ब्राझीलच्या घनदाट अॅमेझॉन जंगलात एका लहानशा गावात जोस नावाचा गरीब शेतकरी राहत होता. त्याचं संपूर्ण जीवन शेती आणि जंगलावर अवलंबून होतं. पण गेल्या काही वर्षांत सतत दुष्काळ आणि अतिवृष्टी यामुळे त्याची शेती वाया जात होती.
एके दिवशी तो जंगलात लाकूड तोडण्यासाठी गेला असता, त्याला एका मोठ्या गरुडाच्या घरट्यातून खाली पडलेले पिल्लू सापडले. ते अजून उडू शकत नव्हते आणि दिसायला दुर्बल होते. जोसने ते उचलले आणि आपल्या घरात नेले. प्रेमाने त्याची काळजी घेतली, भरपूर खायला दिले आणि दिवसेंदिवस ते मोठं होत गेलं.
काही महिन्यांत गरुडाच्या पंखांना बळ आलं. जोसने त्याला मोकळं सोडण्याचा विचार केला, पण तो गरुड घराच्या आसपासच फिरत राहिला.
काही दिवसांनी, अचानक जोसच्या गावात मोठा दुष्काळ पडला. सगळीकडे अन्न-पाण्याची टंचाई निर्माण झाली.
एके दिवशी, जोस चिंतीत चेहऱ्याने आपल्या शेतात बसलेला असताना, तोच गरुड आकाशात झेप घेत त्याच्याकडे परत आला. त्याच्या पायात खूप मासे धरलेले होते. आश्चर्यचकित होऊन जोसने ते घेतले. दुसऱ्या दिवशी सुद्धा, तो गरुड मासे घेऊन आला.
हे पाहून जोसला समजलं की, त्याने ज्या गरुडाची मदत केली होती, तोच आता त्याच्या अन्नासाठी मदतीला आला होता. जोसच्या लक्षात आलं की "आपण इतरांसाठी जे चांगलं करतो, ते कोणत्या ना कोणत्या मार्गाने आपल्याकडे परत येतं."
सत्कर्म कधीच व्यर्थ जात नाही; आपण जेव्हा इतरांची मदत करतो, तेव्हा कुठल्या ना कुठल्या रूपात त्याचा परतावा आपल्याला मिळतो.
LoL कथा --किल्मिश लोहार
LoL कथा
--किल्मिश लोहार