वाड्यातल्या गप्पा

स्वातीताई, बर्‍याच दिवसांत कुठेच दिसला नव्हता, त्यावेळी तुमच्या घरी सिनियर सिटिझनपैकी कोणाची काही मेडिकल इमर्जंसी तर उद्भवली नाही ना अशी शंका आली होती. I hope evrything is fine.
मृ, बिलेटेड हॅप्पी बर्थडे!!

आमच्याकडे माझ्यासोबत आई -बाबा दिल्लीला आले आहेत सध्या. आल्यावर २-३ दिवस सगळं बरं होतं. पण नंतर अचानक बाबांना सर्दी झाली. त्यांना सर्दी होणे खूप त्रासदायक होते. थोड्याश्या सर्दीमुळे ताप येतो आणि ताप आला कि त्यांना भ्रम होतो किंवा हालचाली बंदच होतात. बर्‍याचदा ताप आला कि डायरेक्ट आयसीयू मध्येच न्यावे लागले होते पूर्वी. पण यावेळी तितकी वाईट स्थिती नाही झाली. फक्त १-२ दिवस त्यांना झोप येत होती खूप आणि मग सारखी झोप का येतेय म्हणून चीडचीड. हालचाली खूपच स्लो झाल्या होत्या आणि नेहेमीप्रमाणे स्वतःची सगळी कामं स्वतः जमत नव्हती. मग अजून चीडचीड. पण काल दुपारनंतर झाले नीट. आता सर्दी पण आटोक्यात आहे. घरातच रोजचा व्यायाम, स्पीच थेरेपी, चालणं असं सगळं सुरू आहे. बाकी वेळ गप्पा आणि जुनी गाणी ऐकणं /बघणं. सध्या ते आल्यामूळे समीर एक दिवसा आड जातोय कॉलेजला. तो घरी असला कि त्यांचा दिवस जास्त चांगला जातो.

डबल पोस्ट.
यावेळी होळीला आई बाबांकडे होते. रात्रीकॉलनीतल्याच एका काकीने पुरणपोळीच्या जेवणाला बोलावलं होतं. त्यावेळी तिच्याकडे जाताना प्रत्येक घराच्या गेटसमोर होळी पेटवलेली दिसली होती. आमच्या लहानपणी कॉलनीतच एक होळी पेटायची. हल्ली तिकडे कॉमन होळी बंदच झाली आहे बहूदा.

सॉरी सॉरी अतरंगी, किल्ली..
वाडेकरांनी विडिओ कॉल करून हैप्पी बड्डे म्हटलं..मस्त वाटलं..थँक्यू थँक्यू अतरंगी, झकासराव, ऋतुराज, रमड,धनी..

तिच्या पप्पालाही डोस मिळाला असेल बिन दप्तराची आणली जीम मधे म्हणून...>>> येस.ऑफकोर्स

थँक्यू युवी, अल्पना.

अल्पना
काळजी घ्या.

यापेक्षाही इंडिव्हिज्युअलिस्टिक होळी परमवीरच्या काळात ऑलरेडी होती.
'जो करी जीवाची होळी...' >>> श्र माता रॉक्स! मलाही नव्हतं आठवलं हे.

प्र९ च्या पोस्ट्स मजेशीर असतात

अल्पना, काळजी घ्या.

माहिरा हट्ट्पुराण वाचून जाम हसले अर्थात हे सगळं आवरताना मृ ची दमछाक होत असणार याची कल्पना आहे.

मृणाली, बीलेटेड हॅपी बर्थडे. माहिराबद्दलचं पोस्ट धमाल!

अल्पना, टेक केअर!

मृ तुला साष्टांग दंडवत. माहिरा गोड आहेच, पण तुझी दमछाक होत असणार नक्कीच __/\__.

अल्पना काळजी घे.

प्र९ च्या पोस्ट्स मजेशीर असतात >> रमड आणि सगळेच, थॅंक्स :मनमें लड्डू फुटे:
आलं मनात की दिलं धाडकन लिहून असं असतं, एडिट करायचा आळस.
आज डोळे पुन्हा तळावले आहेत. कामामुळे खूप स्क्रीन टाईम झाला.
एका रिक्षाने मागून धडक दिली. उमा बसलेली मागे, भर चौकात येऊन आदळला. नशिबानेच काही धडपडलो नाही की खरचटलं पण नाही. एक काका डावीकडून येऊन उजवीकडे मला आडवे जायला लागले म्हणून मी थांबले तर रिक्षा मागून जोरात होती ती थेट धडकली. पडू नये म्हणून मी पटकन दोन्ही ब्रेक लावले तर उजवं कोपर दुखावलं माझाच मला हिसका बसून. बर्फाने शेकून स्प्रे मारलाय. आता कमी आहे जरा.

