात (ह्याला पुरुष् लज्जा असेही म्हणता येईल हवेतर !! ..)व मनातल्या मनात मात्र सगळे बोलून घेतात तसा प्रकार ह्या लेखात केला गेलाय ही प्रतिभा आहे !!

ह्य हाताळणीला मनातले मांडे मनात असे म्हणता येईल !!!

२) स्त्रीजातीबद्दलचीच जर आक्षेपार्ह विधाने दिसत असतील तर वाचकांनी पुरुष ह्या शब्दाची लेखकाने केली;ली व्याख्याही वाचावी ....आई ह्या नात्याबद्दल काय म्हटले आहे तेही पहावे बाकी नैतिकता संस्कार स्वभाव असे अनेक मुद्दे हाताळून लेखकास आपण काय लिहित आहोत का लिहीत आहोइत व हे प्रसिद्ध करू काय होणार आहे ते पक्की माहीत आहे हे लक्ख्ख दिसते आहे

तरीही लेखकाने जे जे आक्षेपार्ह स्त्रीयांप्रती निंदेचे लिहिले आहे ते तसे अजिबातच नाही हे , मग ते काय आहे हे ...मला माझाच एक शेर अत्ता आठवला त्यावरून समजले !!!

मला माहीत असते विठ्ठला तू स्तुत्य असल्याचे
तुला बदनाम करतो मी स्वतःला निंदण्यासाठी

बाकी जरी बेफीजींनी काहीच्या काही व काहीबाही अश्याप्रकारच्या वाक्यांनी हा लेख "सजवला" असला तरी मनात काही ही पाप , हीन हेतू न ठेवता असे केलेय हे दिसते आहे

आता हा हटके लेख मला फारच आवडू लागलाय ....शेवटचा शेर तर छानच आहे

तरीही त्या कतलानी बद्दल जरा अजून अंबट चिंबट अजून आले असते तर...... (तेवढ्या फक्त स्ट्रॅप्स पाहून माझं भागत नाहीये हो!!!)

असो !!!

कदाचित मला समजला नसेल पण विस्कळीत वाटला. मध्येच मायबोली प्रशासन, वाचक वगैरे उगाच आले. अधिक खुलवता आलं असतं... शारीरीक आकर्षणचं उथळ आणि शॄंगारीक लेखन यात बरिच गल्लत होतेय का?

असो. मी बेफिकिर यांचं लेखनावर टीका करण्याइतका मोठा नाही, तरि खटकलं ते लिहावं वाटलं. शेवटी त्यांचे लेखन मलाही आवडतं.

प्रेमा कतलानी....पुण्यापर्यंत फियाटमध्येच.....
बेफी स्वतःच्या भितीला संस्कार म्हणतात हे सत्य आपल्याला कीतव्या वर्षी उमगले. ख्याख्याख्याख्या(हसण्याचे विशेषण)

>> तरीही त्या कतलानी बद्दल जरा अजून अंबट चिंबट अजून आले असते तर...... (तेवढ्या फक्त स्ट्रॅप्स पाहून माझं भागत नाहीये हो!!!) >>

अय्ययो वैभव वसंतराव कु...काका , मग चिंचा , आवळे खा की.
अजूनच आंबट चिंबट हवे असेल तर बाकी साईट्स आहेत की वो , मायबोली सारख्या सात्विक सोज्वळ साईटीवर कशाला यावं म्हंते मी !

उर्मी ,त्या वैवकुंना सात्विक शृंगारवाचन जास्त आवडत असावे.

सात्विक शृंगारवाचनच्या गप्पा माझ्याबरोबर प्लीज कुणी मारू नका आता ......नाहीतर माझे काहीच्या काही शेर सुरू होतील तुम्हाला ते मुकाट ऐकावेही लागतील

उदा:

बामनी डो़क्यात माझ्या , शायरीची म्हैस व्याली
मी विटेवर एक हेला पाहिला होता उभेला ................~वैवकु

धन्स !!

_______________________________________
अत्यंत महत्त्वाचे :अय्ययो वैभव वसंतराव कु...काका , मग चिंचा , आवळे खा की.<<<<

एकतर मी "काका" नाही हे आधीच सांगून ठेवतो....

चिंचांचा विषय काढलात म्हणून एक शेर आठवला (हाही नियमानुसार माझाचय ..अँटीमीटर नाराज होवू नयेत :फिदी:)

वयानेच केले कडूश्या जिभेचे
तशी चिंच नाही तसे बोर नाही ........~वैवकु

>> सात्विक शृंगारवाचन >> अँटीमॅटर लय भारी

एकतर मी "काका" नाही हे आधीच सांगून ठेवतो.... >> मग -हायलं .' काका ' शब्द बिनशर्त मागे
घेत आहे.

स्त्रीने निर्मिलेला आणि स्त्रीला प्राप्त करण्याची आकांक्षा बाळगणारा व त्याचबरोबर स्वतःसाठी सर्व प्रकारची भौतिक, अध्यात्मिक वगैरे सुखे मिळवण्याचा प्रयत्न करणारा व स्त्रीला प्रजनन करण्यास सहाय्यकारक ठरणारा दुराभिमानी माणूस! एवढे दर वेळेस बोलायचा कंटाळा म्हणून पुरुष म्हणायचे!
>>>>> Apratim!!!

Aani kharach he lihaNyas Dhadas lagata.... Durdevane te majhyat nahi...

aapala,
(Dhadas Nasalela) Vishubhau