पॉली ॲमरी- आजच्या लोकरंग मधील अरुंधती घोष यांचा लेख

उत्पल व बा यांचा विचारवेध मधील या विषयावरील हे भाषण https://youtu.be/D3nk61XXj_4

तो लेख विचारांना चालना देणारा आहे .
लेखिकेचे नाव
अरुंधती घोष
असे दिलेले आहे; रॉय नाही

धागा लेखक, शब्दखुणा पण बदला तिथेही अरुंधती रॉय झाले आहे

थोडक्यात काय ते सांगा लेखात काय लिहिले आहे.

https://epaper.loksatta.com/c/72477719

हो, चुकून झाले, बदलतो.>>> हे टाईप करताना बदलून झाले असते.

लेखाच्या लिंकसाठी धन्यवाद @ भ्रमर .
लेख वाचला. लेखिकेचं स्वकथन आहे. आवड,इच्छा आणि अडचणी आहेत.

पण या प्रकारच्या नायिकांची वर्णने पुराणांत आणि कथांमध्ये आहेत. त्यांना विशेष नावेही आहेत. (अभिसारिका?)
एवढेच नाही तर उदात्तीकरण आहे. विनसचं लग्न एकाशी आणि आनंद घेते दुसऱ्याशी. शिवाय तिच्या नवऱ्याला आक्षेपही नाही. (ग्रीक कथेत अफ्रेडिटी).
अगदी अलिकडे यावर उजेड टाकणारं लेखन/कथा वगैरे शोभा डे करते. ठीक आहे . काही भाष्य न करता,न्यायनिवाडा न करता कथेतील पात्र दाखवतात. मराठी मालिकांही आता मागे राहणार नाहीत.
मात्र अशी जोडपी आर्थिकदृष्ट्या स्वतंत्र किंवा सरळ थेट बिनधास्त असतात. पापभिरू मध्यमवर्गाची धाव फक्त लेखांची पानं उलटावणे,चालेल बदलणे. त्यापलीकडे जाणे म्हणजे बबबबबबबब ब.
या मायबोलीचं करायचं काय?

लोकसत्तेतील लेख भाषांतरित आहे. मूळ लेख इथे वाचता येईल.

मला तो लेख वाचताना गौरी देशपांडेंच्या नायिका आठवल्या.

लेख काही अंशी पटल्या. आपल्या अनेक गरजा , इच्छा, हौशी असतात आणि आपल्या एकुलत्या एका जोडीदाराच्याही त्याच असतील असं नाही. अशा वेळी वेगवेगळ्या इच्छा, हौशी , गरजांसाठी वेगवेगळे पार्टनर असणं वावगं वाटत नाही. त्या प्रत्येकावर किंवा त्यातल्या एकापेक्षा अधिक जणांवर 'प्रेम'च असलं पाहिजे का आणि असलं तरी ते दोघांनी व्यक्त केलंच पाहिजे का, व्यक्त केलं तर ते कितपत पुढे न्यायचं यावर हायपोथिटेकली विचार करून उपयोग नाही. प्रत्यक्षात काय 'होतं' हे ज्याचं त्याला माहीत.

@ उपाशी बोका , डेक्कन हेराल्डचा मूळ लेख वाचला.
काही जणांसाठी विचारप्रवर्तक. पण हे असं ऐतिहासिक घडतच होते .

भ्रमर लेखाच्या दुव्याकरता धन्यवाद.
लेख आवडला. जेलसीच्या वि जी भावना सांगीतलेली आहे ती म्हणजे अन्य कोणी व्यक्ती आपल्या जोडीदारास कोणत्याही पातळीवरती, संतुष्ट करत असेल तर त्याचा आनंदच होणे.
वर्षानुवर्षांच्या कंडिश्निंगनंतर ते अवघड आहे परंतु अशक्य नाही.
आपल्या जोडीदारावरील, 'मालकी हक्काची' भावना ही प्रचंड बोगस, फालतू भावना आहे. त्यानी फक्त दु:खाकडे वाटचाल होते. दोघांचीही फरफट होते.

अहो, पण इथे प्रतिसाद देताय तेवढ्या वेळात मूळ लेखाचे संपादन करून ती चूक दुरुस्त करता आली असती.

