एका आय. सी. यू . मधल्या डॉक्टरचे मनोगत .....

ओके.

पळसभाऊ, तुम्ही फक्त अनुवाद केला आहे का? तसं असेल तर इथे काहीही प्रतिक्रिया लिहिण्यात अर्थ नाही.

ज्यांच्या पोस्टचा अनुवाद केलात त्याची ओरिजिनल लिंक दिलीत तर तिथे काहीतरी लिहिता येईल. प्रथम वर्ष निवासी म्हणजे ज्युनिअर जे.आर. अगदीच बावळे पिल्लू आहे. कित्येक बाबी शिकवायची गरज आहे.

सगळ्यात महत्वाची बाब ही :

>>
पण मी माझ्या रूग्णांशी खोटे बोलणे शिकली आहे. जेव्हा ते मला विचारतात की, ‘मी ठीक होईल का?’, आणि जरी मला माहित आहे की ते वाचणार नाहीत, तरीही मी त्यांना सांगते की ते लवकरच बरे होतील. मी कुण्याही पेशंटचा शेवटचा क्षण काळजीत घालवू इच्छित नाही.
<<

बाळ, हा असला मूर्खपणा कधीच करू नकोस. ऑल्वेज ट्रुथ. नथिंग बट ट्र्थ. तू चांगला होईल सांगितलं अन पेशंट मेला, की तुझ्यासकट हॉस्पिटल जाळतात लोक. माझी/माझा जे.आर. असेल तर अशा वागणुकीसाठी फटके मिळतील. परिस्थितीचे गांभीर्य कसे सांगावे ही कला आहे, हळूहळू शिकता येते, आपण खोटे न बोलता, 'सिनियरला विचारून सांगतो' हे म्हणणे अन सिनियर ही परिस्थिती कशी टॅकल करतो ते पहाणे हा तुझ्या रेसिडेन्सीचा महत्वाचा भाग आहे.

शिकवण्यासारख्या अनेक बाबी आहेत, पण ते पळसाला शिकवून काय उपयोग? उगा वड्याचं तेल वांग्यावर होईल.

(ता.क.
लिंक आहे. माझ्या नजरेआड झाली होती. पण मी सहसा फेसबुकत नाही. अक्कांना कळवतो. त्या बरोबर काय सांगायचं ते सांगतील.)

शिकवण्यासारख्या अनेक बाबी आहेत, पण ते पळसाला शिकवून काय उपयोग? उगा वड्याचं तेल वांग्यावर होईल. Lol
>>> असे कसे अरारा.. त्यांनी तिकडचा इंग्रजीचा अनुवाद करून इथे टाकला, आता तुमचा इथला प्रतिसाद इंग्रजी अनुवाद करून तिथे टाकतीलच की...

<< >>> असे कसे अरारा.. त्यांनी तिकडचा इंग्रजीचा अनुवाद करून इथे टाकला, आता तुमचा इथला प्रतिसाद इंग्रजी अनुवाद करून तिथे टाकतीलच की... >>
------ दोन भाषांतरांतून काही तरी गडबड नको व्हायला...

<< बाळ, हा असला मूर्खपणा कधीच करू नकोस. ऑल्वेज ट्रुथ. नथिंग बट ट्र्थ. तू चांगला होईल सांगितलं अन पेशंट मेला, की तुझ्यासकट हॉस्पिटल जाळतात लोक. माझी/माझा जे.आर. असेल तर अशा वागणुकीसाठी फटके मिळतील. परिस्थितीचे गांभीर्य कसे सांगावे ही कला आहे, हळूहळू शिकता येते, आपण खोटे न बोलता, 'सिनियरला विचारून सांगतो' हे म्हणणे अन सिनियर ही परिस्थिती कशी टॅकल करतो ते पहाणे हा तुझ्या रेसिडेन्सीचा महत्वाचा भाग आहे. >>

------- सहमत... आणि अगदी हेच तत्व सामान्य लोकांनी पण पाळायला हवे.

उगाचच सकारात्मक दृष्टीकोन दाखवण्यासाठी किती लोक गेले हे बोलायचे / लिहायचे नाही. हो... उगाचच घबराट नको असले बुळचट विचार. इकडे एव्हढे बेडस आहेत, तिकडे तेव्हढे ऑक्सिजन सिलेन्डर (रिकामे ?) आहेत... फोटोवरुन समजत नाही, आंत ऑक्सिजन आहे का नाही ते हे सांगायचे पण... अमका या हॉस्पिटलातून त्या हॉस्पिटलात.... चार दवाखाने फिरला... शेकडो फोन... मग कुठे बेड मिळाला... पण ऑक्सिजनच नाही.... संपले... औषध मिळत नाही.... महाग झाले , संपले. पाच तास औषधाच्या रांगेत... लोक संतप्त आहेत... डॉक्टरांना मारहाण...

