दक्षिण व उत्तर कोरीआ संस्कृती, अन्न, पॉप कल्चर फॅन क्लब

चुक्कया - congratulations
पल्ली - पटकन

मस्त धागा, अमा. प्रतिसाद अजून वाचते आहे.
किंबाप प्रकार सुशीसारखा वाटला. जरा (खूप) प्रॅक्टीस लागेल. बघू कसा जमतोय. सोपे पदार्थ शोधते.

रॉयटर्सच्या अनुसार, कोणताही एक कार्यक्रम नियोजित नव्हता . पण गजबजलेल्या बार आणि नाइटक्लबमधील गर्दी एका अरुंद, उतार असलेल्या गल्लीत सबवे स्टेशनला मुख्य रस्त्याला जोडत होती.

रात्री 10 नंतर काही वेळाने रस्ता क्षमतेपेक्षा जास्त भरला. रॉयटर्सने संकलित केलेल्या रात्रीच्या सोशल मीडिया अकाउंट्समध्ये असे म्हटले आहे की गल्लीच्या वरच्या भागाजवळील लोक त्यांचे पाय गमावले आणि खाली गर्दीत पडले आणि एक जीवघेणा क्रश सुरू झाला.

या शोकांतिकेने दक्षिण कोरियामध्ये राष्ट्रीय शोक व्यक्त केला आणि ते रोखण्यासाठी आणखी काही केले जाऊ शकले असते का असे प्रश्न विचारले गेले.

गर्दीच्या गतिशीलतेचा अभ्यास करणाऱ्या बर्लिनमधील मॅक्स प्लँक इन्स्टिट्यूटमधील संशोधन शास्त्रज्ञ मेधी मौसेद यांनी इनसाइडरशी गर्दी केव्हा प्राणघातक होते याबद्दल बोलले.

सेवुल मध्ये ही मंडळी night life enjoy करायला आली होती.
जिथे ही दुर्घटना घडली तो भाग night life साठी प्रसिद्ध आहे.
Night life म्हणजे.
सेक्स आणि नशा ह्याचा बाजार.
त्या लोकांना धोक्याची जाणीव पण होती.

https://www.sciencealert.com/expert-explains-why-seouls-tragic-crowd-sur...

'स्टॅटिस्टिकस कोरिया' ही दक्षिण कोरियातील (बहुतेक शासकीय) संस्था UNFPA च्या सहकार्याने 'लोकसंख्या शास्त्र' ह्या विषयावर दरवर्षी सहसा जुलै व ऑगस्ट महिन्यांत तीन आठवड्यांची कार्यशाळा आयोजित करते. त्यात जगभरातील PhD स्कॉलरसह आमच्या मुंबईतील इंस्टीट्युटमधलीही अनेक मंडळी जात असे. एकदा आमची एक सिनियर जी जरा सावळ्या वर्णाची, कुरळे केस व दोन्ही भुवया जुळलेली (बाजीगर मधल्या काजोलसारखी) असलेली (माफ करा, इथे मला रंग व वर्ण भेद करायचा नाही, किंबहुना मला तशी टिपणीही केलेली आवडत नाही. पण प्रसंगाची गरज म्हणून वर्णन करत आहे) होती, ती जेव्हा केव्हा सेऊल व इतर शहरांमध्ये फिरायला निघत असे तेव्हा तेव्हा कोरियन लोक तिला जवळ बोलवून आंजारून गोंजारून फोटो काढत असत (जसे विदेशी लोक दिसले की त्यांच्यासोबत फोटो काढायला आपल्याकडचे अनेक लोक धावतात), शेवटी तिने वैतागून बाहेर निघणेच बंद केले होते.

एके वर्षी मीही अप्लाय केले होते, पण आधी गेलेल्या अनेकांकडून तिथल्या जेवणाबद्दलच्या विविध आख्यायिका ऐकून न जाणेच पसंद केले. अगदी फळे, रेडी टू कूक, व खिचडी ह्यासारखे अनेक पर्याय उपलब्ध असले तरी तीन आठवडे केवळ ह्यावर काढून स्वतःचे हाल करायचे नव्हते. मात्र काहीस माझ्यासारखेच मत असलेला माझा एक मित्र खूप उत्साहात गेला होता, आणि शेवटी वैतागून आला. कधी भारतात परत जातोय म्हणून दिवसांची उलटगणना करत असे.

सोल मधे बरीच भारतीय रेस्टोरेंट आहेत‍ पण थोडी महाग पडतात‍.

सोल मधे बरीच भारतीय रेस्टोरेंट आहेत‍ पण थोडी महाग पडतात‍. >>> असतीलही. विद्यार्थीदशेत, विशेषतः PhD करतांना बाहेरदेशी जायचे म्हणजे एक तर इन्स्टिटयूटमधून किंवा बाहेरून फंडींग मिळाली तरच परवडण्यासारखे असते. त्यात भारतात IIM/IIT चा अपवाद वगळता इतर इन्स्टिटयूट मध्ये PhD करतांना मोजकीच फेलोशिप भेटत असते, ज्यामुळे आपण आपल्या पालकांवर अवलंबून नाही हेच एक समाधान देत असते.