आधी तीस दिवसांपर्यंत संपादित करता यायचं. आता बदललेलं दिसतंय.

चार दिवसांत संपादन बटण उडतं. माझ्या फोनातलं घड्याळ (काउंट डाऊन म्हणा) फार जोरात पळतं.

चार दिवस आहे का? प्रतिसादाला चार तास आणि लेखनाला चार दिवस?
पण हा लेख तर कालचाच आहे.

नाही हो!
माझ्या 1 व 10 मे च्या लेखाचे संपादन अजून चालू आहे

मलाही ३० एप्रिलचा लेख अजून संपादित करता येतो आहे, पण मी फोनवरसुद्धा ब्राउजरवरच मायबोली बघते, अ‍ॅपवर नाही.
मोबाइल अ‍ॅपचा प्रॉब्लेम असेल का हा?

बदलणार असाल तर ते 'ऑ'मरीचं 'अ‍ॅ'मरीदेखील करून टाकाल का हातासरशी?

पॉलीअ‍ॅमरी Awe inducing आहे म्हणून ऑमरी

तो लोकसत्तेतील लेख वाचला. वरती इ-पेपर मधे पूर्ण दिसला नाही मला. पण आता लिन्क सापडली. एकूण भाषांतर वाचून लक्षात आले की इंग्रजीतील लेख तो तसाच्या तसा मराठीत रूपांतर करणे अवघड आहे. त्यामुळे खूप वर्ड सॅलड झाले आहे. "मी माझ्या हृदयावर हात ठेवते तेव्हा मला जाणवतं की निर्वासितांना स्वीकारलं जातं ती भूमी, ते प्रेम आणि ते आयुष्य फार सुंदर आणि समृद्ध असतं" वगैरे

बाकी पॉलीअ‍ॅमरी बद्दलचे गैरसमज वगैरे सांगताना "एकल नात्यांच्या गर्तेत अडकलेल्या" वगैरे सुद्धा लेखात आहे

तो एक शेवटचा खुलासा बळंच वाटतो. वोक ब्रिगेडमधे आपली पत घसरू नये म्हणून आजकाल असे खुलासे लोक करतात असे वाटते.

एकल नात्यांच्या गर्तेत अडकलेल्या दुर्दैवी लोकांना ही गंमत काय कळणार असं म्हणायचं असेल.
तर लागा कामाला.
हिंदी चित्रपटांत तिसरे वाक्य "ये शादी मैं होने......"
बदलून "ठीक है . . .ऐसे भी आगे . . . " येईल.
कारण यांचं उदात्तीकरण आताच पडद्यावर होणं गरजेचं आहे.

हिंदी चित्रपटात एका नायिकेला असा प्रश्न पडल्याला ४०+ वर्षे झाली.

लिंक न उघडताही सांगू शकतो, 'हम तेरे बिना भी नही जी सकते, और तेरे बिना भी नही जी सकते'

नंतर गोंधळ ही उडू शकतो, किस किसको प्यार करू, कैसे प्यार करू, तू भी है, ये भी है, वो भी है …हाय!

मालकी हक्काची भावना आली की मग वस्तूला घासून पुसून स्वच्छ करण्याकडे कल होतो. तू माझ्याकरता बदल - ही अपेक्षा इतकी भयंकर असते ना . कशाला एकमेकांना बदलायचा अट्टाहास?

इथे मालकी हक्क म्हणजे तू माझी/माझा आहेस तर माझीच/माझाच रहा अशी अपेक्षा असू शकते ना. एकनिष्ठतेची अपेक्षा करणे चूक असते का? मी ४ लोकांना भेटणार पण तू नाही भेटायचे असे वागणे चूकच. पण या नात्यात स्थिर आहे आणि तूही असावे असे वाटणे चूक नाही.
तूला हवे तेव्हा ये तूला हवे तेव्हा जा. माझे माझ्यावरच इतके प्रेम आहे कि किती आले किती गेले मला फरक नाही पडत. असे असेल तर आनंदच आहे.

>>>>तू माझ्याकरता बदल - ही अपेक्षा
यावरती माझा भर होता.

For most of the people, dignity is a lack of good opportunity.