Typically bored

.............................................................................................................
”त्याचा भूतकाळ झरझर डोळ्यासमोरून सरकू लागला आणि तो आठवणींच्या राज्यात गेला. "
एक कथा वाचताना हे वाक्य वाचलं तशी ती खुद्कन हसली. तिच्या नवीन वेब सिरीजसाठी कथा निवडण्याचे काम हाती घेतले होते
"आजकाल लिखाण किती cliche वाटतं ना आपल्याला! विशेषतः नवीन लिहू लागलेल्या लेखकांचं लिखाण साचेबद्ध असतं. पावसाळ्यात सर्व कवींच्या पावसाळी कविता सारख्याच वाटाव्यात तसं. काही वाक्ये तर आपोआपच डोक्यात येतात इतकी पाठ झालेली असतात वाचून वाचून.
सगळीकडे ठराविक पॅटर्न, स्त्रियांची म्हणून जी मासिकं येतात त्यांच्याबद्दल तर विचारायलाच नको.
आजकाल online लिहिणाऱ्या लेखकांचे पेव फुटले आहे.
कुणीही यावं आणि लिखाण खरडून जावं असं सुरु आहे.
माहिती आणि साहित्याच्या या भडिमारात दर्जेदार लिखाण वाचायला मिळेल ही अपेक्षा ठेवणेच चुकीचे आहे."

काहीतरी वेगळं हवं म्हणून तिने नविन हौशी लेखकांना सोशल मीडियाच्या माध्यमातून आवाहन केले होते.
त्या आव्हानाला प्रतिसाद देखील मिळाला होता. पण तिला मनासारखा कन्टेन्ट मिळत नव्हता. youtube वर एका प्रथितयश चॅनेलसाठी content creater म्हणून काम करत असताना एक गोष्ट तिला पक्की समजली होती की लोकांना मनोरंजनासाठी सतत नवनवीन काहीतरी हवं असतं. तिच्या मते त्याच त्या विषयांवर वर्षानुवर्षे चालणाऱ्या सीरियल्स आणि सिनेमाला कंटाळलेला प्रेक्षकवर्ग कॅश करायचा असेल तर unique कल्पना व कथा ह्यांना पर्याय नाही.
पण दरवेळेला नविन कन्टेन्ट आणायचा कुठून ? म्हणूनच ही एक योजना तिने राबवली होती. न जाणो ह्या हजारो कथांमधून हवा असलेला नेमका कन्टेन्ट मिळून जाईल. त्या लेखकाला योग्य ते क्रेडिट सुद्धा देता येईल.

असो, पुढची कथा वाचूया असे म्हणून तिने ती ओपन केली. नाव होते "सुगंध"

"सुगंधाने सुवासिक फुलांची सुंदर रचना केली आणि ती फुलं सरांच्या टेबलवर आकर्षक पद्धतीने रचवून ठेवली. तिच्या ह्या कामाची दखल कुणीही घेत नसले तरीही सुगंध पसरवण्याचं काम ती अव्याहत करीत असे"
हे वाक्य वाचून तिला आणखीनच बोअर झालं. तिने कथा वाचणेच बंद केले.
आता तर तिला काहीच सुचेनासे झाले होते. टिपिकल कथेतल्या नायिकांप्रमाणे तिने आलं घालून केलेला गरम गरम वाफाळत्या चहाचा घोट घेतला.

”मलाच काहीतरी केलं पाहिजे, उत्तर नवीन हवं असेल तर प्रश्नही नवीनच आणि हटके हवा. माझंच चुकलं.”
असं म्हणून तिने लॅपटॉप पुढ्यात ओढला.
तिच्या सोशल मीडियाच्या wall वर पोस्ट लिहायला घेतली,
"प्रत्येक जण गप्पा मारताना सांगत असतो ते अनुभव म्हणजे एक नवीन कथाबीज आहे, माणसाचे जीवन हे नाटक आणि देवाने उपलब्ध करून दिलेला रंगमंच म्हणजे ही धरती! तर मंडळी या, चला गप्पा मारूया , आज live session मध्ये भेटूया. आपापले आयुष्यात येणारे बरेवाईट अनुभव share करा आणि आम्ही बनवू त्यावर आधारीत एक भन्नाट कथा!!
चला, तुम्हा सगळ्यांच्या कंमेंट्स च्या पावसात आम्ही चिंब भिजायला तयार आहोत "
. .

"किती बोअर आहे यार. अनुभव वगैरे फारच टिपिकल होतंय. ह्या चँनेलकडून ही अपेक्षा नव्हती. मी नाही येणार विडिओ पाहायला "
"कंमेंट्स चा पाऊस, lol, R U running out of new उपमाs? "
"कोण लिहितं असं "
"मॅम तुम्ही सीरियल साठी लिहिता, मलाही २ बायका हव्या आहेत, सीरियल सारखं "
"हल्ली internet वर तोच कन्टेन्ट येत असतो, इथून सुद्धा पळावं लागेल "
"मॅम, माझा बॉस खडूस आहे, त्याचे किस्से सांगू का? माझी दिवाळीची रजा रद्द केली "
.....

typical सीरियल मधल्या व्हॅम्प प्रमाणे तिचाच वार तिच्यावरच उलटला आणि तिला चक्कर आली.
…….
कुणीतरी कांदा आणा रे!