मातृत्वाचा शृंगाररस

मद्य-भक्षूला वेधून घेते
खंब्यासोबत चारमिनार
............
काही ओळी समजल्या नाहीत तरी कविता आवडली

प्रचलित शब्दच जोडले आहेत>>

त्वाध्यालास की म्याध्यालो?

असे?

अभय,
अजून लोकांना लाऊ देत अर्थ. घाई नाहीये.
(उगाच मला लागलेला अर्थ चुकला तर मारलेल्या फुशारक्या अंगाशी यायच्या )

बाई दवे,
एका शब्दावर अख्खी कविता समजणे न समजणे, आवडणे न आवडणे, हे सारे अडले नाहीये.
लोकं उगाच तो एक शब्द पकडून बसले आहेत.
पण मला मायबोलीचे हेच आवडते

बाई दवे क्रमांक दोन,
माझी इंजीनियरिंग झाली तेव्हा आता सारखे हातात मोबाईल आणि गूगल नव्हते. त्यामुळे कित्येक इंग्लिश शब्दांचे अर्थ डोक्यावरून जायचे जे कधीच समजले नाहीत. पण त्या शब्दांनी काही अडले नाही. त्यांच्याशिवाय देखील सुखासुखी इंजिनीयर झालो

येनी वेज,
ती ओळ स्किप करून सुद्धा कविता छान आहे. चर्चा तिथेच अडून धागा भरकटू नये अशीच इच्छा.

थोडक्यात गूढ वगैरे काही अर्थ नसून एकच अर्थ आहे आणि तो चारचौघांत सांगण्यासारखा नाही. तो अर्थ कवीला सांगायला तर हवाय पण स्वतः न सांगता इतरांनी कथन करावा अशी अपेक्षा दिसते आहे.
बाकी मी फक्त शारीर नसून हाडामासाची असल्याने लैंगिक अवयवांव्यतिरिक्त माझे इतर अवयवही वाढले आहेत. जे असायचेच. पण हे सांगायला आणि नेहेमीचं स्त्री गुणगान गायल्याने फीलगुड वाटून स्त्रीसमतेच्या युद्धातील माझा आजचा चेकमार्क करुन झाला असं जगाला सांगताना पुढे ढकलायला हुकमी कविता आहे.
जिजाबाई आणि अहिल्या म्हटल्यावर मृणाल कुलकर्णी आणि पंकजा मुंडे मला पण आठवतात. बाकी कविता वाचून हाती काही पडलं नाही. इतके प्रतिसाद बघुन उघडली तर इतकं फिक्सेटेड होण्यासारखं काही दिसलं नाही. सध्या स्त्रीशक्ती चलतीत आहे... जागराला जरा उशीरच झाला पण व्हॉट्सअ‍ॅपवर होईल अजुन कॅशइन.

फिट्टंमफाट!

येनी वेज,
ती ओळ स्किप करून सुद्धा कविता छान आहे. चर्चा तिथेच अडून धागा भरकटू नये अशीच इच्छा. >> एव्हढी इच्छा आहे तर अर्थ सांग म्हणजे लोक होतील मूव्ह ऑन.

हृदय-चक्षूंना वेधून घेते
तन्मीलनाची नमनमिनार > ह्यात मी पहिल्या शब्दावर पण अडकलो आहे . जर चौथ्या शब्दाचा अर्थ जो वाटतो तो असेल तर हृदय मधेच कुठे आले ते कळत नाही. जर लिटरल अर्थ घेतला नाही तर चक्षू कशाला ते कळत नाही.

हृदय-चक्षूंना वेधून घेते
>>>>
ह्रदय आणि चक्षु (डोळे) दोघांना वेधून घेणारी असा मला अर्थ वाटला. नमनमिनार मात्र समजले नाहीये. काहीतरी "पोझीशन" आहे काय असे वाटले.

