Submitted by सप्रसाद on 28 February, 2021 - 02:32
कोपर्यातिल चार ठिपके फक्त पाहत राहिलो
ते कशाचे चित्र होते, हेच विसरत राहिलो
वाटले होते, पुढे होईल काही चांगले
मी स्वतःचा वेळ हारुन द्यूत खेळत राहिलो
कोंडलेला एक नायक, चार भिंती नायिका
त्याच घुमणार्या ध्वनीची गोष्ट सांगत राहिलो
वेळ गेल्यावर पुन्हा माझे मला आले हसू
काय होतो मी, स्वतःला काय समजत राहिलो
कल्पवृृृक्षाला सहज मी सोडले नाही कधी
कल्पनाशक्तीच त्याला जास्त मागत राहिलो
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
