मराठी भाषा गौरव दिन - लखलख चंदेरी तेजाची न्यारी दुनिया - सामो - अपराध

कमालीचे सकस कथाबीज/ पटकथा, सशक्त अभिनय, अतिशय कर्णमधुर गाणी, आणि बावनकशी दिग्दर्शन अशा एका मराठी चित्रपटाबद्दल बोलायचं झालं तर मला मागे जावे लागेल. याची कारणे दोन. मी तितकेसे चित्रपट पाहात नाही आणि आजकालचे बरेचसे सिनेमे मला विशेष आवडत नाहीत. लहानपणीची मराठी व हिंदी चित्रपटांची रेशनिंगचे मजा औरच होती. रविवारी साप्तहिकी पाहून त्या त्या आठवड्याचे कार्यक्रम कळत असता आणि मग शनिवार-रविवारची वाट पाहण्याची उत्सुकता लागे. अगदी लहानपणी असा पाहिलेला एक चित्रपट म्हणजे 'अपराध.' राजदत्त यांनी दिग्दर्शित केलेला, चंद्रकांत काकोडकर आणि शरद पिळगावकर यांच्या कथेवर बेतलेला, मधुसूदन कोल्हटकरांची पटकथा , संगीत एन दत्ता यांचे. इंद्राणी मुखर्जी, रमेश देवा, सीमा देवा, विवेक, राजा परांजपे असे एकाहून एक सरस अभिनेते. रसिकांकरता मेजवानी आहे हा सिनेमा.
.

.
श्याम दाते (रमेश देव) हा एक नभोवाणी गायक आहे. त्याच्या आजारपणात नर्स वसुधा (सीमा देव) त्याची शुश्रूषा करते आणि वसुधा व श्याम प्रेमात पडतात. परंतु वसुधाच्या, श्यामकडूनच्या सुखी संसाराविषयी अपेक्षा बऱ्याच अतिरंजित असतात. तिला फ्रिज, टीव्ही, एअरकंडिशन्ड फ्लॅट आदि सुखसुविधा हव्या असतात आणि श्यामला त्या पूर्ण करणे, त्याच्या पगारात तरी शक्य नसते. त्याच काळात, वसुधाला एका श्रीमंत पण काही दिवसांचीच सोबती असलेल्या आसावरीची (इंद्राणी मुखर्जी) कंपॅनिअनशिपचे काम मिळते. आणि श्याम आणि वसुधा, दोघेजण , वसुधाच्या सूचनेनुसार एक बेत आखतात. वसुधा, आसावरीचा विश्वास संपादून, तिची आणि राजबिंड्या श्यामची गाठ घालून देते. आसावरीला संगीताची आवड असतेच. एकाकी व आजाराने थकलेल्या तिला श्यामची पटकन भुरळ पडते. वसुधाचा आणि श्यामचा बेत असा असतो की, श्यामने आसावरीशी लग्न करायचे. आसावरी काही दिवसांची सोबती असल्याने, तिच्या मृत्यूपश्चात, तिची सर्व संपत्ती श्यामला मिळेल व वसुधाला त्याच्याशी लग्न करता येईल. आता हा बेत आसावरीला पसंत पडतो का, ती देखण्या श्यामच्या आणि वसुधेच्या कारस्थानाला, फशी पडते का फसते का, श्याम व वसुधाचे अध:पतन कोणत्या थरापर्यंत जाते. त्यांच्या सद्सद्विवेक बुद्धीची त्यांना टोचणी लागते की आसावरीची संपत्ती गिळंकृत करण्यात दोघांना यश येते का हा सगळा थरार आपल्यापुढे उलगडत जातो. रमेश आणि सीमा देव यांची थोडी खलनायिकीच भूमिका आहे.

हा चित्रपट्या एकाहून एक सरस अश्या गाण्यांनी सजलेला आहे - सांग कधी कळणार तुला भाव माझ्या मनातला, स्वप्नांत पाहिले जे ते रुप हेच होते, असेच जुळले गीत सुरात अशीच जुळते साथ,सूर तेच छेडिता गीत उमटले नवे, तुझी प्रीत आज कशी स्मरू अशी एकाहून एक श्रवणिय गाण्यांनी सजलेल्या या चित्रपटाने रसिकांना मोहीनी घातली नसती तरच नवल. ;अपराध' ने, १९७० चे फिल्मफेअर पारितोषिक पटकावले. मस्त गोड संवाद आहेत सिनेमात. अगदी सॅकरिन स्वीट. थोडी कथा फोडण्याचा धोका पत्करुन, श्यामची भेट घडल्यापासून, आसावरीच्या चेहऱ्यावरती जी टवटवी आणि तेज येउ लागते. छान अभिनय केलेला आहे इंद्राणी मुखर्जींनी. मध्यंतरात एक कवड्याचे अर्थात थातूरमातूर कविचेही मजेशीर पात्रही घुसडलेले आहे. त्याने ताण जरा कमी होतोच शिवाय वसुधाचा निग्रही, कपटी स्वभावाला छान रुपरेखा येते. खूपदा पाहीला आहे हा सिनेमा. कधी गाण्यांकरता तर कधी संपूर्ण कथेकरता. अगदी एव्हरग्रीन सिनेमा आहे. हां जरा गडद छटा आहे. विवेक यांची लहानशीच भूमिका आहे पण सोने केले आहे. श्यामचा, भावुक, मदत करणारा मित्र मस्त साकारला आहे त्यांनी. सीमाने हट्टी, दुराग्रही आणि तत्वहीन तरुणीची भूमिका मस्त केलेली आहे. रमेश देव यांच्याबद्दल तर बोलायलाच नको. इंद्राणी मुखर्जी यांचा अभिनय सुद्धा फार आवडला.

नसेल पाहीला तर नक्की पहा. युट्युबवरती आहे. - https://www.youtube.com/watch?v=Lbj96hRIpZg