खरे तर अगदी साध्या कोपर्‍याव रच्या दुकानातून रामेन वगैरे मिळ ते स्वस्तात. स्ट्रीट फूड पण चॉइस आहे पण वेगले वास, फिश ऑइल ह्याने त्रास होत असेल. >>> अगदी, अगदी. आदल्या वर्षी एका कॉन्फरेन्स साठी बाली, इंडोनेशियाला एकटाच गेलो असतांना असाच अनुभव आला होता. सुदैवाने जवळच भारतीय रेस्टॅारेंट होते, पण तेथेही विचित्र वास (कदाचित फिश ऑइल) येत असे. एकटाच असल्याने रडकुंडीस आलो होतो, वेगळेच नैराश्य आले होते (भारतातून मोजकीच मंडळी आली होती). जेव्हा विमानाने बालीहून मुंबईसाठी (व्हाया सिंगापूर) झेप घेतली, तेव्हा जरा माणसांत आल्यासारखे वाटले. त्यामुळेच कोरियाला गेलो नाही. खरं सांगायचं तर माझ्यात तेवढी ऍड़ोप्टीबिलिटी नाही, म्हणून मी जोखीम घ्यायला टाळतो.

मी खाल्लेले कोरियन पदार्थ म्हणजे..
कोरियन चिकन विंग्स (Bonchon चिकन फेमस आहे).

कोरियन डेझर्ट मध्ये एक बिंग सू प्रकार आहे. तो खाल्ला आहे बरयाचदा. shaved ice वर फळे, कंडेन्सड मिल्क, सिरप्स वगैरे वेगवेगळी टॉपिंग्स टाकून बनवले जाते. माझ्याकडे फोटोही आहे. शोधून टाकीन इथे.
तसेच तैयाकी नावाने ओळखले जाणारे फिशच्या आकाराची पेस्ट्री असते. त्यात रेड बीन्स किंवा अन्य फीलिन्ग भरून. तेही मस्त लागते. त्याचे कोरियन नाव आठवत नाही.
टेकबोकी हा कोरियातील स्ट्रीट फूड. kdrama त कदाचित बघितला असेल. त्यात छोटे छोटे राईस केक्स असतात व एक मस्त सॉस करण्याचे पॅकेट मिळते. सॉस गरम करून त्यात राईस केक मिक्स करायचे. गरम फार मस्त लागते.

मी बरयाचदा के मार्टच्या दुकानात चक्कर मारून काय काय नवीन आहे ते बघत असते. तऱ्हेतऱ्हेचे फीलिन्ग भरलेल्या पेस्ट्री मस्त मिळतात तिथे. squid गेम मधल्या त्या geometric कूकीज पण असतात.

>>>>>>Bonchon चिकन फेमस आहे
- झकास आहे. एकदम मस्त.

कोरियन बार्बेक्यू आणि हॉटस्पॉट ही लोकप्रिय आहे. अर्थात हे अमेरिकेतच खाल्ले असल्यामुळे कदाचित थोडे टेस्टला अमेरिकन मॉडिफाइड असतील. प्रत्यक्ष कोरियात कसे असेल माहित नाही.
हॉटपॉट मध्ये तुम्ही ब्रॉथ निवडायचा आणि त्यात घालायचे मीट किंवा व्हेजिझ सिलेक्ट करायचे. तुमच्या टेबलवरच ब्रॉथ मध्ये घालून शिजवायचे.
बार्बेक्यू हे टेबलवरच ((बार्बेक्यू नेशन सारखेच) त्यातही सर्व प्रकारचे मीट व भाज्या घालता येतात. सरकत्या बेल्टवरून हे पास होत असते. आपल्याला हवे ते निवडायचे. मॅरिनेटेड चिकन, श्रिम्प तसेच तऱ्हेतऱ्हेचे मशरूम, कॅबेज, सॅलड वगैरेही असतात. एक pickled radish पण मिळते. तेही मस्त लागते.
रेस्टॉरंट बऱ्यापैकी महाग असते. पण थोडा वेगळा अनुभव म्हणून जायला हवे.

अजूनही माझे एक पर्सनल मत आहे की जगात सगळ्यात फॅशनेबल व ट्रेंडी कपडे घालणारे लोक म्हणजे कोरियन पोरे पोरी.
वेल ग्रूम्ड, सुंदर स्किन(पुरुष, स्त्रिया दोघांच्याही ), लेटेस्ट ब्रँडेड बॅग्स, इलेक्ट्रॉनिक्स व टिपटॉप कपडे घालून जाणारे हे खूप छान दिसतात. बाकी जगात कोणीच इतके छान रहात नाही.कदाचित ते सोशल प्रेशरही असेल

कोरियन मसाज पण मस्त असते

आन्यॉंगहासेयो - हॅलो या अर्थाने
कामसामिदा - थॅंक्यू
आरास्सो - कळलं या अर्थाने वापरतात.
इस्सॉयो / ऑपसॉयो - आहे/नाहीये या अर्थाने
ऑप्पा /ऑम्मा - बाबा/आई

किमची, किंबाप, दोलसोत बिबिंबाप, एक पॉरिज रेस्टॉ. होतं तिथे नशिबाने व्हेज. पॉरिज मिळायचं. जबरदस्त असायचं.

बाकी कोरिया फिरायला पण फार छान आहे. आय मिस दोज डेज.

जय बीटीएस जय आर्मी.

https://in.bookmyshow.com/mumbai/activities/k-town-festival-2024/ET00379300
K-Town Festival 2024