ती आणि तो

सुंदर कविता..!
ग्रामिण भागातल्या शेतकरी स्त्रीचे दैनंदिन जीवन अतिशय समर्पक शब्दांत उतरवलेयं..
ग्रामीण शेतकरी स्त्रीचे जीवन जवळून पाहिलयं त्यामुळे कविता पोहचली..

तेच तेच, पुन्हा पुन्हा, दररोज.
आयुष्य केव्हढं कंटाळवाणे. अर्थहीन. त्याचे जिवंत चित्रण. अगदी मर्ढेकरांच्या जात कुळीचे. गणपत वाणी. निदान तो स्वप्ने तरी बघत होता.
हे माझे आकलन.
कुणाला पटो न पटो.
ग्रामीण असे नाही. शहरातही तेच. हे वैश्विक आहे.

चावडी समोरून येताना हातात काढून घेतलेल्या वहाणा खाली टाकल्या>> हा रेफरन्स नाही समजला.

सुंदर कविता..!

सुंदर कविता.

तिनं चावडीवर बसलेल्या पुरुषांसमोर चप्पल घालून चालू नये असा प्रघात आहे

>>>> माझी आजीने सांगितलेलं, त्यांच्या गावात पाटलाच्या घरापुढून जाताना पण चप्पल काढून हातात घ्यावी लागायची.

द सा - खूप दिवसांनी माबो वर परतलो आणि आपण रंगवलेलं...नव्हे जीवंत केलेलं ग्रामीण जीवन बघितलं..! अफलातून लिहलेय..!!
>> डोलत्या मळ्याचं चैतन्य चेह-यावर... रापलेल्या हातापायात पीकाची सळसळ... विशेष भावले..!

द सा -

सुंदर कविता.