डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर

माझा मोठेबाबा-पांडूरंग याच्या घराकडे जातांना त्याच्या घराजवळ कोपर्‍यात चिंचेचं झाड लागत होतं. या झाडाचं खोड भारीच जुनाट व वयस्कर झालं होतं. त्याच्या फांद्या चांगल्या भोवताल पसरलेल्या होत्या - जणू काही एखाद्या पक्षाने पंख पसरल्यासारखे दिसत होत्या. हे झाड हिरव्याकंच बारीक पानाने गच्च भरलेले दिसायचं.
हे झाड म्हणजे आम्हा मुलांना खेळण्याचं व लोकांना बसण्याचं एक सार्वजनिक ठिकाणच होतं, म्हणा ना...! मस्त करमत होतं तेथे !

प्रिय बाबासाहेब,आज आम्ही आपलीच १२१ वी जयंती उत्साहाने,धुमधडाक्याने साजरी करतोय. बघाना,तुमची मोठमोठाली पोस्टर्स, होर्डिंग्स लावलीयेत सगळीकडे ! तुमच्या प्रतिमेजवळ ते बघा, तुमचे नाव सुद्धा उच्चारण्याची ज्यांची लायकी नाही- ते हरामखोर पुढारी,गल्लीबोळातले विविध पक्षांचे कार्यकर्ते आणि गावगुंड,मवाली ,भामटे,भुरटे कसे येऊन बसलेत ! तुमच्या फोटोपेक्षाही त्यांचे फोटो मोठाले आहेत. जणू काही त्यांचीच जयंती आहे,आणि तुम्ही त्यांना अभिवादन करताहात...फार वाईट वाटलं बाबासाहेब. या हरामखोरांची किळस वाटली.अरे थूत या मुर्ख प्रसिद्धीलोलुपांच्या जिंदगानीवर!!!