डि आय वाय: साबणापासून साबण

लिहिलं आहेस मस्तच ...

घरगुती नैसर्गिक साबण. प्रचि येऊद्या

व्वा

मस्त लिहिलंय

छान यशस्वी प्रयोग
अभिनंदन.
ह्या साच्यात मसाल्याचा / फोडणीचा चमचाभर हळद किंवा आंबे हळद मिक्स करून ते मिश्रण नीट ढ़वळून अर्धा तास वाट पाहायला हवे एकदा ! बहुतेक सर्व मिश्रणाचा सरमिसळ राखाडी रंग जावून हळदी रंग आलाच तर भारी काम होईल.

वा! झकास लिहिलंय.

हे हे...मस्तच. लेख, साबण दोन्ही. वास कोणता येतोय फायनली?

वा मस्तच.

ह्युमन ट्रायल : D

सगळ्यात नावडतं भांडं कसं आहे आता

भरत,

छानच झाले आहेत साबण. नीम ऑइल व बेसिल ऑइल वापरता येइल त्या चटणी ऐवजी. नीम ऑइल व बेसिल मिक्क्ष भरपूरच फ्रेग्रन्स उपलब्ध आहेत.

अनु , मागील भिंतीला पण बांधणी इफेक्ट दिसतो आहे. स्प्रे सारखा.
उत्तम उपक्रम.

मस्त चालू आहे DIY.

सॉरी अनु, आमच्या घरचा अनुभव द्यायचा मोह अनावर होतोय,

आमच्याकडे नुकताच एक DYI सर्जिकल स्राईक झाला,
मुलीला साबण बनवायचा एक किट वाढदिवसाला मिळाला होता, एक raw साबणाची लहानशी विट, फ्रेग्ननन्स, रंग, मोल्ड असा सगळा मसाला होता. फक्त त्यांच्या टार्गेट युजर साठी पेशन्स ची पुडी द्यायला ते विसरले.

दुपारी आजी झोपलेली आणि आई कामात चा मुहूर्त साधून मुलीने DIY करायचे ठरवले.
ती अनु इतकी चाणाक्ष नसल्याने साबणाची वीट वितळवण्यासाठी डायरेक्ट पातेल्यात वीट घालून पातेले गॅस वर ठेवायचा पर्याय तिने निवडला.
विटेला सगळीकडून उष्णता लागावी म्हणून तिचे छोटे तुकडे करणे वगैरे प्रकार तिच्या गावी ही नव्हते.
कुठलिही गोष्ट तिची फेवरेट सामग्री घेऊन केली की छान होते असे तिला वाटते, या केस मध्ये तिचे फेवरेट असणारे पातेले नेमके तिच्या आजीने माहेरहून आणलेले होते.

विट वितळली की त्यात रंग आणि वासाचे थेंब घालायचे , आणि मिश्रण मोल्ड मध्ये ओतायचे असा सोप्पा प्लॅन होता.

पण झाले भलतेच, भणभण गॅस वर विटेची खालची बाजू जेमतेम वितळून जळायला सुरवात झाली. त्याच्या वासाने आजी जागी झाली, आपली प्रॉपर्टी अशीं वापरली जात असल्याचा तिने दणदणीत आवाजी निषेध नोंदवला.
पुढे झालेले कांड पूर्ण सांगत नाही.

भाग 2-
मागच्या भागातील वीट अर्धीअधिक जळून खलास झाली होती, मोल्ड भरण्यासाठी कच्चा माल म्हणून घरातले जुने साबण तुकडे गोळा केले, हुश्शार बाबा involve झाला असल्याने लेखात सांगितली तशी व्यवस्था केली, विटेचे छोटे तुकडे केले, प्रयोग सुरू झाला, विट ग्लिसरीनवाल्या साबणाची होती, तुकडे भरभर वितळले, पण जुने साबणाचे तुकडे काही वितळत नव्हते, ,परत ग्लिसरीन वितळून जळते की काय या अवस्थेला पोहोचले, (या वेळी आजी बाजूलाच सुपरव्हिजन ला उभी होती) त्यामुळे नाईलाजाने ते मिश्रण मोल्ड मध्ये ओतले,
आता छान केशरी रंगाचा पारदर्शक, आणि मध्ये मध्ये साबणाचे गठ्ठे असणारे साबण तयार होतोय असे दिसू लागले.
मिश्रण गार होताना त्यातून बुडबुडे वर येऊन पृष्ठभाग खरखरीत झाला:(
हं, या पेक्षा ती विट तशीच साबण म्हणून वापराची, असा शेरा मारून चीफ सुपरवायजर निघून गेला.

अशा तर्हेने आमचा घरगुती साबण बनवायचा प्रयत्न पार पडला.

छानच! बांधणीचा प्रयोगही मस्त झालेला दिसतोय!
सिम्बा, असा एक खरखरीत organic साबण एकदा एका प्रदर्शनातून आम्ही आणला होता. Actually दोन आणले होते. एक केसांना लावण्याचा रिठे-शिकेकाईचा आणि एक अंगाला लावण्याचा कॉफी फ्लेवरचा शिकेकाईचा मस्त निघाला. पण हा कॉफीवाला खरखरीत होता, शिवाय तेलकट होता.
शेवटी कसाबसा संपवला. हात धुवायला वगैरे वापरून. नशीब कॉफीवाला आणला. बाकीचे फ्लेवर्स नीम वगैरे होते. त्यांंचा वास आणखी कसातरी आला असता.

खादीचे नीमचे साबण छान असतात की.

खादी भांडारचे का?
हा इथल्या एका लोकल दुकानाचा होता. नाव लक्षात नाही. पण बरीच उत्पादनं होती त्यांची. लाकडी टूथब्रश वगैरे.

खादी नॅचरल असा ब्रँड आहे

मस्तच साबण, माझे सोप मेकिंग(लेख) आठवले !! आम्ही नंतर फूडकलर टाकला आणि चेहरा निळा हिरवा होत आहे.
तुझे साबणं आयुर्वेदिक झाले आहेत. लेखही खुसखुशीत

मस्त साबण आणि लेख दोन्ही. मला माझ्या लेकाने केलेले प्रताप आठवले. लोकडाऊन मध्ये हा उद्योग त्याने केलेला यू ट्यूबवर बघून. लॉजवर ज्या oyo च्या साबनवड्या मिळतात ते कापून ओव्हनमध्ये ठेवलेले. मी कामात होते. मग वास सुटला तशी धावत किचनमध्ये गेले . ओव्हनचा वास जायला जाम त्रास झाला. कित्येक वेळा लिंबाच्या पाण्याने पुसून काढला, फ्रीजमध्ये 2 दिवस काढू काढू म्हणत राहिलेली भाजी टाकायच्या आधी ओव्हनमध्ये गरम करून घ्यायची मग टाकायची, असं करत वास गेला.

हाहाहा. खुसखुशीत लिखाण. मेणचट शेणेरी रं ग हाहाहा!!
छान आहे रंग. नॉट बॅड!!

लिखाण मस्त नेहमीसारखेच..
साबणही काही वाईट नाही. फक्त रंग तेव्ढा डेंजर आलाय. असा साबण लावताना हा त्याचा रंग आपल्या अंगावर तर सोडणार नाही ना अशी सायकॉलॉजिकल भिती तेवढी वाटते. पण त्यावर मात केली तर छान पौष्टीकच प्रकरण दिसतेय

मस्त लिहिलं आहेस ग. एकूणात हे प्रकरण कठिणच दिसतंय. आधीच इशारा मिळाला ते बरंय. ह्या वाटेला जायचा मोह होणार नाही.