कोरोना व्हायरसच नाही इथपासून तर आम्हा भारतीयांची immunity वर कुठलेही ठोस पुरावा नसलेले अवैज्ञानिक दावे/ खोटे दावे पसरविणे यामुळे आजची परिस्थिती निर्माण झाली आहे. कृपया गांभिर्य कमी होईल असे कुठलेही खोटे वक्तव्य / तक्ते पसरवू नका...
अविचारी लोक आहेतच मोठे लग्नसमारंभ, उत्सव, सोहळे, (कुंभ) मेळावे... हे ओघाने आलेच.... आणि "अचानक" लाट दिसायला लागते आणि खाडकन जाग येते... पण खूप उशीर झालेला असतो.

मग आम्हाला कुठलिही पुर्वसुचना मिळाली नाही आणि सर्व दोष "सिस्टिम " वर टाकायचा. ( system काय आहे याचा शोध घेत आहे).

Don't declare victory (over the virus) too soon. Don't be under the false impression that we have reached heard immunity or we have something very "special". Be honest upfront. It may harm in a short term, but good to prepare (साधने / सर्व प्रकारची resources गोळा करायची आहेत) , fight and win against the pandemic.

डॉक्टर लोक पहिल्या लॉ़क डाऊन पासून हे सांगत आले होते की लॉक डाऊन हे फक्त पॉज बटन आहे. लॉक डाऊन उठल्यावर परत संख्या वाढणारच आहे. थोडक्यात तेव्हा वाईट झाले असते, ते आता होतेय. आणि इतर देशातही सगळीकडे झालेच आहे. भारताची लोकसंख्या, इतर फॅक्टर, सोयी सुविधा अभाव यातून १००% सोयीचे उत्तर कोणतेच नसेल. जास्तीत जास्त लसीकरणे होत जातील तसे लाट कमी होत जाईल. तोवर धीर धरणे आणि ज्यांना शक्य आहे त्यांनी उगीच न बागडता घरी बसणे हा एकच उपाय.
आरारा यांचा प्रतिसाद अतिशय पटतो.
(मुळात फेसबुक वरचा लेख इथे तसाच्या तसा आणणे, त्या डॉ च्या परवानगीशिवाय, हे बहुधा धोरणात बसत नसावे.)

<< डॉक्टर लोक पहिल्या लॉ़क डाऊन पासून हे सांगत आले होते की लॉक डाऊन हे फक्त पॉज बटन आहे. लॉक डाऊन उठल्यावर परत संख्या वाढणारच आहे. थोडक्यात तेव्हा वाईट झाले असते, ते आता होतेय. >>

------ लॉक डाऊन हे फक्त पॉज बटन आहे असे कुणी तरी म्हणाला होता....
या काळात काही तरी करायला हवे जेणेकरुन आज ज्या झळी बसत आहेत त्याची दाहकता कमी जाणवेल.

आ.रा.रा. +१

आ.रा.रा. +१>>>+++११११

मग मी ठरवलं की, अशा कुटुंबाची आधीच तयारी करणे हे अधिक चांगले आहे, म्हणूनच जर कुणी विचारणा केली तर मी ‘नाडीचा दर घसरत आहे’ अशा गोष्टी सांगून कुटूंबाला तयार करते व किमान त्यांना खोटी आशा देत नाही.

पण मी माझ्या रूग्णांशी खोटे बोलणे शिकली आहे. जेव्हा ते मला विचारतात की, ‘मी ठीक होईल का?’, आणि जरी मला माहित आहे की ते वाचणार नाहीत, तरीही मी त्यांना सांगते की ते लवकरच बरे होतील. मी कुण्याही पेशंटचा शेवटचा क्षण काळजीत घालवू इच्छित नाही>>>>>

दोन्ही परिच्छेद एकत्र वाचल्यावर असे वाटले की लेखक (जो\जी कोण असेल) तो आयसीयूबाहेर बसलेल्या नातलगांना पेशंट बरा होतोय असे खोटे न सांगता त्याची तब्येत ढासळतेय असे सांगून त्यांच्या मनाची तयारी करतोय. त्याचवेळी आयसीयूमध्ये मृत्यूशी झुंझत असलेल्या पेशंटने मी बरा होईन का विचारले तर त्याला हो तू नक्कीच बरा होणार हे (जरी)खोटे असले तरी ते सांगून त्याचे मानसिक खच्चीकरण टाळतोय.

साधना होय, मी ही तसाच अर्थ काढला वाचनाता.
एका नवीन रुजू झालेल्या, या प्रसंगाना सामोरे जातानाचा तिच्या दृष्टिकोनातून लिहिलेला अनुभव चांगला मांडलाय.