ओळ लिहायची तर खरी, पण ‘वाचकांना न कळली तर बरं’ असं लाजून म्हणायचं या प्रतिभेच्या चमनमिनाराला माझं नमन.
सदर कवीला देवनागरी लिपी नीट वाचता किंवा लिहिता येत नसावी. माझं नाव ‘आंबोळी’ असं मुद्दाम चुकीचं लिहिण्याइतके ते खवचट नसावेत असं आपलं माझ्यातल्या मातृशक्तीला वाटतंय. त्यांना नीट लिहिता येवो असा आशीर्वाद!

ओह. आता समजले बहुतेक.

हृदय-चक्षूंना वेधून घेते....
हृदयाच्या डोळ्यांना "काहीतरी" वेधून घेत आहे . .
>>>
अच्छा तुम्हाला हृदयाच्या डोळ्यांना असा अर्थ अभिप्रेत होता का, त्या ऐवजी मी हृदय आणि डोळ्यांना असा अर्थ घेतला होता.
अर्थात त्याने काही फरक पडला नाही म्हणा..

बरोबर
मधल्या आडव्या दांडीमुळे मी तो अर्थ घेतला.
काहीच स्पेस दिली नसती दोन शब्दात तर तुम्ही म्हणता तो अर्थ घेतला असता.
बाकी मी मराठीच नाही तर इंग्लिशमध्ये सुद्धा तितकाच ढ आहे. सुदैवाने हे फार कोणाला माहीत नाही

हृदय-चक्षूंना म्हणजे हृदय व डोळ्यांना असा अर्थ मी घेतला होता म्हणून वरची शंका होती. तुम्हाला "हृदयाच्या डोळ्यांना "काहीतरी" वेधून घेत आहे." हे अपेक्षित असेल तर मधला - काढून टाकला तर कंफ्यूजन दूर होईल. "तन्मीलनाची नमनमिनार" मधे पण असेच काहितरी खटकते आहे. संधी अथवा समास नीट बसत नाहीये.

अभय हो.. मेळ लागतोय

प्रत्येकाने आपापल्या आवडीने एक कथानक डोळ्यासमोर उभे करावे, अशी अपेक्षा आहे.
>> त्यासाठी पुढील कधीतरीच्या वर्षी येणाऱ्या STY स्पर्धेत पाराग्राफ भरून स्टोरी देण्याची आता काही गरज लागणार नाही संयोजक मंडळाला जर ..
फक्त ते दोन जोडशब्द टाकले गेले तर.

अभय आर्वीकर, माझा आधीचा प्रतिसाद तुम्हाला उद्देशुन नव्हता.
ऋन्मेषला उद्देशुन होता.
त्याला सुद्धा अर्थ लागलेला नाही असे मला वाटलेले.

नाही नाही म्हणत शेवटी कवीमहाराजांनी टॉवरवरून खाली उतरून त्यांना अभिप्रेत असलेला उलगडा केलाच. तो पहिल्याच प्रश्नकर्त्यासाठी केला असता, तर पुढची चर्चा टळली असती. तेव्हा ती चर्चा व्हावी याच उद्देशाने ते टॉवरवर बसून होते असं मानायला वाव आहे. आतातर ‘तुम्हाला लागलेला अर्थही सांगा गडे, त्याचा माझ्या अर्थाशी मेळ लागतो का ते पाहू’ असा लाडिक हट्टही करताहेत. कमाल आहे!

कोणी गळ्यावर तलवार ठेवा किंवा प्रेमाने विचारा.. लगेच काहीच सांगायचे नसते. प्रत्येक लेखकाला, धाग्याकर्त्याला हा संयम जमायलाच हवा.

आणि हे धागाकर्त्याच्या फायद्यासाठीच म्हणत नाहीये तर वाचकांच्या सुद्धा हिताचे असते हे..

आपल्या आयुष्याचेही असेच नसते का.. पटपट सारे उलगडत गेले तर जगण्यात मजा ती काय उरली