प्रश्न होते सोपेच सारे..

प्रश्न होते सोपेच सारे, उत्तराचेच त्यांना वावडे होते
उकाड्यास कसे मी ऊब समजलो, अंदाज माझे भाबडे होते

मतभेदाची न मजला भीती, जगाशीही पत्करेन रे वैर मी
माझ्याच विचारांशी नको एकांत, एव्हढेच माझे साकडे होते

अर्धे भरलेले पेलेही आता, हाय रिकामेच दिसती मजला
अथांग भरलेली मैफिल तरीही, लक्ष माझे दाराकडे होते

परतफेडीची येताच घटिका, रितीच भांडी दाखविली तयांनी
दुनियेस वाटताना कदाचित, रे चुकले माझेच मापडे होते

सोसले इतुके की आता, सुखाकडेही शंकेनेच पाहतो मी
आनंदाचे भरूनही भांडे, का जड भयाचेच पारडे होते?