जो करी जीवाची होळी.>>>

अल्पना, काळजी घ्या.>> हेच म्हणतो.

बापरे! प्र९, सांभाळ गं, काळजी घे.

पुण्यात रिक्षाला फास्ट जाण्याकरता नेमका कुठे स्कोप मिळतोय अजून याचा विचार करतेय.

बापरे प्र बचावलीस. मृ खरंच अष्टभुजा आहे त्या मीममध्ये होती तशी.
मला म्हातारे सांभाळायची वेळ आली नाही पण कल्पना करू शकते अल्पना, युवी!

अल्पना, काळजी घ्या.>> हो. आता बरं आहे. गेल्या वर्षी उन्हाळ्यात त्यांचा पार्किन्सन चा त्रास खूप वाढला होता. सोबत भ्रम आणि अजून बरंच काय काय. त्यावेळीच डॉक्टरनी सांगितलं होते, उन्हाळ्यात त्रास वाढतो. त्यामूळे यावर्षी आम्ही जरा तयारीत आहोत. औषधाचे डोस त्यानुसार बदलले जातील. फक्त ते डोस वाढले कि त्यांना सम्जावणं खूप अवघड होते. जास्त औषध = जास्त झोप असं त्यांना वाटतं. ते थोडेफार खरंही आहेच. मग मला झोपवून का ठेवताय म्हणून चीडचीड होते. सहाजिकच आहे. भ्रम होतात हे त्यांना समजू शकत नाही त्यावेळी.
आम्ही दोघे भावंडं पूर्णवेळ तिथे त्यांच्यासोबत नसतो म्हणून जरा जास्त काळजी वाटते. गेल्या वर्षीपर्यंत भाऊ मुंबईला होता, तर त्याला गरज पडल्यास जाणं सोप्पं होते. आता तो बंगलोरला गेलाय. शिवाय इथे आयाम १२वीला, समीरला बुलंदशहरला थांबावे लागणार, म्हणून मला पण गेल्या वर्षीइतके जास्त जाता येणार नाही. हे एक वर्ष संपलं कि मला गरज पडल्यास तिथे शिफ्ट पण होता येईल.

प्रज्ञा, काळजी घे ग. आत्ताच आजारातून उठली आहेस.

'जो करी जीवाची होळी...' >>>

परमवीर संदर्भ आठवल्याबद्दल श्रद्धाला विशेष पुरस्कार दिला पाहिजे

माहिरा

अल्पना काळजी घ्या
युवी काळजी घ्या
असे पाहून आपल्यालाच वाईट वाटते.

प्रज्ञा बापरे! त्याला खडसावले की नाही?
हल्ली पिंची मध्येही रिक्षावाले धूम चित्रपटात जॉन ने बाईक जशी चालवली नसेल तशी चालवतात.
सिग्नल सर्रास तोडतात.
आणि त्यांच्या रिक्षात 6 जण, तोंडात गुटखा, स्टेरिंग / हँडल वर मोबाईल, त्यात शॉर्टस व्हिडीओ, इंस्टा वै सुरू असते.

आई आजारी असताना सुटवंग असल्याने शिफ्ट होता आले चार महिने राहिले. भाऊ भावजयी व मी तिघांनी मिळून केलं. सेवा करता आली ह्याच समाधान!तिने दवाखान्यात नेऊ नका व जबरदस्तीने जगवू नका सांगितलेहोते. पिकलं पान हळूच गळून पडलं…
अल्पना, काळजी घे.

त्याला खडसावले की नाही>>> नाही ना... उतरून चार अकलेच्या गोष्टी शिकवायला हव्याच होत्या असं मलाही मनापासून वाटलं, पण लेकीला लागलं नसेल ना... ती नाही म्हणाली तरी न जाणो कुठे काही लागलेलं तिला समजलं नसलं तर त्रास वाढेल म्हणून मी घाईने घरी आले. तो रिक्षावालाही थांबला नाही. त्याचंच नुकसान झालं. पुढच्या चाकावरचं छोटं मडगार्ड जरा पिचकलं बहुतेक.
असो. आता कमी झालंय.
पण योग काय विचित्र, गेले २-३ दिवस तेच कोपर जरा दुखतंय, जास्त वेळ एकाच पोजिशनला राहिलं म्हणून दुखतंय हे मला समजलंही आहे. पण तेच दुखावलं. आणि या वेळी पुन्हा जरा सांधे दुखले अचानक, पण सरप्राइजिंगली गुडघे-मनगटं जी जास्त दुखली आजारात ती न दुखता कोपर-घोटा हे तुलनेने कमी त्रास झालेले सांधे जास्त दुखले. काय गौडबंगाल आहे कळत नाही. २ दिवसांत नाही थांबलं तर उपचार करावे लागणार. मला आजारपणात सारखं काहीतरी पथ्याचं खाऊ घालून कोणी माझं काही करतंय याची अजिबात गंमत वगैरे वाटत नाही. उलट भयंकर रेस्टलेस आणि अगतिक वाटतं. कधी एकदा बरी होऊन उठून अभ्यासाला लागते असं होऊन जातं.

