तारीख मृत्यूची कळाली काल चौघांना जशी

छान लिहिलेय

याच्यापुढे पाठीवरी फिरणार नाही हात तो
मी काल त्या हातावरी ही पाठ माझी घासली

जी घ्यायची अंगावरी, हातास जेव्हा लागली
आश्चर्य की ती शालही आईप्रमाणे भासली

खुप विचित्र फेज आहे ही..मी अगदी यातूनच गेलीए ३ वर्षांपूर्वी..आई ज्यांच्याकडे आहे ते लोक नशीबवान वाटतात मला..
हे ही दिवस जातील..पण तोवर खुप काही बदललेलं असेल...तुम्हाला देव शक्ती देवो सगळं सहन करण्याची..

काय लिहावे सुचतच नाही......!!!!!

नकाहो अस न्हणू,
काहिहि सुचत नाहिये, काय म्हणावे.... आणि मि एतका लहान आहे कि काय करावे/म्हणावे/बोलावे हेच सुचत नाहि.

काळजी घ्या.......

स्पीचलेस होणे म्हणजे काय ते ही गझल वाचून परत एकदा अनुभवले.

ईश्वर तुम्हाला प्रचंड मानसिक सामर्थ्य देवो!!

तुमच्या आईला माझं आयुष्य लाभो.
ईश्वर तुम्हास बळ देवो.

डोळ्यात पाणी आलय्..स्पष्ट दिसत नाहीये..

सगळ्यांना अनुमोदन.

बापरे.... बेफिकीरजी... काळजी घ्या, इतकेच म्हणेन... सगळ्यांना अनुमोदन माझेही...

ईतक होऊनहि तुम्हास सुचलेल्या ह्या ओळि मझ्या काळजाच्या अगदि जवळ असतिल, सदैव.
तुम्हि काळजि घ्या स्वताचि आणि तुमच्या घरच्यांचि,

परत परत वाचतोय..
तारीख मृत्यूची कळाली काल चौघांना जशी
आम्हा तिघांना स्पर्शुनी आई कशीशी हासली >>> माझ्या स्वर्गिय 'आजि' चि आठवण झालि, आणि तो प्रसंग डोळ्यासमोर ऊभा राहिला.

अगदी नि:शब्द झालीये....काटा आणला प्रत्येक शेराने अंगावर!! काळजी घ्या..देव तुम्हाला सगळ्यातुन सावरण्याचं बळ देवो!

.....!!!

सगळ्यांना अनुमोदन..:(
काळजी घ्या..

माफ करा...पण्....मला काहीही नाही बोलता येत नी लिहीताही.......

सावरी

काळजी घ्या.

मरे एक त्याचा दूजा शोक वाहे..
अकस्मात तोही पुढे जात आहे !

अजून काय बोलू?

बाकी सगळ्यान्ना अनुमोदन आहेच !

- परीक्षित

अप्रतिम...

सगळ्यांना अनुमोदन..
देव तुम्हाला सगळ्यातुन सावरण्याचं बळ देवो!

रड्वलं बेफिकीरजी तुम्ही

सगळ्यांना अनुमोदन.....
काळजी घ्या...

बेफिकीर: कवितेत तुमच्या भावना स्पष्ट होत आहेत्...पण

बेफिकर होउन जगा आयुष्य आणखी वाढेल आईचंही आणि तुमचंही टेंशन घ्याल तर अजून टेंशनच होईल ना..? नाव दीलं आहे त्या प्रमाणे जगण्याची आताची हीच ति वेळ आहे....
आईची काळजि घ्या...आता थोडी जास्तच
आण्खि काय बोलु...

मी वेगळा माणूस हे मानून मी मिरवायचो
ही निर्मिती आई तुझी जी आजवर जोपासली

>>>>>>> बेफिकीरजी, रडवलंत हो ..... खरचं फारच कठीण काळ. तुमच्या मनात किती कल्लोळ होत असेल.

पण तरीही 'जे आधी उगवले, ते आधी चालले' हा सृष्टीचा नियमच आहे ना! विचार करा जर हा क्रम उलट झाला तर अधिकच बिकट परिस्थिती होते .......

मिळेल तो क्षण आईसोबत घालवा. आठवणीपण आधार देतात आणि देतील.

काळजी घ्या आईची आणि घरातल्या सगळ्याची.....
आई बरोबर जास्त वेळ घालवा आणि तिला आवडणारी प्रत्येक गोष्ट करयाचा प्रामणिक प्रयत्न तुम्ही नक्क्की कराल ही खात्री आहे.
खूप रडवल् आज तूंम्ही.......