अंत: अस्ति प्रारंभ: २: - हा आणि तो - अमितव

Submitted by अमितव on 12 September, 2024 - 10:27

हा रहायचा जंगलात, म्हणजे मु. पो. जंगलं! ते अस्तित्वात असेल तर. नाही तर मग नामशेष न होता जी काही धडपड करत टिकाव लागेल तिकडे. तो रहायचा कुठेही! घरात, रस्त्यावर, वळचणीला जागा मिळेल तिकडे. ह्याचा देह मोठा आणि आहारही मोठा, तो अगदीच खिजगणतीतला. काय शिळंपाकं मिळेल ते खाऊन थंडी वार्‍यात कसाही जगणारा अगदी खैरकूट. राज्याकडे असला की कोण मान ह्याला. तो टोपी ते चोळी काहीही पळवून समस्तांस 'जेरी'स आणणारा. ह्याची चाल कायम नाकासमोर. तो.. हु केअर्स!

सध्या मात्र मोठी बडदास्त होती दोघांची. सकाळ संध्याकाळ सुग्रास जेवण काय, आरत्यांची ताटं काय. पावसाच्या दिवसांत डोक्यावर मंडप काय! दोघे मुसळधार पावसात होते, पण कोरडेच.

विषय: 
शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

>>>>>>सध्या मात्र मोठी बडदास्त होती दोघांची. सकाळ संध्याकाळ सुग्रास जेवण काय, आरत्यांची ताटं काय. पावसाच्या दिवसांत डोक्यावर मंडप काय! दोघे मुसळधार पावसात होते, पण कोरडेच.

मला आधी वाटलेले गणपती आणि उंदीर 'जेरी.'
पण नाही तसं नाही दिसत.

खैरकूट शब्द मस्त वापरलात.

सर्वांना धन्यवाद.
Lol
तू अभिषेकचे कपडे घाल आणि लिही बरं! धागे नाही काढतेस (नो कम्प्लेन. Light 1 नको तुला पण हवा असेल तर) पण लिहिणं पण सोडून दिलं आहेस हल्ली!

धन्यवाद अमितव.. थोड्या प्रायोरीटी बदलल्या आहेत. ज्याची काही खंत नाही. जो पर्यंत मजेत आहे तोपर्यंत आयुष्याच्या प्रवाहानुसार वाहतो. कित्येक धागे वाचणे सोडले आहे. पण लिहिणे कधीच पूर्ण थांबणार नाही. चांगले वाईट कसेही. माझ्यासाठी ते स्ट्रेस बस्टर असते Happy

एनिवेज, तुम्ही आणि अतरंगी दोघे यंदा अगदी बुद्धीचातुर्याचा वापर करून कथा लिहीत आहात.

कळल्यामुळे छान!
या साऱ्या शशक लिहिण्यार्यांचे कतुक वाटते.

आत्ताच एक हत्तींच्या कॉरिडॉर संदर्भातली माहिती देणारी एक मुलाखत ऐकून संपवली आणि लगेच तुझीच शशक पान उघडल्यावर समोर आली

आवडली शशक

राजा भिकारी माझी टोपी घेतली.... आणि उंदराने बायकोची चोळी पाहुण्यांच्या बिछान्यात नेऊन टाकली अशी टोटल पीजी -१३ कहाणी आहे ना. Lol

सुंदर कल्पना. कळली आणि आवडली. Happy

शेवटी ते कोरडे का राहिले? मांडव होता म्हणून - असा आधी विचार केला, पण म्हटलं अमितने लिहिलीय, काहीतरी वेगळा अर्थ असणार.

धन्यवाद!

हपा Lol अरे हत्ती आणि उंदिर जोकचा काही तरी संदर्भ घालणार होतो, पण मग आठवलं ते हत्ती आणि मुंगी असतात. च्यामारी! आता रात्र झाली च्यामारी उद्या सकाळी! :यक्क: मग म्हटलं मुंगीला मेरू पर्वत गिळायला धाडून करू काही तरी, पण आयत्यावेळी विसरुन गेलो.

छान आहे
वाचतानाच कळत गेली त्यामुळे अजूनच छान वाटले.