Submitted by चाऊ on 27 December, 2010 - 10:16
सिनेमाची तिकिटे चढत्या भावानीही संपतात
रस्त्यावर सोनारांची दुकानं रोजच वाढतात
हॉटेलात सुटीला जेवा-खायला जागा नाही
तरीही म्हणायचं, काय ही महागाई !
कांदा झाला शंभर तरी खायचा सोडणार नाही
शाळेची फ़ी लाखभर, मग काय झालं भाई?
वर पैसे खर्चून क्लासला घालायची घाई
तरीही म्हणायचं, काय ही महागाई !
मॉल, उघडून तोंड म्हणतो एक नको चार घ्या
शेजार्याचं घर कसं, त्याहुन छान घ्या
तीन वर्ष झाली फ़र्नीचरला, तसाच कसा राहू?
तरीही म्हणायचं, काय ही महागाई !
गरज असो वा नसो, गाडी घेतलीच पाहीजे
लागला सेल, गेलं, साडी घेतलीच पाहीजे
सुट नाही, निदान चांगला कुडता तरी घेई
तरीही म्हणायचं, काय ही महागाई !
पुर्वी, लग्न-समारंभालाच घर रंगवल जायचं
दोन जोडी कपड्यात, वर्ष सहज कटायचं
आता, कपाटं कमी पडतात, कपडे कुठे ठेवायचे बाई!
तरीही म्हणायचं, काय ही महागाई !
गुलमोहर:
शेअर करा
मस्त महागाई वर्णन....
मस्त महागाई वर्णन....
व्वा क्या बात है !! मस्त सहज
व्वा क्या बात है !! मस्त सहज शैलीत आणि नेमका मांड्ला आहे विषय
महागाई आणि खर्च करायची
महागाई आणि खर्च करायची प्रवृत्ती यातली विसंगती चांगली टिपली आहे.
धन्यवाद
धन्यवाद
मस्त
मस्त
छानच
छानच
ग्रेट ! -हरीश
ग्रेट !
-हरीश
महंगाई डायन ! छान आहे कविता
महंगाई डायन !
छान आहे कविता ! फक्त एका कडव्यात घसरली आहे ! तेवढं बदलता येतं का बघा !
वाह, मस्त आहे , आवडली
वाह, मस्त आहे , आवडली