त्यांच्या रिक्षात 6 जण, तोंडात गुटखा, स्टेरिंग / हँडल वर मोबाईल, त्यात शॉर्टस व्हिडीओ, इंस्टा वै सुरू असते.>>> अरे देवा!! काय बेक्कार प्रकार आहे
प्र९, अल्पना,युवी काळजी घ्या!
म्रु आणी महिराची जुगलबन्दी इमॅजिन केली ...लेक केजीला असताना बस पकडायला भयकर धावपळ व्हायची, आमच अपार्टमेन्ट कॉम्प्लेक्सला बसला इझी टर्न करता यायचा नाही म्हणुन शेजारच्या कॉम्प्लेक्सला थान्बवायचा..स्नो डेज मधे जपुन जपुन जाताना एकदा पळापळीत मी नुकत्यात झालेल्या स्नो मुळे पाय घसरुन बस समोरच पडले होते..पुर्ण भुइसपाट ..नशिबाने फार काही लागल नाही.
आमच्याकडे शाळा आवडायची पण सकाळी लवकर उठणे वॉज स्ट्रगल.

काय बेक्कार प्रकार आहे>> पुण्यातलं ट्रॅफिक हे भयंकर अराजक आहे होपलेस. नॉनसेन्स.

ती नाही म्हणाली तरी न जाणो कुठे काही लागलेलं तिला समजलं नसलं तर त्रास वाढेल म्हणून मी घाईने घरी आले >>> तेच बरोबर केलेस. रिक्षावाल्याला झापणे वगैरे एरव्ही ठीक आहे पण ते फक्त एक तात्कालित समाधान.

मृ, बिलेटेड हॅप्पी बर्थडे!!

हाय हाय वाडा. बरंच काय काय घडतंय, वाड्याचं वृत्तपत्र न वाचताच पुढे जातंय. आधी लिहीणार होते कि वाड्याचं वृत्तपत्र निघालं पाहिजे. मग वाटलं की हे पेपर सारखंच तर आहे. मी वाचलं पाहिजे.
अल्पना तू कूल आहेस. किती सहजपणे काळजी घेऊन (पण अतीकाळजी न करता) बाबांच्या आजाराविषयी लिहीलंयस. मी एकदम पॅनिक होऊन जाते. तू, स्वाती अगदी चांगल्या केअर गिव्हर असाल असं तुमच्या पोस्ट वाचून वाटतं.
मृ चा वाढदिवस मी मिसला. उशीराने हॅपी बर्थडे मृ. वाडेकरांनी व्हिडिओ कॉल केला किती क्युट.
मी आज फॉल बिडींगला टाकलेल्या साड्या घेऊन घरी आले आणि घरी येऊन बघते तर एका साडीवर डाग पडले होते दोनतीन ठिकाणी.काहीतरी चिकटलंपण होतं. मी परत गेले त्या दुकानात आणि त्याला दाखवली साडी . विचारलं कुठे देता हे काम करायला? नक्की साडी नेसली आहे कोणीतरी दोनतीन ठिकाणी डाग पाडलेत. आम्ही एवढ्या विश्वासाने महागातल्या साड्या फॉल बिडींगला देतो तुम्ही असं करता? तो म्हणाला पुछता हूं कारिगर से हो जाता है मॅडम. दाग निकाल कर देता हू

प्र९ काय गं धडपडू नकोस. सांभाळ गं बाई

दाग निकाल कर देता हू >>> पण चिडचिड होतेच यार आपली नव्याकोर्‍या साडीला डाग पाहून. इतकी कशी 'चालतंय' वाली वृत्ती असते आपल्याकडे? प्रत्येकजण गृहीतच धरून चालतो की थोडंफार इकडेतिकडे चालायचंच. का पण? पैसे देताना आपण इकडेतिकडे करून चालेल का मग?

"नवरी मिळे हिटलरला"च्या लीलेची साडी "कलानिधी" तर्फे प्रायोजित हे बघून कालच डोक्यात विचार आला होता की हे लोक नंतर तीच साडी ड्रायक्लीनिंग करून परत विकतात का आणि मग कुणीतरी नवीकोरी साडी म्हणून विकत घेत असेल का?