गव्हाची खीर- हुग्गी

मी मराठी माध्यमात शिकले असले, मराठी वातावरणात वाढले असले तरीही माझी मातृभाषा कन्नड आहे. शिवाय घरात कन्नड-मराठी वातावरण असल्याने पदार्थही कर्नाटक स्टाईलने केले जातात. महाराष्ट्र-कर्नाटक- कोल्हापूरच्या सीमावर्ती भागांमध्ये विशेषतः कर्नाटकात या हुग्गीला एक महत्त्वाचं स्थान आहे. लिंगायतांच्या घरांमधली लग्नं हुग्गीशिवाय पूर्ण होत नाहीत. पंगतीत पत्रावळीवर हुग्गी, त्यावर तुपाची धार, भात, आमटी आणि वांग्याची भाजी हा बेत केला नाही तर लग्न अपूर्ण राहिल्यासारखं अनेकांना वाटतं.

हुग्गी -
साहित्य-
१०० ग्रॅम खपली गहू (हे गहू खिरीचे म्हणून वेगळे असतात. ते थोडे महागही असतात. मुंबईत ते मिळत नाहीत. )
५० ग्रॅम गूळ
सुक्या खोबर्‍याचा तुकडा
सुंठ
वेलची, मनुके, काजू (इच्छा असल्यास)

कृती
खपली गहू आदल्या रात्री नीट धुवून भिजत ठेवावेत. सकाळी कुकरला चांगल्या तीन-चार शिट्ट्या काढून शिजवून घ्यावेत. (हे गहू कडक असतात. त्यामुळे शिजायला वेळ लागतो. ) मग कुकर उघडून त्यातच किंवा साहित्य दुसर्‍या भांड्यात घेऊन त्यात गूळ घालावा. हा गूळ चांगला घोटवून घ्यावा. ताक करण्याची रवी किंवा पावभाजीचा स्मॅशर याच्यासाठी वापरता येईल. सुंठीची पावडर करून (ही हल्ली बाजारात तयार मिळते. बेडेकरांची उत्तम) ती घालावी. मनुके, काजू घालायचे असल्यास ते घालावेत. सुकं खोबरं किसून तेही त्यात घालावं. चांगली शिजली, गूळ मुरला की गॅस बंद करावा.

या खिरीत खरंतर दूध घालत नाहीत. पण घालायचे असल्यास खीर थोडी कोमट झाल्यावर त्यात कोमटच दूध घालावे. गरम खिरीत ते घातल्यास गुळामुळे फुटू शकतं. पूर्ण खीर खराब होऊ शकते. किंवा ताटात घेतल्यावरही दूध घालता येईल.

हुग्गी थोडी घट्टच असते. कर्नाटकात तिला पूर्णअन्नाचा दर्जा आहे.